గోగులపాటి కృష్ణమోహన్

My photo
కవి, రచయిత, జర్నలిస్టు.

Sunday 24 January 2016

గుండు మధుసూదన్ కవితలు 1 - 50


                    గుండు మధుసూదన్, వరంగల్

-:అయుత కవితా యజ్ఞము:-
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

మిత్రులు మేక రవీంద్ర గారూ,
నేను పంపిన కవితలు ఈ దిగువ నిచ్చుచున్నాను.

కవిత సంఖ్య:1 (భ్రమర విలాపము)

శీర్షిక:- భ్రమర విలాపము (ఉత్పలమాలిక)
*******************************************
నేనొక పూలమొక్క కడ ♦ నిల్చి, సుమాలనుఁ జేరు తుమ్మెదల్
తేనియ లానుటల్ గనఁగఁ, ♦ దేఁటి యదొక్కతె పల్కె "నో కవీ!
వీనుల విందొనర్చు మము ♦ వెక్కసమైన కుతూహలమ్ముతోఁ
గానఁగ నేలొకో? మది వి♦కారమగున్ మము బోంట్ల తేంట్ల దుః
ఖానుభవానురూప యుత ♦ గాథలు! నిత్యము భుక్తి కోసమై
గాన మొనర్చుచున్ వెతలఁ ♦ గాంచుచుఁ బూవుల తేనెఁ గూర్చఁగన్
మేనులు డస్సిపోయెను! ని♦మేషము కూడ విరామ మెద్ది? యీ
దీనులఁ జూచి మీ కవులు ♦ తేనెలు చిందెడి కావ్యమందు స
మ్మానిత గానకోవిదుల ♦ మంచును, వేలుగఁ బేర్లు పెట్టి, మా
మేనిని నున్న నల్లఁదన ♦ మెంతటి యంద మటంచుఁ బల్కి, మీ
మానసమందు సంతసము ♦ మంజు మనోహర మౌనటుల్ భళా
న్యూనత లేక సెప్పెదరు ♦ నొవ్వును నెవ్వరుఁ జూడ రియ్యెడన్!
మానవు లిద్ది కానకయె ♦ మా నవ రూప వికాస సౌష్ఠవ
మ్మౌనని కావ్యమందుఁ బర♦మాద్భుత రీతినిఁ గూర్తు రేల? స
న్మానము లందునట్లు బహు♦మాన్యము లిచ్చుట లేలకో కవీ?
కానము మేము! మమ్ముఁ బొడఁ♦గాంచక పొమ్మిట నుండి వేగమే!
మేనిఁ గలట్టి శోభఁ దల♦మే యిట వర్ణన సేయ మీకు! మా
మానసమందు క్షోభఁ దర♦మా యిఁక వర్ణన సేయ మీకు? మ
మ్మీ నవలోక కర్తలుగ నెప్పుడు భావన సేయకుండఁగన్
మేనిని వంచి మ్రొక్కెదము ♦ మిక్కిలిగన్ దయచేసి పొమ్ము! మే
మీ ననలున్ బ్రియుల్ ప్రియల ♦ మెప్పుడుఁ గా మయ! భోజనానికై
మానితమౌ గమమ్ముల స♦మంచిత రీతులఁ బూవుఁబోండ్ల పూఁ
దేనియ బొట్లుబొట్లుగను ♦ తీపిరుచుల్ గ్రహియింప నెట్టులో
వాని ముఖస్థ చుంబన సు♦వాసనఁ గ్రోలెదమయ్య మేమిఁకన్!
గాన, మమున్ హసింపక, సు♦ఖాలనుఁ గ్రోలుచు నుంటిమంచు మీ
రే నవకావ్యమున్ వెలయ♦నే వల దింకను మానుఁ" డంచనన్
నేనును దాని మాటలను ♦ నెమ్మదిఁ దాలిచి నింటి కేఁగితిన్
దేనెల సోనలన్ గుఱియు ♦ తేఁటి గముల్ మదిలోన నాడఁగన్!!
**************************************
కవిత సంఖ్య:2 (సీతాపహరణము)

శీర్షిక: మారీచవధ, సీతాపహరణ వృత్తాంతములు

ఆ.వె.
సీత నపహరింప ♦ సిద్ధుఁడై దశకంఠుఁ
డపుడు తాటకేయు ♦ నంపె వనికి!
వాఁడు మాయలేడి ♦ వలె వేషముం దాల్చి
జానకి కడ కేఁగి ♦  సంచరించె!!

కం.
సురుచిరమగు జొంపమ్ముల
నురు గతితోఁ దినుచు మఱల ♦ నుఱుకుచుఁ దమితోఁ
దిరిగి వెనుఁజూచుఁ జుఱుకునఁ
జిఱు మోడుపుఁ గనులఁ బసిఁడి ♦ జింకను గాంచన్;

తే.గీ.
సీత మనమునఁ బ్రేమయుఁ ♦ జివురు లెత్త,
"నాథ!బంగారు జింకయ ♦ నాకు వలయుఁ
బెంచుకొన మనసాయెను ♦ బ్రియము తోడఁ
దెచ్చి యీయుఁడు మన ప్రేమ ♦ తిరము గాఁగ!"

ఆ.వె.
అనిన సీత పల్కు ♦ లాలించి సౌమిత్రి
"వద్దు వదిన! యీ సు♦వర్ణ హరిణ;
మిట్టి వింతఁ గంటె, ♦ యీరేడు లోకాల?
నిది ప్రమాదకరము! ♦ హితము గాదు!!"

తే.గీ.
అన్న లక్ష్మణు మాటల ♦ నాలకించి,
రాముఁ డనెఁ "దమ్ముఁడా! నన్ను ♦ రమణి సీత
కోరు తొలి కోర్కి తప్పక ♦ తీర వలయుఁ;
బోయి వైళమ దెచ్చెద ♦ మాయ లేడి!

కం.
మాయ యయినఁ దుత్తునియలు
సేయుదు; లేకున్న దాని ♦ సీతకు నిత్తున్;
వేయును మాట లిఁకేలా?
పోయియు నేఁ దెత్తు" నంచుఁ ♦ బోయె త్వర గతిన్;

ఆ.వె.
సీత సంతసించె ♦ శ్రీ రాముఁ డా జింకఁ
బట్టి తెచ్చు నంచుఁ ♦ బరవశించి;
లక్ష్మణుండు కన్ను♦ లందున సంశయ
మొలుక, ధీరుఁ డౌట ♦ నులుక కుండె!

కం.
రాముండటు జింకనపుడు
సేమముగనుఁ బట్టఁగాను ♦ స్థిరనిశ్చయుఁడై
నేమమున వెంబడింపఁగ
నా మారీచుండు మిగుల ♦ నడలుచుఁ బాఱెన్!

ఆ.వె.
అటులఁ బరుగులెత్తు ♦ నా జింకఁ బట్టంగఁ
జిక్కదాయెఁ బరుగు ♦ లెక్కువయయె!
రాముఁడపుడు నదియ ♦ రాక్షసమాయ య
టంచు శరముచేతఁ ♦ ద్రుంచె దాని!!

తే.గీ.
అంత "హా సీత!హా లక్ష్మ♦ణా!" యటంచు
నొక్క పెనుఁ గేక వినఁ బడ ♦, "నక్కట! యట
రాముఁ డాపద నుండెనో ♦ యేమొ? నీవు
సత్వరమ్ముగఁ బొమ్ము ల♦క్ష్మణ!యటకును"

కం.
అని సీత వల్క లక్ష్మణుఁ
డనెఁ "దల్లీ! రాముఁ డెట్టి ♦ యాపద కెఱగాఁ,
డనితర సాధ్యుఁడు, వీరుఁడు,
విను, కారణ జన్ముఁ డతఁడు; ♦ భీతిల్లకుమీ!"

ఆ.వె.
మఱది మాట వినిన ♦ మానిని సీత తా
నెంతొ వగచి యతని ♦ నింద సేయ;
హృదయ శల్యుఁ డయ్యు, ♦ హ్రీ మనస్కుండయి,
"గీత దాటకు" మని, ♦ గీసి వెడలె!

తే.గీ.
రావణుఁడు యోగి వేషాన ♦ రమణి సీత
కడకు నేతెంచి, భిక్షను ♦ నడిగి, రేఖ
దాట రాకున్కి, సీతయె ♦ దాటి రాఁగ,
నపహరించెను హతవిధీ, ♦ యా రమణిని!


(మారీచవధ మఱియు సీతాపహరణ ఘట్టములు సమాప్తము)

స్వస్తి.
*********************************
కవిత సంఖ్య: 3 (పార్వతి శాప వృత్తాంతము)

శీర్శిక:-నీలాపనిందలు

పార్వతి శాపవృత్తాంతము:
చవితి దినమున నవ్వంగఁ ♦ జందమామ,
కొడుకు గణనాథు నుదరమ్ము ♦ క్రుమ్మరించె
లోని కుడుముల, నుండ్రాళ్ళ; ♦ వానిఁ జూచి,
క్రోధమున శపించెను గౌరి ♦ బాధతోడ!

"చవితి దినమున నేవారు ♦ చంద్రుని ముఖ
దర్శనము సేతురో వారు ♦ తత్క్షణమ్మె
తగని నీలాపనిందల ♦ నెగడుదురయ!"
యనఁగ, దేవతల్ ప్రార్థింప ♦ వినిచె నిట్లు;

"నాదు తనయునిఁ బూజించి, ♦ నాఁడు నక్ష
తలఁ దలపయిఁ జల్లుకొన నిం♦దలు తొలఁగి, శు
భమ్ము లొనఁగూడు" ననుచు శా♦పావధి నిడ,
నంద ఱానందమందిరి, ♦ వందనమిడి!

శ్రీకృష్ణుని చంద్రదర్శనము:
అల వినాయక చవితి సా♦యంత్రమందుఁ
గృష్ణుఁ డొంటిగఁ దోఁట కే♦గియు నచటనె
కూర్చొనఁగ రుక్మిణీసతి ♦ కూర్మిమీఱ
దుగ్ధపాత్ర నొసఁగఁగ నం♦దునను నతఁడు

చంద్రుఁ బొడఁగాంచినంత ♦ సాక్షాత్కరించె
నింద; సత్రాజితుని దమ్ము♦నిం దునిమి, య
తని శమంతకమణిఁ గొనె ♦ ననుచు వేగ!
దైవమైననుఁ దలవ్రాఁతఁ ♦ దాఁటఁ గలఁడె?

(అది, ప్రసేనుండు ధరియించి ♦ యడవి కేగ,
సింగ మొక్కం డతనిఁ జంపి, ♦ చెలఁగి కొనఁగ,
జాంబవంతుండు సింహముం ♦ జంపి, దానిఁ
దనదు కొమరిత మెడలోనఁ ♦ దనర వైచె! )

దానఁ గృష్ణుండు వనికేగి, ♦ తఱచి వెదుక,
నొక్కచో జాంబవంతుని♦యొక్క తనయ
జాంబవతి కంఠమందున ♦ సౌరభమిడు
నా శమంతకమణిఁ జూచి, ♦ యతనితోడ

యుద్ధముం జేసి, యోడించి, ♦ యుక్తముగను
జాంబవతితోడి మణిఁగొని, ♦ సరగునఁ జని,
యచట సాత్రాజితిం బొంది, ♦ యందగించె
విఘ్నపతి చల్లఁగాఁ జూడ ♦ వెన్నుఁడంత!

-:శుభం భూయాత్:-
**************************
కవిత సంఖ్య: 4 (వినాయక స్తుతి)

శీర్షిక:- వినాయక స్తుతి

శా.
హే విఘ్నేశ! గజాస్య! లంబ జఠరా! ♦ హేరంబ! భాండోదరా!
హే విశ్వగ్దృశ! మంగళస్వర! సఖా! ♦ హే బ్రహ్మచారీ! కృతీ!
హే విష్ణు! ప్రభు! విశ్వనేత్ర! వరదా! ♦ హే జిష్ణు! సర్వాత్మకా!
హే విద్యా ధన శక్తి యుక్తి మహితా! ♦ హే సుప్రదీపా నమ:!! (1)

తే.గీ.
ఏకవింశతి పత్రాల ♦ నెలమి నునిచి,
స్వాదు ఫలములు, పుష్పాల ♦ సరము లిచ్చి,
పంచభక్ష్య, పాయసముల ♦ భక్తి నిడియు,
నర్చ సేతుము విఘ్నేశ, ♦ యాదుకొనుము! (2)

ఆ.వె.
ప్రతిదినమ్ము మేము ♦ ప్రార్థింతు మో యయ్య!
విఘ్నములనుఁ ద్రోల ♦ వినతి సేతు;
రుగ్మతలనుఁ బాపి, ♦ ప్రోవు మో విఘ్నేశ!
భక్తితోడ నీకుఁ ♦ బ్రణతు లిడుదు! (3)

కం.
నీ పాద ధ్యానముచే
మా పాపమ్ములను డుల్చు ♦ మహితాత్ముఁడవే!
హే పార్వ తీశ నందన!
యీ పర్వ దినమ్ము నందు ♦ నీకిడుదు నతుల్! (4)

చక్రవాకము:
వరగజాస్య! విఘ్నహంత్రి! ♦ భానుతేజ! సౌఖ్యదా!
ధరనిభోదరా! విచిత్ర! ♦ దంతివక్త్ర! శాంకరీ!
సురనరాది సేవితాంఘ్రి! ♦ శూర్పకర్ణ! హేరుకా!
కరిపలాద గర్వహారి! ♦ కావుమయ్య మమ్మిఁకన్!! (5)

-:శుభం భూయాత్:-
****************************************
కవిత సంఖ్య: 5 (చంద్రశేఖరాష్టకము)

శీర్షిక:- చంద్రశేఖరాష్టకము
(ప్రాసమైత్రి పాటింపఁబడకుండ, యతిమైత్రి మాత్రమే పాటింపఁబడినది)

తన్మృకండ సుపుత్ర రక్షక! ♦ దండధారి భయంకృతా!
శిష్టపాలక! దుష్టశిక్షక! ♦ చిత్తజాంతక! శంకరా!
దక్షజా పతి! శైలకార్ముక! ♦ దక్షయజ్ఞ వినాశకా!
చంద్రశేఖర! చంద్రశేఖర! ♦ చంద్రశేఖర! పాహిమామ్!

అంధకాంతక! తాండవప్రియ! ♦ హాటకేశ్వర! ధూర్జటీ!
విష్ణుమిత్ర! కృశానురేతస! ♦ పింగళాక్ష! వృషాం చరా!
శూలపాణి! మహేశ! భార్గవ! ♦ సూర్య! శంభు! సదాశివా!
చంద్రశేఖర! చంద్రశేఖర! ♦ చంద్రశేఖర! పాహిమామ్!

అస్థిమాలి! గిరీశ! రుద్ర! మ♦హానట! ధ్రువ! భీషణా!
వామదేవ! పినాకపాణి! వృ♦షధ్వజ! త్రిపురాంతకా!
మృత్యుజేత! ఫణీంద్ర భూషణ! ♦ కృత్తివాస! జటాధరా!
చంద్రశేఖర! చంద్రశేఖర! ♦ చంద్రశేఖర! పాహిమామ్!

అంబరాంబర! భానుతేజ! వి♦షాంతకా! ద్రుహి! ణాక్షరా!
నీలలోహిత! పార్వతీపతి! ♦ నీలకంఠ! నిరంజనా!
వ్యోమకేశ! భవ! క్రతుక్షయ! ♦ భూతనాథ! నదీ ధరా!
చంద్రశేఖర! చంద్రశేఖర! ♦ చంద్రశేఖర! పాహిమామ్!

నాగకంకణ! సర్వతోముఖ! ♦ నందివర్ధన! పింగళా!
శర్వ! పంచముఖ! త్రిలోచన! ♦ శాశ్వత! స్మర శాసకా!
పాంశుచందన! నీలకంధర! ♦ ఫాలలోచన! భాస్కరా!
చంద్రశేఖర! చంద్రశేఖర! ♦ చంద్రశేఖర! పాహిమామ్!

అష్టమూర్తి! విశాఖ! సాంబ! స♦హస్ర బాహు! భవాంతకా!
శ్వేత పింగళ! సాంఖ్య ముఖ్య! వ♦శీకృతాంగ! సునిశ్చలా!
స్థాణు! హింస్ర! హిరణ్యబాహు! వి♦శాలనేత్ర! దిగంబరా!
చంద్రశేఖర! చంద్రశేఖర! ♦ చంద్రశేఖర! పాహిమామ్!

అంబికేశ! సుమేరు! సిద్ధిద! ♦ త్ర్యంబ! కాజిత! సంగ్రహా!
రాజశీర్షక! లింగమూర్తి! వి♦రాగి! భైరవ! త్ర్యంగటా!
హైమవత్యుపయంత! వామ! వి♦షాంతక! ప్రమథాధిపా!
చంద్రశేఖర! చంద్రశేఖర! ♦ చంద్రశేఖర! పాహిమామ్!

మార! దానఘ! భస్మగాత్ర! కు♦మార హేరుక జన్మదా!
సర్వకామద! విశ్వనాథ! వి♦శాల మానస! పాలకా!
విశ్వసాక్షి! సమస్త కుక్షి! క♦వీశ సంస్తుత! రక్షకా!
చంద్రశేఖర! చంద్రశేఖర! ♦ చంద్రశేఖర! పాహిమామ్!

-:శుభం భూయాత్:-
***********************************
కవిత సంఖ్య: 6 (సంగీత సమ్రాట్టు - త్యాగరాజు)

శీర్షిక:- సంగీత సమ్రాట్టు-త్యాగరాజు

సీ.
ఘనతరాంచితమైన ♦ కర్ణాట సంగీత
....వాగ్గేయకార స♦త్ప్రణతుఁ డయ్యె;
చిన్నారి పొన్నారి ♦ చిఱుత కూఁకటి నాఁడు
.....రాఘవోత్తమ కృతి ♦ ప్రవరుఁ డయ్యె;
నిధికన్న రాము స♦న్నిధి చాల సుఖమంచు
.....శరభోజి ధన తిర♦స్కారుఁ డయ్యె;
వేన వేలుగఁ గృతు ♦ ల్వెలయించి దేశాన
.....సంగీత లోక ప్ర♦శస్తుఁ డయ్యె;
గీ.
ఆతఁడే 'జగదానంద' ♦ జాతకుండు;
'కనకనరుచిరా' కృతి దివ్య♦కారకుండు;
రఘు కులాన్వయు సద్భక్తి ♦ లబ్ధ యశుఁడు;
ధన్య సంగీత సమ్రాట్టు ♦ "త్యాగరాజు"!

సుగంధి:
'ఎందఱో, మహానుభావు ♦ లెందఱో' యటంచుఁ దా
విందుగన్ గృతుల్ రచించి ♦ విన్నవించి, రామునిన్
డెందమందు నిల్పు భక్తుఁ♦డే స్వరాట్టు గాను ని
ల్చెం దగ న్మహోన్నతి న్వ♦రించెఁ ద్యాగరాజిలన్!

-:శుభం భూయాత్:-
************************************
కవిత సంఖ్య: 7 (సుభాష్ చంద్రబోసు)

శీర్షిక:- సుభాష్ చంద్రబోసు

కం.
ఓయీ నేతాజీ! విను
మోయీ, యీ భరతజాతి ♦ పొంద స్వతంత్రం
బా యురుతర సంగ్రామం
బాయుధుఁడై సేసితయ్య! ♦ వందన మయ్యా!!

తే.గీ.
"హింస హింసచేఁ దనియు న♦హింసచేతఁ
గాదు; తెల్లవారల గెల్వఁ ♦ 'గన్' 'తుపాకిఁ'
జేతఁ బట్టిన లభియించు ♦ స్వేచ్ఛ మనకు!
రండు భారత వీరులా♦ర! యని సేయ!"

ఆ.వె.
అనుచుఁ బిలిచి, తాను ♦ "నాజాదు హిందు ఫౌ"
జనెడి "సైన్య పటలి" ♦ సాయుధుఁ డయి;
చేర్చుకొనఁగ జనులఁ ♦ జిరకాల వాంఛిత
స్వేచ్ఛ కొఱకు దురము ♦ ద్విగుణ మాయె!

ఉ.
భారతమాత దాస్యమునుఁ ♦ బాపఁగ నెంచి, సుభాష చంద్రుఁడే
వీర జవానుఁడై దొరల ♦ భీతిలఁ జేయఁగ సైన్య యుక్తుఁడై
దారుణమైన యుద్ధము స్వ♦తంత్రతకై కొనసాఁగఁ జేయుచున్
బోరియు వాయు యానమున ♦ భూమిని వీడియుఁ జేరె స్వర్గమున్!

మాలినీ వృత్తము:
భరత సుభటవర్యా! ♦ భవ్య సన్మానితార్యా!
ఖరకర సమ తేజా! ♦ గమ్య దాతృత్వ బీజా!
మరణ రణ వినోదా! ♦ మాతృ దాస్యాపనోదా!
సరవి నిడుదు జేజే! ♦ జాతి నేతాజి జేజే!

-:శుభం భూయాత్:-
********************************
కవిత సంఖ్య: 8 (ద్రోణవధ)

శీర్షిక:- అశ్వత్థామ వధాపదేశ ద్రోణవధా వృత్తాంతము

తే.గీ.
భీష్ము నస్త్ర సన్యాసమ్ము ♦ వెనుకె ద్రోణుఁ
డపుడు సర్వ సైన్యాధ్యక్షుఁ ♦ డగుడుఁ దీవ్ర
యుద్ధ తంత్రములను బన్ని ♦ యోధ ముఖులఁ
గూల్చు చుండఁగఁ గృష్ణుండుఁ ♦ గుతిలపడియు;

కం.
'వేఁడి గల యెత్తుగడచే
నేఁ డీతని నిలువరింప ♦ నేరక యున్నన్
జూఁడున్ సైన్యం బంతయుఁ
దూఁడరి సేఁతల యుపేక్ష ♦ దోసము గాదే?'

తే.గీ.
అనుచు యోచించి, 'ద్రోణుండు ♦ తనయు మరణ
మునకు మనఁ జాలఁ' డనుచు భీ♦మునికిఁ జెవిని
వినిచె నిట్లు "నశ్వత్థామ ♦ యను గజమును
గూల్చి, యెలుఁగెత్తి చాటుము ♦ 'కూలె' ననియు!"

మ.
అనఁగ న్వాయుసుతుండు వేగిరమె యా ♦ హస్తీంద్రముం జేరియున్
ఘనవృష్ట్యుత్కట ముష్టిఘాత హతిచేఁ ♦ గౌరవ్య సేనా తతుల్
దను వీక్షింపఁగఁ జంపి, బిగ్గఱఁగఁ దా ♦ దర్పోద్ధతిం బల్కె నా
వనజాక్షుండు వచించినట్లుగనె, య♦శ్వత్థామ సంహారమున్!

ఆ.వె.
భీముఁ డట్లు వల్క, ♦ విని నమ్మకుండఁగా,
నఱచె ధర్మతనయుఁ ♦ డంత లోన
"సత్య మిదియ సుమ్ము! ♦ చచ్చె నశ్వత్థామ!!"
యనియుఁ; జిన్నఁగాను ♦ "హస్తి" యనియు!

ఆ.వె.
ద్రోణుఁ డద్ది వినియు ♦ రోదించుచును దన
శర శరాసనములఁ ♦ జాఱ విడిచె!
ద్రుపద పుత్రుఁ డపుడు ♦ ద్రోణుని వధియించెఁ;
గృష్ణుఁ డంత శాంత ♦ హృదయుఁ డయ్యె!

(ఇది అశ్వత్థామ వధాపదేశ ద్రోణవధా వృత్తాంతము)
**********************************
కవిత సంఖ్య: 9 (బాపూజీ)

శీర్షిక: బాపూజీ

మత్తకోకిల:
హే మహాత్మ! మహోన్నతా! ఘన ♦ హేమ భూమి ఫలప్రదా!
రామభక్త! స్వరాజ్య కాముక! ♦ గ్రామ వృద్ధి కృతేప్సితా!
ధీమతా! లవణోద్యమ వ్రత! ♦ దేశభక్తి ప్రచారకా!
క్షేమ దాయక! నీచ హేయక!! ♦ శిష్ట కీర్తిత నాయకా!! (1)

తేటగీతి:
శ్వేతముఖులను ద్రోలంగఁ ♦ జేసితయ్య
యెన్నియో యుద్యమమ్ముల ♦ నిచట నీవు!
పేదలకు లేని వస్త్రాలు ♦ వీడి నీవు
ముతుక దోవతి కండువల్ ♦ ముఱిసినావు!! (2)

ఆటవెలది:
కరమునందుఁ గఱ్ఱ; ♦ కాళ్ళకుఁ జెప్పులు;
పుట్ట గోచి; యొల్లె ♦ భుజము పైని;
రొండిని గడియార♦ముండ శోభిల్లుచు,
దేశభక్తి నిడిన ♦ దేశికుఁడవు! (3)

చంపకమాల(పంచపాది):
“కుల మత వర్గ జాతి మన♦కున్న తిరోగమనంపు గోడలే;
యిల నివి యున్న, యున్నతియె ♦ యెందును నుండక, భ్రష్టమౌదు; మే
విలువలు లేక, యొండొరు ల♦భీప్సితముల్ దెగటార్చి, శత్రులై
నిలుతురు; కొట్టుకొందు; రివి ♦ నీచములయ్య; త్యజింప మేలొగిన్
గలుగు” నటంచు బోధనలఁ ♦ గాచితివే మన భారతీయులన్! (4)

కందము:
దండమయా గాంధీజీ!
దండమయా బాపు! నీకు ♦ దండము నేతా!
దండము మోహనదాసా!
దండమయా కర్మచంద్ర! ♦ దండములయ్యా!! (5)

-:శుభం భూయాత్:-
***************************
కవిత సంఖ్య:- 10 (శివస్తుతి)

శీర్షిక:- శివకుటుంబ స్తుతి

సీ.
నీలకంఠా! నిన్ను ♦ నిత్యమ్ము స్మరియింతు;
…..నిత్య సమ్ముద మిమ్ము, ♦ నిష్ఠ నిమ్ము;
శైలాత్మజా! నిన్ను ♦ ససిగఁ బూజింతును;
…..శక్తి యుక్తుల నిమ్ము, ♦ శౌర్య మిమ్ము;
వక్రతుండా! నిన్నుఁ ♦ బత్త్రితో నర్చింతు;
…..సిద్ధి బుద్ధుల నిమ్ము, ♦ స్థిరత నిమ్ము;
కార్తికేయా! నిన్నుఁ ♦ గైమోడ్చి కొలుతును;
…..సద్గుణమ్ముల నిమ్ము, ♦ శాంతి నిమ్ము;
గీ.
నిరతమును నిన్ను మనమున ♦ నిల్పి, పరిచ
రింతుఁ! జల్లంగఁ జూచియు, ♦ శ్రేష్ఠత నిడి,
కావఁగా రమ్ము! స్కంధ వి♦ఘ్నహర సహిత
సాంబ! శివ! గిరిజేశ! గ♦జరిపు! శర్వ!

-:శుభం భూయాత్:-
***************************
కవిత సంఖ్య:- 11 (నైమిశారణ్య కథ)

శీర్షిక:- నైమిశారణ్య కథ

కం.
గౌరముఖాశ్రమ పరిసర
ఘోరాటవిఁ జొచ్చి వేఁట♦కున్ దుర్జయుఁడన్
రారాజు డస్సి, తన పరి
వార సహితుఁడయ్యు, మునికిఁ ♦ బ్రాగార్ణకుఁడై; (1)

తే.గీ.
పోవఁగను గౌరముఖుఁడు సం♦పూర్ణ మతిని
సంతసమ్మంది, యాతిథ్య ♦ సత్క్రియలను
జేయ, విష్ణుని వేడఁగ, ♦ శ్రీహరి యొక
మణిని నిచ్చె, నా మణి మహి♦మాతిశయత; (2)

తే.గీ.
ఒక్క నగరము నిర్మించి, ♦ మిక్కుటముగ
షోడశోపచారమ్ములు ♦ శుద్ధమతిని
జేయఁ దుష్టుఁడై యా రాజు ♦ చిత్తమందు
మణిని సంగ్రహింపఁగ నెంచి, ♦ మునినిఁ గోరె! (3)

ఆ.వె.
ముని నిరాకరించ; ♦ మునితోడ యుద్ధమ్ముఁ
జేసియైన, మణియ ♦ చిక్కు కొఱకు
మదినిఁ గోర్కి గాఢ♦మై యంపె సైన్యమున్
మునినిఁజంపి, పిదప ♦ మణినిఁ దేఁగ! (4)

కం.
వర సైన్యమ్మునుఁ బంపిన
తఱి నా ముని గంగఁ జేరి, ♦ తరణికి నర్ఘ్యో
త్కర్షమిడుచుండె; భటు లిట
తరవారులఁ జేఁతఁ బూని, ♦ దందడి సేయన్; (5)

కం.
మణినుండి శూరతతి సం
జనియించియు సైన్యతతినిఁ ♦ జండించుచు వే
రణమునుఁ జేయుచు నుండఁగ
ముని యటకును నేఁగుదెంచి, ♦ మురరిపుఁ బిలిచెన్! (6)

ఆ.వె.
విష్ణుమూర్తి యపుడు ♦ వేగమ్ముగా వచ్చి,
మునికి భయముఁ దీర్పఁ ♦ బూని యపుడు
నిమిషమందు సేన ♦ నిర్మూలనము సేసి,
మాయమాయెఁ దాను ♦ మరు నిముసమె! (7)

తే.గీ.
ఎచట నిమిషమునందున ♦ నెదిరిఁ జంపె;
నట్టి యారణ్యమునకును ♦ నైమిశాఖ్య
కల్గి, "నైమిశారణ్యము" ♦ ఘనతనుఁ గని,
సకల మునులకునదియ సు♦స్థానమయ్యె! (8)

(సమాప్తము)

-:శుభం భూయాత్:-
****************************
కవిత సంఖ్య:- 12 (శ్రీ అనంత పద్మనాభస్వామి మహత్త్వ చరితము)

శీర్షిక:- శ్రీ అనంత పద్మనాభ స్వామి మహత్త్వ చరితము


కం.
ఇలఁ దిరువనంత పురమున
తుళు వంశ బ్రాహ్మణుండు ♦ తులలేని తప
మ్మెలమిని జేయఁగ రెండేఁ
డుల బాలుండయ్యువిష్ణుఁ ♦ డుల్ల మెలర్పన్;

కం.
కనఁ బడఁగ, దివాకరముని
మనమెంతయుఁ బ్రేమ నిండ ♦ మన్నన తోడన్
దన యింట నుండు మనఁగా,
"విను! ప్రేమను ననుఁ గను; కన♦వేనిన్ బోదున్"

ఆ.వె.
అనిన సమ్మతించి ♦ యా బాలు నెంతయుఁ
బ్రేమతోడఁ దానుఁ ♦ బెంచు చుండ;
నొక దినమున మునియు ♦ నకలంకుఁడై పూజ
సలుపు చుండె మిగులఁ ♦ దలను వంచి;

తే.గీ.
బాలుఁ డంత సాలగ్రామ ♦ మేలొకొ కొని
చనుచు నుండఁగ ముని చూచి, ♦ సాగ్రహుఁ డయె;
వెంటనే బాలుఁ డప్పుడు ♦ "విను మునీంద్ర!
మున్ను నా యాంక్షఁ దప్పితి; ♦ నిన్ను విడుతు!"

ఆ.వె.
అనుచు మాయ మయ్యె; ♦ మునియునుఁ గుములుచు
'హరియె బాలకునిగ ♦ నవతరించి,
ననుఁ గృతార్థుఁ జేయ ♦ నా గృహమ్మున నుండ;
గుర్తు పట్ట నైతి; ♦ గ్రుడ్డి నైతి!'

తే.గీ.
అనియు వగచుచు ముని యంత ♦ నడవి కేఁగ;
నెదుర నొక పెద్ద వృక్షమ్ము ♦ నేల వంగి,
క్రోశ విస్తార విలసిత ♦ గోచరమయి,
శేష శయనుని రూపెత్తెఁ ♦ జిత్రముగను!

ఆ.వె.
కన నశక్యమైన ♦ ఘను, శేష శయనుని
సన్నుతించఁగాఁ బ్ర♦సన్నుఁ డయ్యి,
వచ్చి, యా యనంత ♦ పద్మనాభ స్వామి
పద్మ తీర్థ మందుఁ ♦ బరిఢవిల్లె!

ఉత్సాహవృత్తము:
ముని యనంత పద్మనాభు ♦ మ్రోలఁ బొంగి పోవుచున్
వినుతరీతి దేవళమ్ము ♦ విగ్రహ ప్రతిష్ఠచేఁ
గనుల విందు సేయఁ గాను ♦ గామితమ్ముఁ దీర్చు దే
వునిగఁ బూజఁ గొనఁగ నిట్లు ♦ పూర్ణ రూపమెత్తెగా!

(శ్రీ అనంతపద్మనాభస్వామి మహత్త్వ చరితము సమాప్తము)
***శుభం భూయాత్***
************************
కవిత సంఖ్య:- 13 (అణా అసలు కథ)

శీర్షిక:- అణా అసలు కథ

కం.
ధారానగరమునందు ను
దారులు భవభూతి, కాళి♦దాసు లిరువు రా
దారి నడువంగఁ జని యటఁ
గోరియుఁ దాంబూల మపుడు ♦ కూరిమితోడన్

తే.గీ.
కనిరి తాంబూలరాగాధ♦రను వితర్ది;
నామె తారుణ్యభరయౌట, ♦ నటకు నేఁగి,
"తూర్ణమే తెమ్ము చూర్ణమ్ము ♦ పూర్ణచంద్ర
వదన!" యని భవభూతియుఁ ♦ బలుకఁగానె

ఆ.వె.
కాళిదాసు పలికె ♦ “కర్ణాంత సంకీర్ణ
చక్షు! వేగ తెమ్ము ♦ స్వర్ణవర్ణ
పర్ణములను! నీకు ♦ బహుశుభాశీస్సులు!
వేఁగఁ బోయి రమ్ము, ♦ వేచియుంటి!”

ఆ.వె.
అనఁగ లోని కేఁగి ♦ యాపడతియు నప్డు
పసిఁడిఁ దమలపాకు ♦ లెసఁగుచుండఁ
దెల్లనైన సున్న ♦ ముల్లసిల్లుచునుండఁ
దీసికొనియు వచ్చె ♦ దీక్షతోడ!

తే.గీ.
ముందు గోరిన యా భవ♦భూతి విడచి
కాళిదాసున కిచ్చెను ♦ కాంక్ష తీర!
నపుడు భవభూతియును కార♦ణ మ్మడుగఁగ,
వనిత బదులిచ్చెఁ గారణ♦మును కవికిని!

కం.
"వినుఁ డార్యా! లోకమునం
జనురీతిని నే నడచితి! ♦ సైరింపుఁడు నన్!
బెను రొక్కము లిచ్చినవా
రినె మెచ్చును లోక మెపుడు ♦ శ్రేష్ఠ! నిజమిదే!

ఆ.వె.
నీవు మూఁడణాలు, ♦ నితఁడును నైదణా
లిచ్చిరయ్య నాకు ♦ నిచ్చగలిగి,
యెక్కుడైన ధనము ♦ నిచ్చిన యీతని
కాంక్షఁ దీర్ప ముందు♦గా నిడితిని!"

కం.
ఆమాట విన్న యిద్దఱు
నేమాటనుఁ బలుకలేక ♦ నెఱజాణ కిలన్
సేమమ్ము గల్గు ననియును
నీమముతో వెడలి రపుడు ♦ నెమ్మన మలరన్!

(అణా అసలు కథ సమాప్తము)

-:శుభం భూయాత్:-
****************************
కవిత సంఖ్య: 14 (క్షీరసాగరమథన వృత్తాంతము)

శీర్షిక:- క్షీరసాగరమథన వృత్తాంతము

ఆ.వె.
దేవ దానవులును ♦ దీవ్రమౌ యుద్ధాన
మరణ మందుచుండ; ♦ మాధవునకు
విన్నవించఁగాను ♦ విష్ణుండు "క్షీర సా
గర మథనము సేయఁ♦గా వలె" ననె!(1)

తే.గీ.
పాల సంద్రాన మంథర ♦ పర్వత మిడి,
వాసుకినిఁ గవ్వమునుగ దే♦వతలు దాన
వులుఁ జిలుకఁగఁ బూన; మునిఁగి♦పోవ నదియుఁ;
గలఁతఁ జెంది, హరినిఁ జేరి, ♦ తెలుపఁ గాను;(2)

కం.
చిఱు నగవున విష్ణు వపుడు
కరుణను దాఁబేటి మేటి♦గా మాఱియు, మం
ధరమును వీపున మోయఁగఁ;
దరచిరి యా పాలకడలిఁ ♦ ద్వరితోత్సుకతన్!(3)

తే.గీ.
కలశ పాధోధిఁ ద్రచ్చఁగఁ ♦ దొలుతఁ బుట్టె
హాలహల; మది దహియింప; ♦ నందఱు హరు
శరణ మర్థించి; రప్పుడు ♦ శంకరుండు
గరళముం ద్రాగి, యంత శ్రీ♦కంఠుఁ డయ్యె!(4)

తే.గీ.(పంచపాది)
ముదముతో వారుఁ ద్రచ్చంగ ♦ మొదట కామ
ధేను వుదయించఁగ వశిష్ఠుఁ ♦ డెలమిఁ గొనియెఁ;
ద్రచ్చ నుచ్చైశ్శ్ర వైరావ♦తములు, కల్ప
వృక్ష మప్సరసల నింద్రుఁ ♦ డా క్షణమ్మె
కొనఁగ; లక్ష్మిఁ గౌస్తుభమునుఁ ♦ గొనియె హరియు!(5)

కం.
చివరకు దేవతలును దా
నవులుం గోరిన యమృతము ♦ నా ధన్వంతరియే
ధవళ రుచులుఁ బ్రసరించఁగ
నవు మోమున విష్ణు మ్రోల ♦ నప్పుడ యుంచెన్!(6)

ఆ.వె.
దేవ దానవులును ♦ దీవ్రమౌ తమితోడ
"మాకు మాక"టంచు ♦ మత్సరించి,
వాదు లాడుచుండ ♦ వైకుంఠుఁ డప్పుడు
మోహినిగను మాఱి ♦ ముందు నిలిచె!(7)

తే.గీ.
వారి కప్పుడు మోహిని ♦ పలికె నిట్లు,
"వినుఁడు! నే నీ యమృతమునుఁ ♦ బ్రేమ మీఱ
మీకు నందఱకును వంచి, ♦ మిమ్ము నమరు
లనుగఁ జేసెద! నాసీను ♦ లగుఁడు నిచట!"(8)

కం.
ఇది విన్న దేవ దానవు
"లదియే వర"మనుచు నటులె ♦ నటఁ గూర్చుండన్;
సుదతి యమృతము సురల కిడె;
నిది రాహువుఁ గేతువునుఁ గ♦నిరి  సురల కిడన్! (9)

ఆ.వె.
కనియు సురల చివరఁ ♦ జని, వారు కూర్చుండ;
మోహినియును వంపె ♦ మోద మలర!
సూర్య చంద్రు లిదియు ♦ సూచించ నా చక్రి,
గొంతు దిగక మునుపె, ♦ గొంతుఁ ద్రెంచె!(10)

ఆ.వె.
కంఠమం దమృతము ♦ గల రాహు కేతుల
తలలు బ్రతికె! మొండె ♦ మిలనుఁ జచ్చె!
గ్రహణ మందు చుంద్రు ♦ రాహు కేతువు లెప్డు
శశిని, రవినిఁ! గాని, ♦ వశులు కారు! (11)

తే.గీ.
ఇటుల దేవత లమరులై ♦ పటు తరముగ
రాక్షసులతోడ యుద్ధమ్ము ♦ ప్రబలముగనుఁ
జేసి, దనుజుల నిర్జించి, ♦ జేత లైరి;
క్షీర సాగర మథనమ్ము ♦ క్షేమ మిడఁగ!! (12)

(ఇది క్షీరసాగరమథన వృత్తాంతము)

       -:శుభం భూయాత్:-
***************************
కవిత సంఖ్య: 15 (బాలకృష్ణునకు జోల)

శీర్షిక:- బాల కృష్ణునకు జోల

బాల జోల!

జోజో సాధుజనావన!
జోజో ఖగరాజ గమన! ♦ జోజో కపిలా!
జోజో దనుజ బలాంతక!
జోజో కంజాతనేత్ర! ♦ జోజో కృష్ణా! (1)

జోజో పంకజనాభా!
జోజో బ్రహ్మేంద్ర వినుత! ♦ జోజో కేశా!
జోజో ముకుంద! మాధవ!
జోజో కరుణాంతరంగ! ♦ జోజో కృష్ణా! (2)

జోజో జగదీశ! హరీ!
జోజో పూర్ణేందుముఖ! వి♦శుద్ధ హృదబ్జా!
జోజో పన్నగశయనా!
జోజో గిరిధారి! జిష్ణు! ♦ జోజో కృష్ణా! (3)

జోజో దివ్యకృపాకర!
జోజో సర్వాత్మక! జల♦జోదర! చక్రీ!
జోజో వైకుంఠేశా!
జోజో కమలేశ! విమల! ♦ జోజో కృష్ణా! (4)

జోజో కైటభ వైరీ!
జోజో మధుసూదన! కపి! ♦ జోజో శార్ఞ్గీ!
జోజో నారాయణ! విధి!
జోజో విరజా! విలాసి! ♦ జోజో కృష్ణా! (5)

-:శుభం భూయాత్:-
*****************************
కవిత సంఖ్య:- 16 (నైరృతుఁడు)

శీర్షిక:-  నైరృతుని పూర్వ జన్మ కథ


ఆ.వె.
వెలసె నిరృతుఁడు మును ♦  బింగాక్షుఁ డను బోయ
యయి యహింసఁ బూని ♦ యటవి నుండె!
నతని పిన్న తండ్రి ♦ యట బాటసారులఁ
గొల్లకొట్టి ధనము ♦ కూడఁబెట్టు!(1)

కం.
ఒకనాఁ డతండు నది పా
యక తెరువరిఁ గొల్లకొట్టె ♦ ననుచర యుతుఁడై;
"యకటా! ననుఁ గాపాడుఁడు;
నొకఁడనుఁ గాఁ జూచి వీర ♦ లొక్కట నన్నున్ (2)

తే.గీ.
దోచుకొనఁ జూచుచుండిరి; ♦ తొందరఁగను
నన్నుఁ గాపాడుఁ"డని నంత, ♦ నతని కడకుఁ
జేరి, పింగాక్షుఁ డనియె "నో ♦ చిన్నతండ్రి!
బాటసారిని విడు" మని ♦ వలుకఁ గానె;(3)

కం.
కోపమున, సఖులుఁ జూడఁగఁ
బాపమ్మని యెంచకుండ ♦ బాలునిఁ జంపెన్!
శాపమొ, యనుగ్రహమ్మో?
యా పసివాఁ డట్లు చచ్చి, ♦ యల నిరృతుఁ డయెన్!!(4)

తే.గీ.
పరుల కుపకారమునుఁ జేసి ♦ స్వర్గతుఁడయి,
పుణ్య వశమున నిరృతిగఁ ♦ బుట్టి, యష్ట
దిక్పతులలో నొకండయి, ♦ స్థిర యశుఁడయెఁ!
బరుల కుపకారమునుఁ జేయ, ♦ భాగ్య మిదియ!!(5)

-: శుభం భూయాత్ :-
***************************
కవిత సంఖ్య:- 17 (వరుణుఁడు)

శీర్షిక:- శుచిష్మంతుఁడు వరుణునిగ మారిన కథ


తే.గీ.
కర్దమ ప్రజాపతికినిఁ ♦ గలఁడు పుత్రుఁ
డాతఁడే శుచిష్మంత స♦మాహ్వయుండు!
నతఁ డొక దిన మచ్ఛోదమన్ ♦ దమ్మె యిల్లు
సొచ్చి, తోడి బాలురతోడ ♦ నిచ్చకమగు;

ఆ.వె.
ఆట లాడుచుండ ♦ నందొక మొసలియు
మ్రింగి జలధి విభుని ♦ చెంగట నిడె!
నంత నొక్క నాఁడు ♦ నట శివభటులును
బాలుఁ గని, "యిదేమి ♦ వారిధిపతి?

తే.గీ.
కర్దముని పుత్రుఁ దెచ్చితి? ♦ కనఁగఁ దగునె?
తమరు నిట్టి పనిం జేయ ♦ ధర్మ మగునె?"
యనఁగ భయపడి, కైలాస♦మునకుఁ జేర్చ;
శివుఁడు బాలుని నింటికిఁ ♦ జేరఁ బంప;

కం.
జనకుని యాజ్ఞనుఁ బడసియుఁ
జని, కాశీ పట్టణమునఁ ♦ జంద్ర ధరునికై
యనితరమగు తపమునుఁ జే
సెను; శివుఁడును వచ్చి, సంత♦సించి వర మిడెన్!

ఆ.వె.
"వత్స! నీకు నిత్తు ♦ వరముఁ గోరు” మటన్న
"దేవ! ధన్యు నైతిఁ! ♦ ద్రిపురవైరి!
'వరుణ పథము' నిమ్ము; ♦ వరుణుండ నగుదును!
భూతనాథ! భర్గ! ♦ బుధ్న!తుంగ!"

ఉత్సాహము:
కరుణతోడ వరమునిడఁగఁ ♦ గాంక్ష తీరె నతనికిన్;
శరపు సిరులఁ గొనియుఁ దాను ♦ సాగరేశుఁ డయ్యుఁ దాఁ
గరము వర్ష మిడియుఁ జనులఁ ♦ గాచుచుండ నిత్యమున్,
జిర యశమ్ము వడసె! జనులు ♦ చేరి, కొలిచి రాతనిన్.

తే.గీ.(పంచపాది)
"జలపతి! వరుణ! సరిదీశ! ♦ జంబుక! కప!
కేశ! పాశ్చాత్య! వార్షుభ! ♦ పాశహస్త!
ప్రత్యగాశాపతి! విలోమ! ♦ వర్ష దేవ!
శ్యామలాపతి! సంవృత్త! ♦ సన్నుతు లిడి,
మిమ్ముఁ గొలుతుము! కాపాడు, ♦ మేఘనాథ!"

వ.
అనుచు నిట్లు కొలువ, వరుణుఁడు సంతుష్టుఁడై సకాలమున వర్షములఁ గురిపించుచు,
వారలఁ గాచుచుఁ దానును సుఖంబుండె.

(సమాప్తము)

-: శుభం భూయాత్ :-
**********************
కవిత సంఖ్య:- 18 (ఐరావత కథ)

శీర్షిక: నీల ఐరావతం శ్వేత ఐరావతంగా మారిన కథ
(విశేష వృత్తములతో)

స్వాగతవృత్తము:
స్వాగతమ్ము దివి♦జాధిప! దేవా!
వేగ కావఁగదె ♦ శ్వేత సువాహా!
భోగభాగ్యములు ♦ పొంపిరి వోవన్
దేఁ గదే, మఘవ! ♦ దీన దయాళూ!

కరిబృంహితము:
వాసవుఁడ! కరి బృంహితము విని ♦ పజ్జ నునుచఁగ, నచ్చరల్
హాసమునఁ గడు భోగముల ఘన ♦ హర్షమును నిడఁ బాడ, దు
ర్వాసముని దివి పుష్ప సరమును ♦ రంజిలఁగ నిడఁ గాన్కగన్
వీసమయినను లెక్కనిడకయ ♦ వేసితివి చవుదంతికిన్!

గంధగజేంద్రము:
చేసెను గంధ గ♦జేంద్రము తానే
వాసనఁ జేరిన♦వౌ భ్రమరాలన్
వే సనకుండను ♦ విఘ్నమిడంగన్
బూ సరమందలి ♦ పూవులు నల్గన్!

మేఘవిస్ఫూర్జితము:
మునీంద్రుం డా చేష్టన్ సహనము సెడం ♦ బూర్ణ సక్రోధనుండై
"యనేకాక్షా! నీవున్ సురగణములున్ ♦ యష్టి జీవుండ్రు నయ్యున్,
వినీలమ్మౌ మాతంగ సహితముగన్ ♦ విఘ్నముల్ గల్గుఁ గాతన్"
మినుం దాకన్ గంఠధ్వని నుడివెఁ దా ♦ మేఘ విస్ఫూర్జితమ్మై!

మత్త (పంచపాది):
శాపమ్ముం దా విని ♦ చదిరమ్మున్
గాపట్యమ్మే తన ♦ కడ నంచున్
గాపాడం దూఁకెను ♦ కలశాబ్ధిన్
శాపో'న్మత్త'న్ గని ♦ శరధీశుం
డేపుం జూపెం గర♦టికిఁ బ్రీతిన్!

ఇంద్రవంశము:
ఇంద్రుండు నా శాపము♦నే వినంగ "మౌ
నీంద్రా! ననుం బ్రోచియు ♦ నీదు శాపమున్
సాంద్రానుకంపన్ మన♦సారఁ ద్రిప్పి, దే
వేంద్రాదులన్ గావుమ ♦ యింద్ర వంశమున్!"

జలదము:
నా విని మౌనియప్డు కరు♦ణాకరుఁడై
తా వరమిచ్చెఁ ద్రచ్చఁగ సు♦ధాబ్ధి కడన్
వేవురు దేవదానవులు ♦ పేత్వమునున్
ద్రావఁగఁ దీఱు నంచు జల♦దమ్ము వలెన్!

ఇంద్రవజ్ర(పంచపాది):
వారంతటన్ వేగమె ♦ పాలవెల్లిన్
జేరంగఁ బోయె న్మఱి ♦ చిల్క నంతన్
క్షీరాబ్ధిలోఁ జూచిరి ♦ శ్వేత దంతిన్
దోరమ్ముఁ బీయూషముఁ ♦ దోచె వెంటై
యీరప్డు కీర్తించిరి ♦ యింద్రవజ్రల్!

                  -:శుభం భూయాత్:-
*******************************
కవిత సంఖ్య:- 19 (విశ్వాసఘాతుకుఁడు)

శీర్షిక:-  విశ్వాస ఘాతుకుఁడు (ససేమిరా కథ)

విజయ పాలుఁడు యువరాజు ♦ వేఁటకుఁ జని,
యటవిలో దారి తప్పంగ ♦ నపుడు సింహ
మొకటి తఱిమె! దాపున నున్న ♦ యొక్క వృక్ష
మెక్కఁగాఁ దరుశాఖపై ♦ నొక్క యెలుఁ గ
భయము నిచ్చి కాపాడెను ♦ వానినపుడు! (1)

సింహ మచ్చటనే యుండె ♦ స్థిరముగాను!
రాత్రి యయ్యెను, నిద్రించెఁ ♦ బ్రాణి తతియు!
నెలుఁగు నాతనినిం గోరె ♦ నిదుర వోవఁ
దనదు తొడపైని నప్పుడు ♦ దయనుఁ బూని! (2)

ఎలుఁగు కోరిక తలఁదాల్చి, ♦ హితుఁ డటంచుఁ
బల్కి, నిదురించ; సింహమ్ము ♦ పడఁగఁ ద్రోయు
మంచు భల్లూకమును గోరె! ♦ మానవు పయి
ద్రోహ చింత లేని యెలుఁగు ♦ "త్రోయ" ననియె! (3)

అర్ధ రాత్రము దాఁటిన ♦ యపుడు రాకు
మారుఁడును లేచి, యెలుఁగు నీ ♦ మాఱు నిద్ర
వోవఁ గోరఁగాఁ దొడపైనిఁ ♦ బోయె నిదుర;
సింహ మప్పుడు పడఁ ద్రోయు ♦ చింతన నిడె! (4)

విశ్వసితయయ్యు నెలుఁ గట
నాశ్వాసముఁ గొని శయింప, ♦ నప్పుడు శంకన్,
విశ్వాస ఘాతుకుండై
నశ్వర మిత్రతనుఁ ద్రోయ, ♦ నది శపియించెన్! (5)

“నీదు కృతము నేఁడు ♦ నీచమై, ద్రోహమై,
మచ్చఁ దెచ్చెనోయి ♦ మానవతకు!
కాన, నెపుడు నీవు ♦ పూని యున్మాది యా
త్ర సలుపుము “ససేమి♦రా” యనుచును!” (6)

అని శపించియుఁ దన దారిఁ ♦ జనియె నెలుఁగు;
రాకుమారుండును “ససేమి♦రా” యటంచుఁ
బిచ్చివాని పగిదిఁ బ్రల♦పించుచుఁ దన
యిల్లుఁ జేరంగఁ జనెఁ బౌరుఁ ♦ డెవఁడొ చేర్ప! (7)

తన కుమారుని దుఃస్థితిఁ ♦ దలఁచి తండ్రి
కుమిలిపోవుచు దుఃఖించి, ♦ గుణయుతుఁ డగు
మంత్రిఁ గోరంగ నాతండు ♦ మానితముగ,
దివ్య దృష్టినిఁ జూచి, చిం♦తించి, పలికె! (8)

“సకల సద్భావ వర్ధిత ♦ సాధువులను
వంచనము సేయఁగను నేరు♦పగునె నీకు?
నమ్మి తొడపైని నిద్రించు♦నట్టి సఖునిఁ
జంపఁ బౌరుషమ్మగునె, నీ♦చమ్ముఁ గాక?”
యనఁగ ’సేమిరా’ యంచును ♦ ననఁగ సాఁగె! (9)

“సేతుయుత వారిధిని, జాహ్న♦వీ తురీయ
సంగమముఁ జూడఁగా బ్రహ్మ ♦ సంహృతిస్థ
పాతకము సమయును! మిత్ర♦ఘాతుక మెటు
సమసి పోవును, దద్దర్శ♦నమున నిచట?”
యనఁగను ’మిరా’ యటంచును ♦ ననఁగ సాఁగె! (10)

“మిత్రఘాతి, కృతఘ్నుండు, ♦ మేదినిఁ గల
యట్టి విశ్వాస ఘాతుకుం ♦ డను త్రయమ్ము,
తరణి శీతకరాదు లెం♦దాఁక స్థిరులొ,
యంత దాఁక నరకమున ♦ నడలుచుం” ద్ర
నంగ ’రా’ యంచు మఱి మఱి ♦ యనఁగ సాఁగె! (11)

“రాజ! నీసుతుఁ బాప వి♦రహితుఁ జేయఁ
గోర్కి కలదేని శీఘ్రమే ♦ కూర్మి మీఱ
దేవ బ్రాహ్మణోత్తమ గురు♦దేవతలకు
దానధర్మాదులనుఁ జేయఁ♦గావలె నయ!”
యనఁగ విజయ పాలుఁడు మాఱె ♦ మునుపటి వలె! (12)


-: ఇది “ససేమిరా” కథ :-

---శుభం భూయాత్---
********************************
కవిత సంఖ్య:- 20 (విఘ్నేశ్వర స్తుతి)

శీర్షిక: విఘ్నేశ్వర స్తుతి (విశేష వృత్తములలో...)

ఓం శ్రీ మహాగణాధిపతయే నమః !

స్వాగత వృత్తము:
శ్రీ గణేశ! ఘన ♦ చిత్సుఖ దాతా!
శ్రీ గిరీశ సుత! ♦ శ్రేష్ఠ! వరిష్ఠా!
యోగి రాడ్వరద! ♦ యోగ విశేషా!
స్వాగత ప్రమథ ♦ వర్గ! నమో ఽహమ్! (1)

ప్రమాణి వృత్తము:
గజాననా! ♦ ఘనాకృతీ!
ప్రజావళి ♦ ప్రమోద! స
ద్ద్విజ స్తుత! ♦ స్థిరా! చతు
ర్భుజా! నమో ♦ బుధా ఽనిశమ్! (2)

ప్రణవ వృత్తము:
హేరంబా! మిత ♦ హిత సంతోషా!
గౌరీ నందన! ♦ కరి మూర్ధన్యా!
సూరి ప్రాకట ♦ శుభ సంశ్లోకా!
భూరి క్షత్ర! వి♦ముఖ! వందే ఽహమ్! (3)

శాలినీ వృత్తము:
సారాచారా! నీత ♦ సత్పుణ్య దాతా!
పారాశర్యామోద ♦ బాష్పోత్సుకా! క్రౌం
చారి భ్రాతా! భూరి ♦ సమ్మోద పాత్రా!
ధీర స్తుత్యా! హే ద్వి♦దేహ ప్రభాసా! (4)

వంశస్థము:
నమో నమో విఘ్న ♦ వినాశకాయ తే!
నమో విచిత్రాయ! ♦ వినాయకాయ తే!
నమః పవిత్రాంచిత ♦ నామకాయ తే!
నమో సదాదాన! ఘనాయ తే నమః! (5)

వన మయూరము:
హేరుక! భవాత్మజ! మ♦హేంద్ర నుత గాత్రా!
ధీర! సుముఖ! ప్రముఖ! ♦ దివ్య దరహాసా!
ఘోర తర సంసృతి వి♦కూప తరణాప్తా!
చారు రుచి దంత కులి♦శ ప్రహరణాఢ్యా! (6)

స్రగ్విణీ వృత్తము:
పార్వతీ నందనా! ♦ భారతోల్లేఖనా!
సర్వ గర్వాపహా! ♦ ఛాత్ర విద్యోదయా!
ఖర్వ విఘ్నోన్నతా! ♦ కార్య సిద్ధిప్రదా!
శర్వ పుత్రాగ్రజా! ♦ శాంత మూర్తీ! నమః! (7)

ఇంద్ర వంశము:
జీవేశ! సర్వోత్తమ! ♦ చేతన ప్రదా!
దేవ స్తుతా! శాంకరి! ♦ ధీ విశేష! ది
వ్యా! విశ్వ సంపూజిత! ♦ వక్రతుండ! ఢుం
ఠీ! వేద వేద్యా! ఘన ♦ తేజ! తే నమః! (8)

భుజంగ ప్రయాతము:
ద్విపాస్య! త్రి ధామ! ♦ త్రిధాతు! ప్రసిద్ధా!
సుపర్వ ప్రమోదా! ♦ శుభాంగా! వృషాంకా!
కపి త్థాత్త సంపృ♦క్త భుక్త ప్రహృష్టా!
కృపాంభోధి! కుబ్జా♦కృతీశా! నమస్తే! (9)
(శుభం భూయాత్)
*************************
కవిత సంఖ్య:- 21 (ఓరుగల్లు)

కవితా శీర్షిక: ఓరుగల్లు

వ|| మా యూరి నోరుఁగంటినిఁ దలఁచినకొలఁది మది పులకించును

||సీ||
కాకతీయుల యోరుఁ ♦ గల్లున గతవైభ
.....వపుఁ జిహ్నములు నిల్పు ♦ భావనలను;
నట స్వయంభూదేవు ♦ నాలయమందున
.....దీపించు శివలింగ ♦ దీధితులను;
దొడరి వేస్తంభాల ♦ గుడిలోన వెలసిన
.....పరమేశ్వరకృపా ప్ర ♦ భాతములను;
గుట్టపైఁ బద్మాక్షి ♦ గురుతరాశీఃప్రద
.....వీక్షణమ్ములొసంగు ♦ ప్రేరణలను;

||గీ||
భద్రకాళి యొసఁగు ♦ పావనాశీఃపూత
మౌ సరోవర జల ♦ మాధురులను;
పరమ పదముఁ జేర్చు ♦ వరద గోవిందుని
యభయముద్ర యిచ్చి ♦ యాదరించు!!

-:స్వస్తి:-
*************************
కవిత సంఖ్య:- 22 (చిరయశులు)

శీర్షిక:-  చిరయశులు!

ఇంద్ర సత్సభా ప్రకటిత ♦ హేతు బలిమి
గాధి నందనుఁ డే రాజు ♦ గతిని మార్చె?
నా హరిశ్చంద్రుఁ డిడుముల ♦ నైన వలచి,
సత్యవా క్పాలనమ్మును ♦ సడల నీఁడు!

ఋణమునుఁ దీర్పఁగ నిజసతి
గుణమతి యా చంద్రమతినిఁ ♦ గోరియు నమ్మన్ ;
బ్రణతు లిడి, సుత సహిత విత
రణకై బలియయ్యె సాధ్వి, ♦ రమణుని యానన్!

సుతుఁడు లోహితుండు ♦ సుగుణవంతుఁ డెదలో
హితుఁడు, జనకు నాజ్ఞ ♦ నేమరకయె,
జనని ననుసరించె, ♦ జనలోక వంద్యుండు,
భావి యౌవ రాజ్య ♦ భారకుండు!

-:స్వస్తి:-
************************
కవిత సంఖ్య:- 23 (అన్నపూర్ణాష్టకము)

శీర్షిక:- అన్నపూర్ణేశ్వరీ స్తోత్రము

(అన్నపూర్ణాష్టకము నందలి ప్రథమ శ్లోకమునకు నా అనువాదము)


శా.
మా కానందము నిచ్చ లిచ్చి, వరసం♦రక్షా సుశోభాబ్ధివై;
మా కృత్యమ్ముల ఘోర పాపము నశిం♦పం జేయు సాక్షాచ్ఛివా!
యో కాళీ! హిమశైల వంశ విమలా! ♦ యో కాశికాధీశ్వరీ!
మా కీయం గదె భిక్ష రక్ష దయలున్ ♦ మా తాన్నపూర్ణా ఽమ్బికా!!


మూలశ్లోకము:
నిత్యానన్దకరీ వరాభయకరీ సౌన్దర్యరత్నాకరీ
నిర్ధూతాఖిలఘోరపాపనికరీ ప్రత్యక్షమాహేశ్వరీ|
ప్రాలేయాచలవంశపావనకరీ కాశీపురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలమ్బనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ||


భావము:
నిత్యమైన ఆనందము నిచ్చుదానవు, వరములను- అభయమును ప్రసాదించు దానవు,
సౌందర్య సముద్రమైన దానవు, ఘోరమైన పాపముల నన్నిటినీ కడిగివేయుదానవు,
హిమవంతుని వంశమును పవిత్రము చేయుదానవు, కాశీ పట్టణమునకు రాణివి,
దయామయివి, తల్లివి, అన్నపూర్ణేశ్వరివి అగు నీవు భిక్షపెట్టుమమ్మా!

స్వస్తి
**************************
కవిత సంఖ్య:- 24 (ఆలయ కుడ్య శిల్ప విన్యాసము)

శీర్షిక:- వేణుగోపాలుని యాలయ కుడ్య శిల్ప విన్యాసము

(ఒకనాఁటి శ్రీకృష్ణజన్మాష్టమి వేకువ జామున నా హృదయ దర్పణమున నేనొక కలఁ గాంచితిని)

తే.గీ.
అదియ వేణుగోపాలుని ♦ యాలయమ్ము;
గోపురము పైన శంఖచ♦క్రోదయమయె!
గాలిగోపురమునఁ జేరఁ ♦ గళలఁ దేల్చి,
సకల దేవతలును గొల్వ ♦ స్వాగతింతు! (1)

శా.
సర్వైశ్వర్య వదాన్యుఁ డీతఁడు; సహ♦స్రాక్షాదు లీ కృష్ణునిన్
సర్వేశుండని గొల్తు రీ దినము; స♦త్సంగీత హర్షాన, దుః
ఖోర్వీభార విదూరుఁ డంచును సదా ♦ కుడ్యమ్ములన్ నిల్చియున్,
గర్వమ్మింతయు లేకఁ గీర్తనలచేఁ ♦ గంసారిఁ గీర్తింపఁగన్ (2)

కం.
నాదు మనోనేత్రమ్మున
నీ దినమీ యాలయమ్ము ♦ నిక్కువముగ, స
మ్మోద మ్మొనఁ గూర్చుచు, దా
మోదరు లీలల వెలార్చి ♦ ముగ్ధునిఁ జేసెన్! (3)

సీ.
ఒకచోట శ్రీకృష్ణుఁ ♦ బ్రకటాపగా యము
.....నను దాఁటు వసుదేవు ♦ నాప్త కృత్య;
మొక్కచోఁ బూతన ♦ మక్కువ నిడు స్తన్య
.....మునుఁ ద్రావి, ప్రాణాలఁ ♦ గొను విధమ్ము;
నొకచోన శాకటు ♦ న్నుగ్గుసేయఁగ నాక
.....సమ్మున కెగయు  న♦సంపు వితము;
నొక్కెడఁ గాళియు ♦ నుక్కడఁగించియు
.....ఫణముల నర్తించు ♦ భంగిమమ్ము;
గీ.
ఒక దెసను వెన్న మీఁగడ ♦ లోలిఁ ద్రాగు;
నొక యెడను గోపికల నృత్య ♦ వికసనమ్ము;
నొకటఁ జాణూర ముష్టికు♦ల కపజయము;
నొక్క దిక్కునఁ గంసుని ♦ నుఱుము సేఁత! (4)

ఆ.వె.
ఎంత సుదిన మిద్ది! ♦ వింతలఁ జూపించి,
నన్నుఁ బ్రోచునట్టి ♦ వెన్నదొంగ!
మాయఁ బన్ని నన్ను ♦ మన్నింప, ధన్యుండ!
పరమపురుష, మోక్ష ♦ వరము నిడుము!! (5)

(అనుచుఁ బ్రార్థించుచుండ, పక్షుల కిలకిలారావాలచే మెలకువ రాఁగ, నది కలయని
తెలిసి, యా దేవదేవునకు మనస్సున మ్రొక్కి,లేచితిని.)

-:శుభం భూయాత్:-
****************************
కవిత సంఖ్య:- 25 (జోలపాట [శ్రీరామ స్తుతి])

శీర్షిక: జోలపాట (శ్రీరామ స్తుతి)
****************************************
శార్దూలవిక్రీడితము:
జోజో సూర్య కుల ప్రదీప విభవా! ♦ జోజో ఘనాభాజిరా!
జోజో కౌశిక యజ్ఞ రక్షణ పరా! ♦ జోజో హరేష్వాసభిత్!
జోజో రావణ కుంభకర్ణ హననా! ♦ జోజో నిలింపావనా!
జోజో రామమహీశ! చంద్రవదనా! ♦ జోజో మహీజాపతీ!
***************************************
(భావం: సూర్యవంశమునకు దీప్తిని, వైభవమునుఁ గలిగించినవాఁడా; మేఘమునుబోలు
శరీకాంతిగలవాఁడా; కౌశికుని యజ్ఞమును గాఁచినవాఁడా; [హర+ఇష్వాస-భిత్]
శివధనువును  ద్రుంచినవాఁడా; రావణకుంభకర్ణాదులను హతమార్చినవాఁడా; దేవతలను
గరుణించినవాఁడా;  చంద్రునివంటి ముఖముగలవాఁడా; భూపుత్రి సీతకుఁ
బతియైనవాఁడా; ఓ రామభూపాలా! నీకు నా జోలలు!)

-:శుభం భూయాత్:-
***************************************
కవిత సంఖ్య:- 26 (కంసుని దౌష్ట్యము)

శీర్షిక:- కంసుని దౌష్ట్యము
************************
(దేవకీగర్భగతాష్టమశిశువు చేఁత మరణమున్నదని కంసున కాకాశవాణి తెలుపుట)
*
తే.గీ.
కూర్మి వసుదేవకుం డంత ♦ కోరి రమణి
దేవకిని బెండ్లియాడి యే♦తెంచు సమయ
మునను "రథము నే నడుపుదు" ♦ ననుచుఁ గంసుఁ
డుత్సుకతతోడ నడుపంగ ♦ నొక్కసారి;(1)
*
కం.
ఫెళఫెళమను ఘోషముతోఁ
బలికెను నాకాశవాణి ♦ "భళిరా కంసా!
చెలియలి గర్భస్థాష్టముఁ
డొలియించును నీదు ప్రాణ ♦ మోయీ వినుమా!"(2)
*
ఆ.వె.
అనఁగఁ గుపితుఁ డయ్యె ♦ నా కంసుఁ డంతటఁ
గత్తి దూసి చంపఁ♦గాను బోవ,
"బావ! యాగు" మనుచు ♦ వసుదేవుఁ డాపియు,
నష్ట బాలకులను ♦ నతని కిడుదు;(3)

తే.గీ.
అనఁగఁ గంసుండు శాంతించి, ♦ "యట్టులె" యని
మాట పుచ్చియు విడిచెను ♦ మఱదిఁ, జెల్లిఁ!
బ్రాణ సమమైన చెల్లెలు, ♦ బావ యనియుఁ
జూడ రయ్యయో దుష్టులు ♦ సుంతయైన!!(4)

-:శుభం భూయాత్:-
*****************************



అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

కవిత సంఖ్య: 27
శీర్షిక:- తిక్కన భారతావిష్కరణము

సీ.
కాకతీయుల యోరుఁ♦గల్లున గణపతి
.....దేవుని సన్నిధిఁ ♦ దిక్కయజ్వ
తన రచనను భార♦తమ్మును బఠియించి,
.....మెప్పులు వడసియు, ♦ మేలి వరము
నందియుఁ దన స్వామి ♦ నల మన్మసిద్ధిని,
.....ఘనుఁ, బునా రాజ్యార్హుఁ ♦ గానుఁ జేసి,
స్వామి కార్యమ్మును, ♦ స్వక కావ్య వికసన
.....మ్ములను మంత్రాంగానఁ ♦ బొంది, మఱియుఁ
గీ.
దెలుఁగు వారల నాల్కలఁ ♦ దిరముగాను
నిలిచి వెలిఁగియుఁ జిర యశ♦మ్ములును బొందె
ఘనత నందె "కవిబ్రహ్మ" ♦ యనియు మఱియు
"నుభయ కవిమిత్రుఁ"డనియుఁ ♦ దా నుర్వి వఱలె!

-:శుభం భూయత్:-

గుండు మధుసూదన్
వరంగల్



అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

కవిత సంఖ్య:- 28
శీర్షిక:- శ్రీకృష్ణ స్తుతి

యదు కులాంభోధి చంద్ర!  ♦ ఘనాభ దేహ!
రాసకేళీ విలోల! సు ♦వ్రజ కిశోర!
కృష్ణ! గిరిధర! నరసఖ!  ♦ కేశవ! హరి!
కంస ఘస్మర! దీనులఁ  ♦ గావుమయ్య!


పార్థసారథి! మురహంత!  ♦ వాసుదేవ!
శ్యామ సుందర! శకటారి!  ♦ చక్రి! వృష్ణి!
వేణుధర! శౌరి! బకవైరి!  ♦ విశ్వరూప!
కంస ఘస్మర! దీనులఁ  ♦ గావుమయ్య!

నరక హంతక! వృషనాశ!  ♦ నంద తనయ!
ద్రౌపదీ మాన రక్షక!  ♦ తాత తాత!
మానినీ వస్త్ర చోర!  ♦ పద్మాక్ష! దేవ!
కంస ఘస్మర! దీనులఁ  ♦ గావుమయ్య!

-:శుభం భూయాత్:-

గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

🌷అయుత కవితా యజ్ఞము🌷
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 09-01-2016
కవిత సంఖ్య: 29
*************************
శీర్షిక:- 🌺దుష్యంతునకు శకుంతల లేఖ!🌺
*************************

(గర్భవతియైన శకుంతల దుష్యంతుని రాకకై యెదురుచూచి, రాకపోవుటచే విరహవేదనతో
నొక లేఖ వ్రాయుట)

మ.
“అనివార్యమ్మయి యా శకుంతలను దు♦ష్యంతుండు కళ్యాణమై
చనఁగన్ బోవుచు ముద్రికం దొడిగి, యా ♦ సత్యాత్మకుం డెంతకున్
దన దారం బిలువంగ రాఁ డిటకు! లే♦దా యేమి రాగమ్ము నా
తనికిన్? బూనెనొ కిన్క యెట్టి కతనో? ♦ ధర్మమ్ము కాదిద్దియున్!” (1)
*
తే.గీ.(పంచపాది)
వనిని యనసూయయుం బ్రియం♦వదయు నిట్లు
పలుకుచుండఁగ వినియు నా ♦ వన్య రమణి
యగు శకుంతల కినుకతో ♦ ననియె "నేమె!
నా విభుఁడు మాట తప్పక ♦ నన్ను వేగ
పురికి రప్పించు నిజముగాఁ! ♦ బొండు పొండు! (2)
*
కం.
అని తరిమి యా శకుంతల
తన నాథునిఁ దలఁచి, సుంత ♦ తాప మధికమై;
మనమునఁ గల దు:ఖమ్మును
గనిపింపఁగ నీయకుండఁ ♦ గణ్వుని కుటిలోన్. (3)
*
ఆ.వె.
చని యట మఱి యుండఁ ♦ జాలక బయటకు
వచ్చి యేడ్చుచుండఁ ♦ బరుగు తోడఁ
జెలియు వచ్చి, యడుగఁ ♦ జింతను దిగమ్రింగి,
"లేఖ వ్రాతు నిపుడు, ♦ ఱిచ్చ యేల? (4)
*
కం.
కమ్మను దె"మ్మని యమ్ముది
తమ్మెయి నమ్మంగఁ బలుకఁ, ♦ దాఁ దెచ్చి యిడన్;
గమ్మ పయి వ్రాసె నెద్దియొ
యమ్ముని పట్టి యటఁ దన్మ♦యాంచిత హృదియై! (5)
 *
-:స్వస్తి:-
********************************
🙏గుండు మధుసూదన్🙏
🌷🌷🌷వరంగల్🌷🌷🌷


అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్

తేది: 10-01-2016
కవిత సంఖ్య: 30
శీర్షిక:- అకుంఠిత దేశభక్తుఁడు...భగత్‍సింగ్
******************************
(నేఁటి యుదయము నేను నిదురలేచినంతనే భగత్‍సింగ్ ఛాయాచిత్రమునుం జూచితిని.
ఆ యకుంఠిత దేశభక్తునిఁ జూచినంతనే నా మనస్సున మెదలిన భక్తిభావపరంపర నీ
విధముగఁ గవితారూపమున వెలయించితిని)
శా.
వంశమ్మేది, మతమ్మునేది, ఘనసం♦పద్యోగ్యవిద్యాది మా
నాంశమ్మును విడనాడి, వీరయువకుం, ♦ డంతర్విచారుండు, ద్వా
వింశత్యబ్దసుశోభితుండు నెటులీ ♦ శ్వేతాభిపాలుండ్రఁ బూ
ర్ణాంశార్తిం బడఁజేసి, తాను వెసఁ బా♦ఱంద్రోలఁగాఁ బూనెనో?

ఆ.వె.
పూవు పుట్టఁగానె ♦ పొందును పరిమళం
బనెడి మాట నిజము! ♦ భగత సింహుఁ
డింటఁ జిన్ననాఁట ♦ నెంతలేసి పనులు
చేసినాఁడొ ప్రజల ♦ స్వేచ్ఛ కొఱకు!

తే.గీ.
తాత గధరు విప్లవసంస్థ♦కై తమిఁ గొన,
మేనమామయుఁ జేరంగఁ, ♦ దానుఁ జేరి,
తెల్లదొరలును వణకుచుఁ ♦ దల్లడిల్ల,
నుల్లసిల్లెను నుల్లమ్ము ♦ పల్లవింప!

కం.
కంపితులై శ్వేతముఖులు
తెంపరియౌ మాతులు నురి ♦ దీయంగను, రో
దింపక, యుగ్రుండయి కనుఁ
గెంపులు నిప్పుకలు రాల్పఁ ♦ గెరలె యముండై!

సీ.
అగ్గింప నెగసిన ♦ యగ్నికీలను బోలి
.....శుక్లాననులఁ జేసె ♦ విక్లబులుగ;
సితవక్త్రులు వణంక ♦ సింహనాదముఁ జేసె
.....భూనభోంతరములు ♦ బొబ్బరిలఁగ;
ధరియించి శస్త్రముల్ ♦ ధవళాస్యులకు గర్వ
.....భంగమ్ముఁ జేసె వి♦భ్రాంతి సెలఁగ;
పాండురవదనులఁ ♦ బాఱిపోవఁగఁ జేసె
.....వీరత్వమును జూపె ♦ భీతిలంగ;
గీ.
సంగరమ్మున విలసిల్లి ♦ రంగు మీఱి
భగతసింహుని శౌర్యమ్ము ♦ వఱలుచుండఁ,
గినుకఁ బూని యాంగ్లేయులు ♦ గనలుచుండి
రగ్గిపై వేయ నెగసెడి ♦ గుగ్గిలమయి!

ఆ.వె.
భారతీయులపయి ♦ ఘోరకృత్యము సల్పి
పగను దీర్చుకొనిరి ♦ పాలకు లటు;
లంత భగత సింహుఁ ♦ డాగ్రహోదగ్రుఁడై
బాంబు విసరి తుదకుఁ ♦ బట్టుబడెను!

కం.
ఉరిశిక్ష వేసినంతనె,
స్థిరమగు నానంద మెలమి ♦ ధీరత నిడఁగన్,
వరయుతుఁ డగు నా వీరుఁడు
"భరతాంబకు జే" యటంచుఁ ♦ బాసె నసువులన్!

తే.గీ.
అమరుఁడైనట్టి యా వీరు ♦ నాత్మలోన
నిత్యమును మీరు స్మరియించి, ♦ నిశ్చలమగు
దేశభక్తియె మనమున ♦ దీప్తు లెసఁగ,
నతనిఁ గొనియాఁడుఁడీ భార♦తాంబ మ్రోల!

జై హింద్!
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
**********************
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 10-01-2016
కవిత సంఖ్య: 31

శీర్షిక:- బడిబాట కాదిది పనిబాట!


కం.
చదువఁగ వలసిన వయసున
బ్రదుకఁగఁ బని సేయఁగాను ♦ వలసెను, కట్టా!
యిది యేమి కాలమయ్యా?
మది రోసెడి ప్రభుత తీరు ♦ మాఱఁగ వలయున్!

ఆ.వె.
కనుక, ప్రభుత ధనము ♦ ఖర్చు చేసితి మంచుఁ
బ్రగతి లేక; మిగుల ♦ సుగతిఁ గనక;
బాలకార్మికులను ♦ బడిఁ జేర్పఁగా లేక;
ధనము ఖర్చు సేయ, ♦ ధర్మ మగునె?

కం.
ప్రతి యింటికి వలసిన పని
సతతము నిడి బ్రతుకు బాటఁ ♦ జక్కఁగ వేయన్;
గతి చక్కఁ బడును; పిల్లలు
మితి లేకయ చదువుకొండ్రు ♦ మీఱిన తమితోన్!

-:శుభం భూయాత్:-
****************************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 10-01-2016
కవిత సంఖ్య: 32

శీర్షిక:- పిసినారి స్వగతము (ధన మహత్త్వము)

ఆ.వె.
"పైస లోన నుండుఁ ♦ బరమాత్ముఁ డిల లోన;
ధనమె మూల మయ్యె ♦ ధరణి లోన;
డబ్బు లేని వాఁడు ♦ డుబ్బుకుఁ గొఱ గాఁడు!
కాన, గూడఁబెట్టఁ ♦ గలుగు సుఖము!!

ఆ.వె.
కులము గొప్పదైన; ♦ గోత్రోత్తముండైన;
విద్య యున్న; సద్వి♦వేకమున్న;
ధనము గల్గు వాని ♦ దాసునిగా మాఱి,
సతము సేవఁ జేయు ♦ నతఁడు, నిజము!

కం.
రూపాయియె పరమార్థము;
పాపములనుఁ జేసి యైనఁ ♦ బైసనుఁ బెంచన్
దాపత్రయపడుచుందురు;
రూపాయీ, నీకు నతులు! ♦ ప్రోవుము జనులన్!"

-:స్వస్తి:-
*******************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 10-01-2016
కవిత సంఖ్య: 33

శీర్షిక:- మల్లికా కుసు మాభ దేహ...మాత సరస్వతి!!


తే.గీ. (పంచపాది)
శారదాభ్రేందు కుందమం♦దార ఫేన
కాశ ఘనసార హిమనగా♦కార ధవళ
వర్ణ మాత "సరస్వతి" ♦ పరఁగ నిపుడు
మల్లికా కుసుమముఁ జూడ ♦ మదిని మెదలె!
నిదియ నాభాగ్య గరిమయే యేమొ కనఁగ!!

[శరత్కాల మేఘము, చంద్రుఁడు, శ్వేతమందారము, ఫేనము (నురుఁగు), కాశ
(ఱెల్లు), ఘనసారము (కర్పూరము), హిమనగము...ఇవి యన్నియు ధవళవర్ణ (తెలుపు
రంగు) శోభితములే! ఇట్టి ధవళ వర్ణ శోభితయైన మాత "సరస్వతి" యిప్పుడు
మల్లెపూవునుం జూచినతోడనే నా మనోమందిరమునఁ బ్రత్యక్షమైనది!
ఇటుల నా తల్లి నా మదిలోఁ గనిపించుట, నా యదృష్టపు గొప్పతనము కాఁబోలును!!]

-:శుభం భూయాత్:-
********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 10-01-2016
కవిత సంఖ్య: 34

శీర్షిక:- బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి...విశ్వకవి...రవీంద్రుఁడు!

సీ.
"జన గణ మన" యంచు ♦ జాతీయగీతమ్ముఁ
....బ్రజల కిచ్చియు, మెప్పు ♦ వడసె నెవఁడు?
గీతాలలో భక్తి ♦ గీతాంజలి రచించి,
....నోబెలు బహుమతి ♦ నొందె నెవఁడు?
విశ్వకవీశుఁడన్ ♦ బిరుదుతో లోకాన
....ఖ్యాతి వహించిన ♦ ఘనుఁ డెవండు?
శాంతినికేతన ♦ స్థాపనమ్మునుఁ జేసి,
....లలితకళలఁ బెంచి, ♦ వెలిఁగె నెవఁడు?

గీ.
తానె ఠాగూరువంశ స♦త్కవివరుండు;
విశ్వభారతీ హృదయ సం♦వేద్యయోగి;
భరతమాతాఖ్య సత్పుత్ర♦వర విశిష్టుఁ,
డల రవీంద్రనాథుండు, ని♦ర్మలయశుండు!

-:స్వస్తి:-
***************************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 11-01-2016
కవిత సంఖ్య: 35

శీర్షిక:-  శాంతమూర్తి గాంధీజీ!

సీ.
తెల్లవారల మత్తు ♦ దించంగ సమకట్టి
.....సత్యాగ్రహముఁ జేయు ♦ శాంతమూర్తి!
వర్ణభేదము లింక ♦ వలదంచు దళితుల
....."హరిజను" లని పిల్చు ♦ హవనమూర్తి!
"పేదలకే వస్త్ర ♦ మేది? నా కే" లంచు
.....నంగీల విడిచిన ♦ త్యాగమూర్తి!
దేశమంతయు మెచ్చు ♦ దేశనాయకుఁ డయ్యుఁ
.....బదవిఁ గోరనియట్టి ♦ భవ్యమూర్తి!
గీ.
జాతిపితయై చెలంగిన ♦ సాధుమూర్తి!
బాలలకు గాంధితాతయౌ ♦ భద్రమూర్తి!
స్వార్థ మించుకయును లేని ♦ యనఘమూర్తి!
యంజలింతు మహాత్మ! యో ♦ యమరమూర్తి!

-:స్వస్తి:-
********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 11-01-2016
కవిత సంఖ్య: 36

శీర్షిక:- పేద బాలలు!


సీ.
బాలికల్ చదివిన ♦ భవితకే వెలుఁగన
....ధనహీన బాలిక ♦ తట్ట మోసె!
తల్లిదండ్రుల చాటు ♦ పిల్ల యనంగను
....తలిదండ్రులకె యండ ♦ తాన యయ్యె!
చిదిమిన పాల్గాఱు ♦ చిఱుత వయస్సున
....బాలకార్మిక వృత్తిఁ ♦ బడయ వలసె!
బడిబాట పట్టెడి ♦ బాల్యమ్ము నందునఁ
....బరువిడి పనిబాట ♦ పట్ట నెంచె!
గీ.
సంపదలు గల్గు వారికే ♦ చదువు లాయె!
కటిక నిరుపేద కలలన్ని ♦ కల్ల లాయె!
బాలహక్కుల చట్టాలు ♦ వట్టి పోయె!
పసిఁడి బాలల బ్రతుకులు ♦ బండలాయె!!

-:స్వస్తి:-
**************************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 10-01-2016
కవిత సంఖ్య: 37

శీర్షిక:- భిక్షుకుని పశ్చాత్తాపము!

(నేఁడు నేను దారిలో నొక భిక్షుకునిఁ జూచిన తదుపరి నాలోఁ గలిగిన
భావపరంపరను భిక్షుక వేదన రూపమున వెలువరించితిని)

చం.
బ్రతికితి మున్ను డబ్బు గల♦వానిగ; గర్వముతో దరిద్రులన్,
మెతుకు విదుల్పకుండ, మఱి ♦ మిక్కిలి పాఱఁగఁ ద్రోలి, నవ్వితిన్!
హితము గనంగలేక, మద ♦ మెక్కియు, నెన్నఁడు దానధర్మముల్
మతిఁ దలఁపన్ సహింపకయె, ♦ మాన్యత వీడితి పుణ్యదూరునై!

తే.గీ.
బిచ్చగాండ్రను రాకుండ ♦ వెడలఁగొట్టి
పిసినితనమున ధనమును ♦ విరివిగాను
కూడఁబెట్టితి; నేనునుఁ ♦ గుడువకుండ!
దానహీనుఁడ నయ్యును, ♦ ధనికుఁ డైతి!

ఆ.వె.
ఇటుల రాత్రి పగలు ♦ హెచ్చగు మోహాన
తిండి తినక, ధనము ♦ దీక్షతోడఁ
గాయుచుంటి మిగులఁ ♦ గాపలదారుగా;
నొక్కనాఁ డలసితి ♦ మిక్కుటముగ!

కం.
నిదురింప, నొక్క చోరుం
డది గమనించియును నచటి ♦ నా ధనమంతన్
వెదకి వెదకి మొత్తము తన
మది మెచ్చఁగ దోచుకొనెను; ♦ మట్టియె మిగిలెన్!

తే.గీ.
నాఁటి నుండియు నేఁ బేద♦నైతి వినుఁడు!
ధనము, గర్వము తొలఁగించె ♦ దైవ మపుడు!
దానధర్మాలు సేయక ♦ ధనము నెపుడు
కూడఁబెట్టి, కావలదు భి♦క్షుకులుగాను!!

-:స్వస్తి:-
****************************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 11-01-2016
కవిత సంఖ్య: 38

శీర్షిక:- ఆఁడపిల్ల!

కం.
సిరి కలుగు నింతి పుట్టిన,
సిరి రూపము తానె, గిరిజ ♦ రూపము తానే,
తరుణియె క్షమాస్వరూపిణి,
మరియాదకు మాఱుపేరు ♦ మహిళయె కాదా !

తే.గీ.
“ఆఁడపిల్ల యేనాఁడును ♦ నాడ పిల్లె,
యీడ పిల్లయె కా” దంచు ♦ నెగురు వార
‘లాఁడపిల్ల మహాలక్ష్మి’ ♦ యనెడు మాట
వినఁగ లేదొక్కొ లోకాన ♦ వీను లలర !

తే.గీ.
కట్న మీయంగ లేమని, ♦ కసిని బూని
బాలికను గర్భమునఁ జంపఁ ♦ బాప మనెడు
త్రాసమే లేక తెగటార్ప ♦ ధర్మ మగునె?
రూపుమాపుఁడు మీరు స్త్రీ♦భ్రూణ హత్య !

-:స్వస్తి:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 12-01-2016
కవిత సంఖ్య:  39

శీర్షిక:- స్వామి వివేకానందునకు నివాళి!

(నేఁడు వివేకానంద జయంతి సందర్భముగ నా మహాత్మునకు నివాళిగ నేను వ్రాసిన ఖండిక)

"ఱాలఁ బూజించు టేల? వి♦గ్రహములందు
దేవుఁ డుండునా?" యనుచు వా♦దించునట్టి
మూర్ఖుఁ డాళ్వారు నృపునకు ♦ మోహ మూడ్చి,
జ్ఞాన మందించినట్టి వి♦జ్ఞాని యతఁడు!

భరత సంస్కృతిఁ బరదేశ ♦ వాసులకును
జాటి చెప్పి, మెప్పించిన ♦ సాధు వతఁడు;
రామకృష్ణుని ప్రథమ వా♦రసుఁ డతండు;
శిష్యుఁ డిట్లుండునని చాటు ♦ శ్రేష్ఠుఁ డతఁడు!

భరత యువకుల దివ్యమౌ ♦ భవిత కొఱకు
బోధనలు సల్పి, వెలుఁగొందు ♦ బుద్ధుఁ డతఁడు;
హితము వివరించినట్టి న♦రేంద్రుఁ డతఁడు;
నతులు! తద్వివేకానందు♦నకు వినతులు!!

-:శుభం భూయాత్:-
********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 12-01-2016
కవిత సంఖ్య: 40

శీర్షిక:-పరమపద సోపాన పటము

కవిత:-

కం.
నిముసమునఁ బాము దిను, మఱు
నిముసము నిచ్చెనల నెక్కు ♦ నిక్కపుఁ గ్రీడన్,
శ్రమపడి యాడుచు నుండఁ, బ
రమపద సోపాన పటము ♦ రాగిలుచుండున్! (1)

కం.
సుమతులకు నాట యందున
సమమగు నిశ్శ్రేణితతులు, ♦ సర్ప కబళముల్!
కుమతులనుఁ బాము మ్రింగును;
గమనింపఁగ నిచ్చెనలు 'న'♦కారమ్మె యగున్! (2)

తే.గీ.
హితుల 'వైకుంఠ పాళి' స♦హిష్ణుతఁ గని,
యాడ, వైకుంఠుఁ డెప్పుడు ♦ నైక్య మంద
నీయఁ, డెంతయును ఘన ప♦రీక్ష సేసి,
పిదప నెగ్గించి, తన దరిన్ ♦ వేగఁ జేర్చు! (3)

ఆ.వె.
పిల్ల లాడు నాట, ♦ పెద్ద లాడెడి యాట,
నిచ్చెనలును పాము ♦ లిచ్చి పుచ్చు!
వారి వారి కర్మ ♦ పరిపాకమునుఁ బట్టి
ముందు వెనుకలుగను ♦ మోక్ష మొదవు!! (4)

-:శుభం భూయాత్:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 12-01-2016
కవిత సంఖ్య: 41

శీర్షిక:- భాను నిరీక్షిత పద్మిని!

ఆ.వె.
భానుఁ డుదయ మందె! ♦ భామినీ శ్వేత ప
ద్మమ్ము వికసనమునఁ ♦ దగ హసించె!
రమ్యమైన యట్టి ♦ రంగస్థలమ్మదె;
భాను భామినులకుఁ ♦ బ్రణయ కేళి!(1)

తే.గీ.
పత్ర రచిత వలయ శుభ ♦ ప్రాంగణమున
సూత్రధారుండు సూర్యుండు ♦ సుప్రభాత
గీతములు పాడ నేతెంచె ♦ కేళి కొఱకు!
రమణి ముఖపద్మము విరిసె ♦ రమణుఁ జూచి!!(2)

కం.
రమణి యఁట పుండరీకము;
సుమనోహర సూత్రధారి ♦ సూర్యుం డటకున్
రమణీయముగా ప్రణిధా
నము సేయఁగ బిడియమందె ♦ నళినమ్మపుడున్!(3)


తే.గీ.
రమణుఁ డంతట నునుముద్దు ♦ రమణి కిడఁగ,
ముఖము విప్పారె; సొబగులు ♦ మురిపెము లిడె!
ప్రకృతి కాంతాస్య మోహన♦రాగ యతికిఁ
జూపఱ సరసిక హృదయ ♦ సుమము విరిసె!!(4)

కం.
రమణీయ దృశ్యకావ్యము
కమనీయముగానుఁ దోచుఁ ♦ గవిమిత్రులకున్!
సమయమ్మిదె వర్ణనమున
సుమనోహర ధవళవర్ణ ♦ సుమ సరసి కడన్!!

-:స్వస్తి:-
*******************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏

అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 12-01-2016
కవిత సంఖ్య: 42

శీర్షిక:-  దశావతారస్తుతి!

సీ.
వేదమ్ములనుఁ గాఁచి; ♦ మేదినీధర మోసి;
.....కాశ్యపిన్ ధరియించి; ♦ కశిపుఁ జీల్చి;
బలిని ముప్పాదానఁ ♦ బాతాళమున కంపి;
.....రాజన్యులనుఁ జంపి; ♦ రావణుఁ దన
యాశుగమ్మునఁ గూల్చి; ♦ యమునను వణికించి;
.....కారుణ్యమును నేర్పి; మ్లేచ్ఛుఁ ద్రుంచి;
దుష్టులఁ దునుమాడి; ♦ శిష్టులఁ జేకొని;
.....పాపులఁ బరిమార్చి; ♦ వసుధ నోమి;
గీ.
జన్మ నిచ్చియుఁ, బ్రతికించి, ♦ సమయఁ జేయు
మత్స్య, కూర్మ, కిటి, నరసిం♦హ, వటు, పరశు
రామ, రఘురామ,బలరామ, ♦ శ్రాంత బుద్ధ,
కల్కి రూపుండునౌ హరిన్ ♦ ఘనునిఁ గొలుతు!

-:శుభం భూయాత్:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
సుకవి మిత్రులు శ్రీ అంజయ్య గారిచ్చిన సమస్య:
"రావణు సంహరించి రఘురామునిఁ గాఁచెను దీర్ఘదేహుఁడై"
యను దానికి...

నా మఱియొక పూరణము...

(రామరావణ యుద్ధమందు విజేత యౌటకు రావణుఁడు తన స్నేహితుఁడైన మహీరావణుని సహాయమర్థించఁగా నతఁడు విభీషణుని వేషమున నాంజనేయుని వాల పరివేష్టిత గృహమున నిద్రించుచున్న రామలక్ష్మణులను దొంగిలించుకొనిపోయి, పాతాళ గృహమున బంధించఁగా, జరిగిన మోసమును గ్రహించిన యాంజనేయుఁడు పాతాళమునకుం జని, యా మహీరావణుని ప్రాణరహస్యమును దెలిసికొని, పంచముఖాంజనేయ రూపమున దీర్ఘకాయుఁడై యేకకాలమున నైదు జ్యోతుల నార్పి యాతని వధించి, రామలక్షణులనుఁ గాపాడిన సన్నివేశము నిట ననుసంధానించుకొనునది)

ఉత్పలమాల(పంచపాది):
రావణు కోర్కెఁ దీర్పఁగను రాఘవు లక్ష్మణు బందిసేయఁ దా
ఠీవిగ నా విభీషణుని ఠేవనుఁ దాల్చియు మ్రుచ్చిలించి దు
ర్భావనతోడఁ బాతళపు ధ్వాంత గృహమ్మున నుంచ నా మహీ
రావణు సంహరించి రఘురామునిఁ గాఁచెను దీర్ఘకాయుఁడై
పావని మేను వెంచి వెస పంచముఖుండయి స్వామిభక్తితోన్!
కవిమిత్రులకు నమస్సులు!

మిత్రులు శ్రీ అంజయ్యగారిచ్చిన సమస్య:
"కారము కన్నఁ దీయనిది ♦ కల్గునె లోకమునందుఁ జూడఁగన్"

దీనికి నా పూరణము:

చేరి మనమ్మునందు హరుఁ ♦ జేర్చియుఁ గొల్వ నిరంతరమ్ముగన్
గోరికలన్ని వీడి హరుఁ♦గూర్చి భజింపఁ బురారి శూలియౌ
గౌరి మగండు మెచ్చి త్వర♦గన్ ననుఁ బిల్వఁగ దారిఁజూపు నోం
కారము కన్నఁ దీయనిది ♦ కల్గునె లోకమునందుఁ జూడఁగన్?

స్వస్తి.
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 13-01-2016
కవిత సంఖ్య: 43

శీర్షిక:- అంపశయ్య
(ఉత్తరాయణ పుణ్యకాలమందు భీష్ముని స్మరియించుట శుభావహమని యెంచి వ్రాసిన పద్యము)

భారతయుద్ధమందుఁ గురు♦వర్యుఁడు భీష్ముఁడు నేలఁగూల, దు
ర్వారనిషంగుఁ డర్జునుఁడు ♦ వచ్చి, పితామహుఁ డంపశయ్యనుం
గోరఁగ, నేర్పరించి, తన ♦ కోరిన గంగ జలమ్ము నిచ్చెఁ, గం
సారియు, ధర్మజుండు, నని♦లాత్మజుఁడున్, గవలెల్ల మెచ్చఁగన్!

-:స్వస్తి:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 13-01-2016
కవిత సంఖ్య: 44

శీర్షిక:- గురుతరార్చక వృత్తి!

కం.
సూక్ష్మమున మోక్ష మిచ్చెడు
లక్ష్మీగణపతుల పూజ ♦ లక్షణముగ నా
నా క్ష్మాదేవులు సేతురు
పక్ష్మలితము లేక దృష్టిఁ ♦ బఱపుచు భక్తిన్!
(పక్ష్మలితము = ఱెప్పపాటు)

తే.గీ.
ధూపదీపనైవేద్యహా♦రోపచార
భూషణాభిషేకారాధ్య♦పూర్ణకుంభ
పూజనాదులు మఱియు దే♦వోత్సవములు
రథవిహారమ్ము లర్చక ♦ ప్రవరు లిడుచు!

ఆ.వె.
నిత్యజీవితమును ♦ నిర్మలామోదులై
గడపుచుందు రెలమిఁ ♦ గ్రమముగాను!
దైవభక్తితోడఁ ♦ దరతరమ్ములనుండి
యర్చ సేయుచుండి ♦ రర్చకు లిటు!!

-:శుభం భూయాత్:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞయు
స.క.-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 13-01-2016
కవిత సంఖ్య: 45

శీర్షిక: దాశరథి...కవితాశరథి!

నా తెలగాణ కోటి రతనమ్ముల వీణ యటంచుఁ బల్కి తా
నేతగనుండి పోరి చెఱనిల్చి "నిజాము పిశాచమా మహా
భూతమ"యంచుఁ బిల్చి మన పూర్వపుఁ దెల్గుల విల్వఁబెంచు ధీ
దాతయు శక్తియుక్తుఁడగు దాశరథిన్ స్మరియింతు నిప్పుడున్!

స్వస్తి

గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 13-01-2016
కవిత సంఖ్య: 46

శీర్షిక:- విష్ణుస్తుతి

(శివ-హర-భవ-రుద్ర...పదములను అన్యార్థమున నుపయోగించుచు నేను చేసిన విష్ణుస్తుతి)

తే.గీ.
హరి! రథాంగపాశి! వనమా ♦లి! రవినేత్ర!
శార్ఙ్గధర! వరాహ! రమేశ!  ♦ శంఖపాణి!
పద్మనాభ! వరాంగ! సు ♦వర్ణవర్ణ!
స్వభు! గరుద్రథరథ! చక్రి!  ♦ పాహి పాహి!!

(గరుద్రథరథ=గరుద్రథుని[=గరుత్మంతుని] రథముగా [=వాహనముగా] గలవాఁడవైన ఓ విష్ణుమూర్తీ...అని యర్థము)


-:శుభం భూయాత్:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 13-01-2016
కవిత సంఖ్య: 47

శీర్షిక:- ఖాండవవన దహనము

(లంగా-లుంగీ-చీర-దోవతీ...పదములను అన్యార్థమున నుపయోగించుచు భారతార్థమున నేను వ్రాసిన పద్యము)

మత్తేభవిక్రీడితము(పంచపాది):
తరులం గాలిచి ఖాండవానఁ దగ నిం♦ద్రప్రస్థమన్ రాజధా
ని రచింపన్ మయు సాయమంది, బలులుం ♦ గీర్త్యాత్ములున్ రాజ్యపా
లురునై చీరఁగఁ, బాండునందనుల నా♦ల్గుం దిక్కులం గెల్వఁగన్
బురికొల్పంగను, నశ్వమేధమునకున్ ♦ బ్రోత్సాహియై దోవతీ
సి, రణోన్ముఖ్యవిజేతృ భాగ్యమొసఁగెన్ ♦ శ్రీకృష్ణుఁడే మాన్యుఁడై!!


-:శుభం భూయాత్:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 13-01-2016
కవిత సంఖ్య: 48

శీర్షిక:- ఖాండవవన దహనము

(సమంత-తమన్న-త్రిష-అనుష్క...పదములను అన్యార్థమున నుపయోగించుచు భారత స్వాతంత్ర్యోద్యమమునుం గూర్చి నేను వ్రాసిన పద్యము)

భారత ప్రజల నుద్దేశించి గాంధీజీ పలికిన మాటలు:

తేటగీతి:
"దుష్ట సితముఖుల్ సేసిన ♦ దోసమంతఁ
గదలఁ ద్రోలి, భరతమాతఁ ♦ గాఁతమన్న;
భారత స్వతంత్ర త్రిష♦వణముఁ జేయ
వలయు ధానుష్క దీక్షిత ♦ స్వరువు వోలె!"

(తెల్లదొరలను పాఱఁద్రోలుటకు "భారతస్వాతంత్ర్యోద్యమ యజ్ఞము"ను [ధనుర్వేదమును దీక్షతో సాధనఁ జేయు ధానుష్కులవలె] చేయవలెనని గాంధీజీ భారతీయులనుం గోరినాఁడని భావము)

-:శుభం భూయాత్:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 13-01-2016
కవిత సంఖ్య: 49

శీర్షిక:-  పాండవులు శ్రీకృష్ణుని వేడుట!

(క్రికెట్టు-కబాడి-టెన్నిసు-హాకీ...పదములను ఉపయోగించి భారతార్థమున నేను వ్రాసిన పద్యము)


భారతయుద్ధానంతరము పాండవులు తమకుం గలిగిన కీడు నుపశమింపఁజేయుమని శ్రీకృష్ణు నుద్దేశించి ప్రార్థించిన సందర్భము:

తేటగీతి(పంచపాది):
చక్రి కెట్టులో మదిమెచ్చు ♦ సరసమైన
భక్తి గీతిక బాడిరి ♦ పాండు సుతులు
"సూనృతమ్మైన మాటెన్ని ♦ సుగతుల నిడె
నో సహస్రబాహా! కీడు ♦ నుపశమింపు!"
మనుచు కైమోడ్పులం గూర్చి ♦ వినమితులయి!
**********************
-:శుభం భూయాత్:-
**********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్
అయుత కవితా యజ్ఞము
Sk-167
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

తేది: 15-01-2016
కవిత సంఖ్య: 50

శీర్షిక:- విష్ణుస్తుతి!♦

శిఖరిణీ వృత్తము:
పరేశా! పర్జన్యా! ♦  ప్రణవ!ఫణితల్పా ! ♦ ప్రభు! హరీ!
ధరాధుర్యా! శ్రీశా! ♦ ధర! నృహరి! దై ♦త్యారి! కపిలా!
మురారీ! ప్రాగ్వంశా! ♦ పురుషవర! సం♦పూజ్య! దివిజా!
వరాహా! శ్రీవత్సా! ♦ పరమపురుషా! ♦ ప్రాణద నమః!!

...శ్రీ మహావిష్ణు కృపా కటాక్ష ప్రాప్తిరస్తు...

-:శుభం భూయాత్:-
********************
గుండు మధుసూదన్
వరంగల్

Tuesday 12 January 2016

శతక కవులకు చిరు సన్మానం

శతక కవులకు సహస్రకవుల చిరు సన్మానం
స్థలం : ఇందిరాపార్కు, తేది: 10 జనవరి 2016


  హన్మకొండ శ్రీకాంతచారి గారిని సన్మానిస్తున్న సహస్రకవులు

 వీరన్న పదాల సృష్టికర్త గుడిపల్లి వీరారెడ్డి గారికి సన్మానం
 అవేరా కవనాల సృష్టికర్త అనుసూరి వేంకటేశ్వర రావు గారికి సన్మానం
శతక కవుల సన్మానంలో పాలుపంచుకున్న సహస్ర కవుల బృందం

Thursday 7 January 2016

రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి కవనాల మాల

                     
                రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి, కవయిత్రి

ఆయుత. కవితా యజ్ఞం

సర్ 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవితా సంఖ్య23
1-1-2016
శీర్షిక.  గెలుపు  పాట

వసంతాన్ని నేను

తలపు తోటలో పూచిన

తొలి వలపు పూవును నేను

వనిత మనసున కదిలే

విరహాగ్ని జ్వాలను నేను

మావి చిగురు కొనల్లో

మంద మలయ పవనాల్లో

సుందర దృశ్యాన్ని నేను

కోయిల రాగాల కూజితాల

కొత్త అర్థాల పలవరింపు

నేను

వసంతాన్ని నేను

చిత్ర విచిత్ర తత్వాల

సోయగాన్ని నేను.

అందమైన. ఆర్చ్షాన్ని.

హర్షాన్ని నేను.

కవితామతల్లికి కాన్కను

నేను

మొలకలు చిగురింప

వింత వర్ణాల మేళవింపు

నేను

మరులుగొన్న మనసున

విరిసిన

మరుమల్లి పూవును నేను

చిరుజల్లు దొంతరల

చెలరేగే పదను కోర్కెను

నేను

వసంతాన్ని నేను

వెన్నెల తిమిరాల గెలుపు

పాటను నేను
ఆయత కవితా యజ్ఞం
సక836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవితా సంఖ్య 24
శీర్షిక అగ్ని శిఖ

అపుడు నేనొక మల్లిని

మానవుల ఊహల్లోని

సుగంధాల సౌరభాన్ని

మానవుల తన్మయత్వంలో ని

కోటి పిలుపుల రూపాన్ని

ఈనాడు నేనొక యజ్ఞాన్ని

కాల సర్పాలు సమిథలుగా

మారుతున్నాయి

శవాలు వేద మంత్రాలు

చదువుతున్నాయి

ఆనాడు నేనొక తుహినాన్ని

దివినుండి భువికొచ్చిన

జననాంతర సహృదాన్ని

ఇపుడు నేనొక అగ్నిశిఖని

గుండెల్లోని కల్మషమంత

గహనానికి చేర్చే ప్రవాహాన్ని

ఒక నీలి తెర వాలినపుడు

నేను నాట్యం చేస్తాను

ఋతానృతాల

మీమాంసలో

ఆ భయంకర

యుద్ధభూమిలో

జాలిగా చూసే నిర్ణేతని

నరజాతి మేథస్సులలో

జ్వలించే యౌవన జ్వాలను

కాలానికి కాలానికి మధ్య

అంతరాన్ని

మీరెవరెరుగని ఓ విచిత్రాన్ని

దేనికీ లొంగని ఓ మంత్రాన్ని



 ఆయుత కవితా యజ్ఞం
సర్.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 25
2-1-2016
శీర్షిక.    చీకటి రాత్రులు

సంధ్య వాలిపోతోంది

ఏటిలోని అంతిమ

తెరచాపలా

మానవాళి మనుగడ

మసక చీకటిలో కి

అడుగిడుతోంది

ఎటు చూచినా-

ఎపుడు పడిలేచే

మంచితనం

ఎక్కడ విన్నా ఆక్రందనలు

ఆర్తనాదాలు

విజయం నాదేనని

విర్రవీగుతోంది దారిద్ర్యం

అంతిమ విజయం

తనదేనని

ఆనందంగా చెబుతోంది

కుళ్ళన మనస్తత్వం

నేను ముందంటే

నేను ముందంటూ

నలిగిన బ్రతుకులపై

నడిచి వస్తోంది సంకుచిత

స్వార్థం

అల్లల్లాడే కనురెప్పల్లో

ఆశ ఆఖరి శ్వాస తీసికొంది

విలవిలలాడే ప్రాణం

విశ్రాంతి నందింది

మనస్తత్వాల అడ్డుగోడల్లో

మంచితనం తన

అస్తిత్వాన్ని మరచి

రాను రానంటూ

మింటికెగిరిపోయింది

నేను వస్తానంటూ

 ఆశ  వెళ్ళిపోయింది

మిగిలిందేమిటిక్కడ---?

తెల్లబోయిన మానవాళి

మనుగడ

తెల్లవారని బ్రతుకులు

ఉషస్సులేని  చీకటి రాత్రులు

దారిద్ర్యం చాపిన

జ్వాలాకీలలు


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
సక. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య 26
3-1-2016
శీర్షిక.  మాటే కదా తోడు

జీవితం కుత్సిత

మన:దంష్ట్రల నడుమ

బంధీయైంది

స్నిగ్ధ శిరీషమైన మనసు

నిస్సహాయంగా.  చూస్తోంది

వ్యథా భరితమైన నాకై

అశ్రునయనం. లేదు

హేళన మిళితమైన విష

వ్యాళ  చూడ్కులు వినా

మధురిమ చవిచూడని నాకై

ఏ మృదు హృదయం లేదు

వంచన పరదాల

కుచించుకున్న తోడేళ్ళ

రూపాలు వినా

వ్యాకీర్ణ శాద్వల. శ్యామల

జీవనప్రాంగణాన

శీర్ణ సౌందర్య కలుపు

జొంపాల వత్తిడి వినా

హృద్య హృదంతరాళ

మమతల మాధుర్యాల

చిత్రాలు లేవు

అలంకృతమైన. నా ఎదన

భేతాళ కరాళ నృత్యాలు

వినా-----వసంతాల లేమి

రాలిన పత్రాల సౌందర్యమే

ఏలాడు నేను

రాగాన్ని ఎదలో

కౌముది నధరంపై దాచి

నటించమంటోంది మనసు

ఈ మాయావరణం

పొలిమేర దాటేందుకు

చిరునవ్వులు వెలిగించ

మంటోంది

చితి పేర్చిన అనుభవాలపై

బతికేందుకు. కావాలి.

కల్మషం

మరి నా మది ఈత రాని

ఓ. ఝషం

కాలం చూపాలి ఊరబయటి

సౌందర్యం

కల కంటే రాదు మనసులో

సౌఖ్యం

సఖ్యతనిచ్చినా

మనసును విప్పినా

తేనెల ఊటలైన మాటలే

ముఖ్యం





ఆయుతకవితాయజ్ఞం.
స క -836.  
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి. కవిత సంఖ్య. 28

ఉన్న ఊరు-కొన్న చీర

వండిన ఆహారం-వేసిన

ఆహార్యం

పలికే పలుకు-చిందే చినుకు

ఉరిమే ఉరుము-

కురిసే  తుహినం

దున్నేహలము. పండే

పొలము

పారే  ఝరము-పాడే

స్వరము

పూచే చెట్టు-కూసే పిట్ట

యువత మనసు-యౌవన

సొగసు

పొడిచే పొద్దు-పొందే

ముద్దు


ఆగని ఉషస్స

దాగని ఇంద్ర ధనుస్సు

సరం స్వరం  స్వర్ణం

వర్ణాల  స్వరాలావర్ణవం

కన్ను-వెన్ను- అందాల

మిన్ను

వనధి-వనాల నిధి

వండనిశాకం -వండిన

పాకం

కాగే నెగళ్ళ- ఆడే నెమళ్ళు

పిలిచే ప్రకృతి -వలచే

ప్రేయసి

రంగుల కుంచె-

మంచు ముసిరిన మల్లెల

కంచె

మనసుల భాష- వేద ఘోష

ప్రియ యోష-పీయూష

కురిసే వర్షం -మురిసె హర్షం

సాగే ఆర్షం-

అంతా వర్ణ మయం

ఆవరణమంతా

సు వర్ణమయం





ఆయత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి నల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 29
4-1-2016
శీర్షిక.   పేద తెరువరి


సెలవా  మరి --

నెలవే దో తెలియని పేద

తెరువరి ని

వచ్చా. నీకై------

ఎగసి పడే హృదితో-----

మమతల మాలలతో-----
-
వెనుదిరిగి వెళుతున్నా

శూన్య హస్తాలతో

సెలవా మరి---!

నెలవేదో తెలియని పేద

తెరువరి ని

స్మృతుల తడిసి-----

వలపులెగసి---

తలపు సెగల వగచు

నే బేలనై

ఈ రేల వెర్రినై

ఈ రీతి ఎదురుచూచు

ఎడదతో

నిరాశ నిండిన

అశ్రు  ధారలతో

తీయని ఊహలు

ఆవేదనా. అలలవగా

ఖేద తమాల వాటిక

త్రోయగా

సెలవా మరి----!

నెలవేదో  తెలియని పేద

తెరువరి ని

కుసుమము విరిసి

వినూత్న సౌరభాలనెదజల్లు

నాడు-

చిన్ని అలలు. కౌతుకముతో

తలలెత్రి. చూచునాడు-

వెన్నెల సోనల చల్లదనము

గురియునాడు

నీ రూపమే.

నా ఎడద నూహింతు

సుతారంపుటూహలో

సెలవా మరి--!

వెలవేదో తెలియని పేద

తెరువరి ని



ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిజరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 39
6-1-2016
శీర్షిక.   పేరు ఏదైతేనేం----?

ఆశగా వన్నెల్ని తెచ్చే
వసంతమ కోసం ఎదురు చూస్తూ----------
శిశిరకాలపు. స్మృతుల
చివుళ్ళకోసం
కన్నీళ్ళు దోసిళ్ళ మోస్తూ--
నిలకడలేని మనసును
ఓదారుస్తూ----
కండరాల నుండి
గర్భ కుహరం నుండి
ఓ అగ్నిశిఖ నేనొస్తానంటే
ఒడిలో జోల పాడలేని. అవిటితనం
నా సంతోషం
గుప్పు. గుప్పుమనే దీపం
దూరాన ఉంటేనేకదా
చందమామ అందం
మనిషికి ఎన్ని భయాలు---!
ఓల్గా గంగల గురించి
మాట్లాడే మనిషి
తనలోని.  మరో మనిషిని
ఆలకించడేం?
సమాజ సమానతల అస్తిత్వాల ప్రశ్నించే మనిషి
స్తబ్ధత   సంకోచాల గురించి
మరచిపోతాడేం---?
దోసిళ్ళ కన్నీళ్ళు
పారిజాతాల్లా నేల తల్లి
పాదాలంటితే
ఒక్క పూవైనా పూయని
నా ఆశల వంక నిరాశగా
చూస్తూ--
సహనం -సౌశీల్యం-త్యాగం
-ఈ త్రికోణపు ఉచ్చుల్లో
ఆడ మనసును ఉరితీస్తుంటే

ఆశల పుప్పొడికి మరో జన్మ లేదు-రాదు
కన్నీరు చుక్క ఉప్పదనంలో
ప్రేమని------స్నేహాన్ని
వెదుక్కునే  పిచ్చి మనసా
నీకేమివ్వను?
పుట్టిన పాప పేరేదైతేనేం
ప్రేమ నటిస్తూ----
అభద్రతా భావంతో
చచ్చే మనిషిని చూచి
నా పాప వెక్కిరిస్తోంది
స్త్రీకెంత స్వేచ్ఛఉన్నా
ఆలింగనం తప్ప ఆపై----
నేనింకా కన్నీరు కారుస్తున్నానంటే
భావనా-చేతనా. ఉన్న మనిషిని నేను

-


ఆయత కవితా యజ్ఞం.
స క 836.
రాజావాసిరెడ్డి. మల్లీశ్వరి.
కవిత సంఖ్య.   41
7-1-2016
శీర్షిక.   నేను


రంగులహరివిల్లుల్ని

గుప్పిట పట్టిన బాల్యంలా-

కలల కల్హారాన్ని

కనుల. దాచినయౌవనంలా-

నురుగు నవ్వుల పూలతో

పుడమిచల్లి పాదాలంటే

కడలి కెరటములా-

ఆసులో. తిరిగే దారంలా-

ఉషస్సు -తమస్సు

నడుమ నలిగే. కాలంలా

ఉల్కలై గాంభీర్యాన్ని

కోల్పోయే నక్షత్రంలా

అవనని తాకీ తాకగనే

పవిత్రతను నోచని

వానచినుకులా-

మాదకత్వాన్ని కోరే

మనిషి  అల్పత్వంలా-

శిథిల శిల్ప సౌందర్యంలా-

అస్త వ్యస్త వ్యవస్థ

ప్రతీకలా-----------నేను
ఆయుత కవితా యజ్ఞం.
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 42
7-1-2016
శీర్షిక.     ఎప్పుడొస్తావో----


ఎన్ని చూపులు నీ కోసం-----

ఎన్ని పిలుపులు నీకోసం-----

ఎన్ని ఆత్మలు నీ కోసం

ఎప్పుడొస్తావో.తెలియదు---

ఊహలా-------

చినుకువై---

బిందువువై---నీవొస్తుంటే

టప్ మని  నేలను రాలుతూ

జీవితపు. ఆంతర్యాన్ని

ఎంత చక్కగాఆవిష్కరిస్తావు


నేలను తడి చేస్తూ---

లోలోపలికి చొచ్చుకు పోతూ

తడిరాని. కళ్ళని-

క్రౌర్యం వీడని కళ్ళని-

ప్రేమలేని కళ్ళనివెక్కిరిస్తావు.

ఆర్ద్రత నీకు లేదంటూ

నిద్రాణమైన దేన్నో

లేపాలని------

ఎండిన పెదాలబడి

ఎంతటి బ్రతుకునిస్తావు----

బ్రతకటమెలాగాని

దేవుళ్ళాడే వాళ్ళకి

దోచుకునే. వాళ్ళకి

ఓ పాఠంలా గా

ఎప్పుడొస్తావో-------

తల్లి స్తన్యాన్ని పొందిన

పసినోరులా--

నిర్భాగ్యుని బ్రతుకున

ఎప్పుడో కాని రాని

పండుగలా

బండరాళ్ళ మధ్య

ఎండిన భూతాల మధ్య

నలిగి పోతూ

దిగులు పడుతూ

ఛిద్రమౌతూ

కలలు కనటం కూడా రాని--

మరచిన.వాళ్ళజీవితాలలోకి

ఓ ఆనందంలా

ఓ వెలుగులా

ఎప్పుడొస్తావో---------
















ఆయత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  43
8-1-2016
శీర్షిక.  పిలుపు

అమ్మా-----!

ఎక్కడి నుండో----

ఎవ్వరిదో----

పిలుపు

ఆగకుండా-

అదే పనిగా-

ఆలాపనగా-

మనసును మెలిపెడుతూ-


ఎవరి మాట వారే

పూర్తి చేయలేని ఈప్రవాహాన

తండాన

ఎవరు వింటారా

పిలుపు----?

మళ్ళీ మళ్ళీ అదే పనిగా----

ఒక సారి మూలుగులా

ఒక సారి నేలలోంచిమొలక

వచ్చినట్టుగా----అందంగా

ఒకసారి పూవుపూసినట్టుగా

ఒకసారి మనసు ను

కదిలించేలా

ఒకసారి.  ఉరుములా

బంధాలు ఉండీలేవనిపించే

కాలాన

నటనే నాగరికతైన కాలాన

వ్యామోహాలే

విద్యుత్కేంద్రాలైన కాలాన

అలలు అలలుగా

పొరలు పొర్లలుగా

తెరలు తెరలుగా

పొగలు పొగలుగా

విలువలు విచ్చి పోతున్న

కాలాన

పిలుపు వినేదెవరు----?

చేయినందించేదెవరు----?

దీర్ఘమైన ప్రవాహం

హ్రస్వమై

అణువై

పరమాణువై

కుచించుకు పోతుంటే

ఎవరు వింటారు ఏ

పిలుపైనా

ఎవరు ఎదురు చూస్తారు

ఏ మలుపులోనైనా------.


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  44
శీర్షిక.   కాలం ఒడిలో


కాలం నా ప్రియ బాంధవి

నా ఊపిరి కట్టిన మేడలో

నేను నా ప్రియ బాంధవి

కౌగిలింత లో. ఒదిగున్నాము

ఎన్నో నవ్వులు వెన్నెలగా----

ఎన్నో కన్నీళ్ళు ఆర్ద్రతగా----

సడలే యౌవనంలా

క్షణక్షణం జారిపోతోంది

ఆ క్షణాల షామియానాలో

జ్ఞాపకాల జంపకానాలు

కప్పుకున్నా

నా జ్ఞాపకాలను దివ్య

స్మృతులుగాజేసి

నా ప్రత్యణువు

పులకింపజేసిన

ఆ ప్రియ భావంఎక్కడో-----?

మానవ హృదయాలలో

రవళించే స్పందనలోనా---?

ప్రేయసి ధరియించిన

పాద మంజీరాల

సవ్వడిలోనా----?

ఎక్కడో------------/

నా చూపులు సారించిన

నా ప్రియ చేలాంచలంలోనా

మా కౌగిలింత వదిలిన

అనుభవాల

అనుభూతులలోనా----?

చీకటి సంధ్యలు

వెన్నెల పాయల

మురిపెంలోనా---?

ఎక్కడో---------------






ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య 45
7-1-2016
శీర్షిక.    అలసట లే ని
మనసు

వేకువలేని  ఉషస్సులో

విరిసిన వాసన లేని

పూవును

రేకు రేకున

రోజు రోజుకు  పూసే.  కోరికను

ఉనికి-

వీడని మమతల -

బంధాల మొగసాల

భాషలో లోపించిన

అక్షరాన్ని

నాదాన. రాగంలేని శ్రుతిని

గాలి -వెలుగు-నింద-నేలా-

నీవు. త్రుళ్ళిపడుతున్నారు

చైతన్యం మీలో నింపుకుని

చిరు కెరటాల్లా.

చిందులేస్తున్నారు

రవళి రాని శూన్యమైన

వెదురు పుల్లనైనాను

జీవన దుందుభి

మ్రోగిద్దామంటే

సంగీత ప్రమితి చాలటం

లేదు

కాలం కడలి

పొంగులెత్తుతోంది

రమ్మని చేతులు

చాపుతోంది

అలసిన. నాకు ఏ

అశ్రుకణం

ప్రేయసిలా. ఒడినీయ లేదు







ఆయుత కవితా యజ్ఞం
 స క 836
రాజావాసిరెడ్డిమల్లీశ్వరి   కవిత సంఖ్య.  46
7-1-2016
 శీర్షిక.         ఆగని పరుగు        

జీవితం ఓ పరుగు పందెం

పుట్టుక వద్దారంభమై

గిట్టే వరకు పరుగెడుతూ నే

ఉంటుంది

విశ్వ సంగీతము

రాగోదయము

ఆచ్ఛాదనలేని. వెన్నెల

రాగ ద్వేషాల నడుమ

ఆంతర్యం

ఇంకా పరుగెత్తేలా

చేస్తున్నాయి

మనసు-వయసు-

వయసు-సొగసుల మధ్య

కాలం విధించిన. దూరంలో

పయనిస్తూనే.  ఉంటుంది

ఆ దూరంలో--

కరకు రాతి గుండెలు-

మమతల పాలవెల్లులు-

అడుగడుక్కి ఎత్తు పల్లాల్లా

కనిపించి. పోతునే

ఉంటారు

మనసు

జీవితాన్ని స్పందించేసే

వరం

వయసు

ఆ స్పందనకు జీవం

అందుకే -

మనసెపుడు నవ యౌవని

అందుకే ఇంతగా

పరుగెడుతోంది జీవితం

ఆ పరుగులో అలసిన చోట

ఆగిపోతా

ఇంకా చేరుకోవలసిన

దూరముంటే

నీ చైతన్యం

నాలో. నింపుకుని

గమ్యం తెలియని బ్రతుకులో

నింపాదిగా.

నీ బాటలో అడుగులేస్తూ

ఆ. దూరాన్ని దాటిపోతా


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  47
శీర్షిక.   ఒంటరి పక్షి
8-1-2016


సీతాకోక. చిలుకను

శీతల పవనాన్నికాను-

అందం.  స్వేచ్ఛ

నాదవటానికి

పొదరిల్లును- పూజల్లును

కాను

అందరిని

ఉత్తేజపరచటానికి

సెలయేటి. ఉరవళ్ళు

అలల పరవళ్ళు కాను

వింత సవ్వడి నేనవ్వటానికి

నేనమంటే.  ఎవరు---?

ఆవేశమా-ఆనందమా

నిర్లిప్తతా-  నిర్వేదమా

ప్రేమ రాహిత్యమా-

ఏకాకితనమా

ఉత్తేజమా-ఉద్వేగమా

ఎందుకు కళ్ళకిన్ని  కన్నీళ్ళు

మనసుకెందుకింత

సున్నితత్వం-----!

పూల గాలికి

పసినవవ్వులకి

పరవశించే దాని

స్వభావమేంటి----!

కాలం.  జలమై

గుండె గుబులును.  

పెంచితే.

కనిపించని.  నిన్నేమనను

మనసలరించు

ఋతువుల. మార్పు

ఎగదోసే.   ఆశల కూర్పు-

దూరాల గగనాల

ఉదయించే. తూర్పు------

నీవు

నా ఊపిరి- ఉత్సాహం

అవ్యక్త చేతనానంద

ఉత్తుంగ తరంగం. నీవు

శరచ్ఛంద్ర హాసరేఖల

నర్తించు జ్వలిత జ్వాలవు

నీవు- కీలవు. నీవు

మల్లెల గుభాళింపు నీవు

మధుపాయివి. నీవు

ఆకలి దప్పుల శూన్యంలో

పయనమెంత దూరం--?

అనంత సంద్రం. పై. సాగే

ఒంటరి పక్షిని------నేను












.

అయితే కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 48
8-1-2016
శీర్షిక.  నివాళి

యుగాల తెరల్లోంచి

చూస్తున్నా

చీకటి రాజ్యం చేస్తోంది

మమత సమత

ఆర్తనాదాలు చేస్తున్నాయి

మంచితనం వెర్రి కేకలు

విన్పిస్తూ

స్వార్థ తిమిరం గద్దెక్కి

నర్తిస్తూ

అహంభావం.  సంగీతాన్ని

విన్పిస్తూ

నక్కలు వీధుల్లో

కుక్కలు స్మశానాల్లో

చంద్రుడు పగలు ప్రకాశిస్తూ

సూర్యుడు రాత్రి

విజృంభిస్తూ


యుగాల తెరల్లోంచి

చూస్తున్నా


నీవున్నావు

ఎడారి ఇసుక ఒంటెల మీద

ఎండ మానుల

ఒయాసిస్సులమీద

లంబానికి ఒంటరితనం

సృష్టించుకుని

నేనున్నాను

పూల గుత్తులలో

మండే సూర్యుడిలో

ఒక్క. పూవును చూస్తూ

యుగాలు గడిపేయగలనన్న

కవుల మధ్య

ప్రకృతి శోభల మధ్య

పల్లవించే మంచితనం

మధ్య

నేను


మహాకవుల పాదాల వెలిగే

దివ్వెను

వారి పాదాల నిలిచే

పువ్వును

వారి పెదాలు. పలికే

పదమును

వారి. మోమున నర్తించే.

నవ్వును







ఆయుత కవితా యజ్ణం
స క836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  49
8-1-2016
శీర్షిక.   పక్షినయ్యేదెన్నడు.----!

షహనాయీ  స్వరాలనెవరు
వినిపించమన్నారీ కోకిలను---?
ఎద నిర్లిప్తతతో నిండిపోతే------
పొద్దంతా నీ జ్ఞాపకాలను
మోస్తుంటే
నా పెదవిని ఓ చిరునవ్వు
కను కొలకులలో ఓ కన్నీరు బొట్టు
అవి నువ్వేనా----

ఈ రాత్రినెట్లా సింగారించను
చెప్పు. నిట్టూర్పుల అగరులో
చెట్టును. చూస్తే
పూలను సింగారించుకుంది
నేలను చూస్తే పచ్చదనాన్ని
సింగారిుచుకుంది
నిందను చూస్తే
తారల్ని సింగారిుచుకుంది
మరి. నేను-----
నీకేమివ్వని విన్నవించను
నీటి మీద వాలిన పక్షి
రెక్కలల్లార్చుకుంది
ఆనందాన్ని పీల్చి
ఊపిరి పోసుకుంది
మరి. నేను------
నా జీవమే నువ్వు
నువ్వెక్కడ----
ఆనందపు.ఊపిరెక్కడ----?
బాధే ఏకాంతమై
ఏకాకితనమై------నేను
వెలుగు రెక్కల్ని కప్పుకున్న
పక్షినయ్యేదెన్నడు







అయితే కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 50
9-1-2016
శీర్షిక.   యుద్ధం

కవిత

యద్ధం---యుద్ధం--యజ్ధం
వద్దనే వాడెవ్వడు
సిద్ధమయ్యే వాడే కాని
మనిషి మొలిచిన నాటి నుండి
అనవరతంగా
అనివార్యంగా
అవిశ్రాంతంగా
ఆనందంగా
యుద్ధమంటే--
అహంకారమా
ఆధిపత్యమా
హత్యలా
నిరాయుధుల వధలా
మారణ హోమాలా
ఏమైనా మనసు పోరు
కాదుగా
మనని మనం జయింటం
కాదుగా
యుద్ధం
కబళిుంచటానికా
కూల్చటానికా
దోచటానికా
అంత ం చేయటానికా
ఆహుతి చేయటానికా
ఆశ్రయానికి కాదుగా
యుద్ధం--మరుస్తుంది
తనవారన్న మాట
తనకేలయన్న మాట
పంతం కూడదన్న మాట
తానొంటరియౌనన్న మాట
తాను సంఘజీవినన్న మాట
పెద్దలన్నారు--విజయం తలచి
ఇంటి  పోరు గెలవటం
విజయం
నిన్ను నీవు తెలియటం
విజయం
సత్యమాడితే విజయం
పదిమందితో కలిసుంటే
విజయం
యుద్ధోన్మాదులనా మాటలు
విననవ్వం--కననివ్వం
రణం-రణం-రణమంటూ
కదండి తొక్కిస్తాయి
అయినవారినిపోగొడతాయి
ఆపదలు సృష్టిస్తాయి
యుద్ధం చెయ్
చెయ్ యుద్ధం
అణచలేని. ఆవేశం మీద
అమితమైన అత్యాశ మీద
అంపశయ్య స్వార్థం మీద
ఆపలేని అసూయ మీద
యుద్ధం చెయ్
చెయ్ యుద్ధం
అవినీతి అలజడుల మీద
కపటం కార్పణ్యాల మీద
మనిషి కూరుకుపోతున్న
జాడ్యాల మీద
మట్టుపెట్టలేని అవలక్షణాల మీద
అంగలార్చే ప్రభుత మీద
ఆకలి తీర్చని వ్యవస్థ మీద
యద్ధం చెయ్
చెయ్ యుద్ధం
పిల్లల్ని అనాథలను చేసే
అమ్మతనం మీద
ఒడిలోకొచ్చిన బిడ్డను
విసిరేసే తండ్రుల మీద
బాధ్యత మరచిన
తలిదండ్రుల మీద
భవిష్యత్తు నేర్పని గురువుల మీద
ఏమీ నేర్వని మీమీద
నువ్వేంటో తెలుసుకోని నీ మీద
యుద్ధం చెయ్
చెయ్ యుద్ధం
తన తప్పు మరచి స్త్రీని
బలిపశువును చేసే
పురుషాహంకారం మీద
అనాధిగా ఆడదంటె అబలేననే. మానసిక అవిటితనం మీద
ఎదకరి సంతసమోర్వలేని
వారి మీద
మనిషికి పనికి రాని మేథస్స.
మీద
యుద్ధం చెయ్
చెయ్ యుద్ధం
బలవంతుడిదే గెలుపన్న న్యాయం పోవాలని
సహృదయ సౌభ్రాతృత్వం
విరియాలని
మంచితనం ఇ ల గెలవాలని
మనసులు కలసి మంది మదిని మమతలూరాలని
పోరు కాదు పొందు లాభమని
శాంతి దీపం సదా వెలగాలని
తలచుకో గతాన జరిగినప్రతి యుద్ధం
నాగసాకి.  తెలుపలేదా పాఠం
 జలియన్వాలాబాగ్.   తెలుపలేదా ప్రాణాలకై
అరాటం
పటాన్కోట ఘటన తెలుపలేదా బ్రతుకు కోసం
పోరాటం
ఏ యుద్ధమైనా ఆడు
అమాయకుల జీవితాలతో
చెలగాటం
అశోకుడు పొందిన  మనస్తాపం
అతడు చేరిన ధర్మ మార్గం
బుద్ధ జీవులకెల్ల బాధ
భవిత వాసులకెల్ల వ్యథ-----
యుద్ధం







ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
     పేరు రాజావాసిరెడ్డిమల్లీశ్వరి
9-1-2016
కవిత సంఖ్య. 51
శీర్షిక.    నీకన్నా. నాకెవరు---!

కవిత

ఎప్పుడొస్తావో--
ఏమని.  వస్తావో--
నేనున్నానంటూ. చటుక్కున
కళ్ళ ముందుమెదుల్తావు
కళ్ళని ఆవరిస్తావు
మనసు ఆసాంతం
బాధతో మెలిదిరిగినపుడు
వద్దన్నా వినవు
రావటం ఆపవు
కళ్ళ ముందలి దృశ్యాన్ని
మసక బారుస్తూ
నిన్ను నే భరిుచలేనన్నా--
వస్తావు
నా ఆత్మ విస్వాసాన్ని
అమాంతం మింగాలనే
చూస్తావు
తడి చేస్తున్నట్టే చేస్తూ
కళ్ళలోని--
మనసులోని మృదుత్వాన్ని
ఆవిరి.  చేస్తావు
ఎక్కడ నీ ఉనికి------!
లాక్కోవాలనుకుంటావు నా
మనికి
కేవలం ఉప్పదనానివా--?
ఓదార్పువా---?
కణమై--
కల్లోలమై
జీవితాన్ని  తోచనీవు
రానా వద్దా అంటూ
కవ్వించే నువ్వు
రాకపోతే బావుణ్ణనుకంటాను
రాకపోతే నువ్వు-
ఎందుకింత కఠినమయ్యావనుకుంటా
బిందువై
అశ్రుబిందువై
అనుబంధమై
నా కనుల దాగే నీకు
చెప్పనా--------నిజం
నీ కన్నా నాకెవరు-------!


ఆయుత కవితా యజ్ఞుం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
9-1-2016
కవిత సంఖ్య.  52
శీర్షిక.  మారిన ఉన్నా

కవిత

ఛిద్రమైన. బాల్యాన్నైనా
శీరణమైన యౌవనాన్నైనా
అవశమైన జరనైనా
మాటి మాటికి నే మాపునే
ఉన్నా
ఏ అమ్మ ఒడి నాకు పంచీయ. లేదు
వీథిలోని కుక్కలా
రొద చేసే కాకిలా
తరిమేయ పడుతూనే ఉన్నా
ఏ అమ్మ చెయి  నాకు
ఆసరా కాలేదు
అమ్మ అన్న మాట నేర్చిన
నాడు
అత్త అన్న పిలుపు
పిలిచిన నాడు
ఏ అమ్మ ఆప్యాయత చూపలేదు
ఒడిలో పాపలు కదలిన నాడు
పాపల పాపలు నా ఒడిని ఆడిన నాడు
ఏ అమ్మ నా కనుపాప కాలేదు
నా చేయి పట్టి అగ్ని హోత్రం
చుట్టూ తిప్పన. చేయున్నా
నే చేయి పట్టి నడక. నడత నేర్పన. చేయున్నా
ఏ చేయి నాకు ఊతమవ్వ లేదు
బాధ్యతల బరువుంటున్నా-
మనసు బావురుమంటున్నా
ఏ రోజు నే పరువయ్యే ఉన్నా
లోకం సుద్రంలాభయపెడుతున్నా
సంద్రపు. నీరులా
నేనావిరై పోతున్నా
ఏ చెమ్మా నన్నంటని
శూన్యమై ఉన్నా

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 54
9-1-2016
శీర్షిక.  సంక్రాంతి
కవిత

ఎక్కడ క్రాంతి-----?
ఎందుకీ. సంక్రాంతి---?
సంబరమా అదెక్కడుంది-?
నీక్కనిపించటం లేదా----
ఎన్ని భోగి మంటలైతే--
ఎన్ని తూటాల బారులైతే
-----క్రాంతి
రాలిన ఆకుల్లా ఎన్ని ప్రాణాలైతే
ఎన్ని బ్రతుకులు కాగిపోతే
------కాలిపోతే------
క్రాంతి
ఉదయించే సూర్యుల్లాంటి
విరబూసే మందారాల్లాంటి
ఎన్ని శిశు హాసాలు నేల రాలితే
ప్రపంచీ కరణకు
అంతరాలు గస్తీ లు కాస్తుంటే
ఎక్కడ బడుగు బతుకుల్లో
క్రాంతి--?
క్రాంతి--సంక్రాంతి ఎక్కడ?
మనం-
విశాల  మైదానాల్ని మరచి
నీ నా హద్దుల్ని గీస్తుేంటే
ఎలా చూస్తాం క్రాంతి--?
ఎలా వేస్తాం భోగి మంటల్ని
----?
ఎందరు రైతులు
కలుపుమొక్కల్లా--
పండని. పైరుల్లా--
నాటులోనే వేటు వేయబడుతుంటే
ఎక్కడ క్రాంతి--కాంతి?
నాలుగు రోడ్ల కూడలిలో
నలుగురి కోసమంటూ
భోగి మంటలు వేస్తే
రోడ్డు పక్క చలికి వణికే
బిచ్చగాడు గుర్తురాడు
తన్ని తరిమేసిన అమ్మానాన్నలు గుర్తు రారు
అభిజాత్యంతో
అధికారంతో
ఇంటి నుండి గెంటేసిన
ఇల్లాలు. గుర్తు రాదు
విందులో తప్ప తాగి
తూలుతుంటే
కన్న పిల్లలు గుర్తు రారు
ఏదీ ఎవరికి గుర్తు రాని --
లేని మనకి-కాంతి ఎక్కడ?
క్రాంతి ఎక్కడ--?
కాంతి-క్రాంతి లేనపుడు
సంక్రాంతి ఎక్కడ---?
మానవ మేథ
 హీనమై--హేయమై
సంకీరణమై-శీర్ణమై
సెలయేళ్ళ -
జలపాతాలు. కాలేని కాలమై
ఎడారులై
ఇంకిన. జలమై కుచించుకు
పోతూంటే
కాంతి-క్రాంతి. ఎక్కడ---?
సంక్రాంతి  ఎక్కడ----?







ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 55
10-1-2016
శీర్షిక.  నియంత నీడలో
కవిత
మనసు మల్లెపూలతో
మాట్లాడటం  మానేసింది
దానికిప్పుడు కావలసింది
పరవశం కాదు
నా గళంలో కఠినత్వం
తొంగిచూసిందీవేళే
నా ఆలోచనలలో
 ఒంటరి గా బయల్దేరిన నాకు
నా లోచనాల్లా నీవు దొరికావు
మనసు
రోడ్డు మీద నడుస్తుంటే
నన్ను చూడవేం అంటూ
నలిగిన మనసులు ప్రశ్నిస్తున్నాయి
అవును
ఆపన్నులు నా కోసం
పూసలేదు
నిజమే
నీవు నా నియంతవు
నేను--
ఈప్రపంచపు తోటమాలిని
అలసి సొల్లసినపూవులు
రెక్కలు విరిగిన పక్షులు
నను నిత్యం కలవరిస్తాయి
అవి నా అతిథులు
నా చలువలో మూగగా
అమాయకంగా నిదురోతాయి
నా గుండెల్లో సంద్రపుటగ్నులు
నా రెక్కల్లో చంద్రుని వెన్నెలలు
నేను నీ నియంతనని
ఎర్రని చూపుల్తో
నిలుస్తావు నా ముందు
పేదగా నీ ముందు
చేతులు ముకుళించా---
నీ నియంతృత్వపు
అధికారమంతా నే ననుభవించనా-----!





ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 57
10-1-2016
శీర్షిక.   నేను  గరళాన్ని
కవిత

తీరం తాకి
నురుగు నవ్వులు పూచే
అలనౌదామనుకున్నా
పడవల సందడి లేని
తీరమైనాను
సౌరభాల పూదోట కావాలనుకున్నా
తోటమాలి.
లేమిని మరువలేకున్నా
ఆమని కౌముది పీయూషనై
నిన్నలరిద్దామనుకున్నా--
ఆశల పూపొదరిళ్ళఅనుభవాల ముళ్ళు.   గుచ్చుకున్నా
మనసు బాల్యంవీడనంటోంది
తొలి పొద్దు అందం
ఏదీ యౌవన మధ్యాహ్న వేళ
ఆవేళం ఉమిసిన
ఆవేదనా  గీతాన్ని
బాధ్యత మరిచిన బాల్య
కౌమారాన్ని
నేను  గరళాన్ని
మరణాన్ని
నేను. స్మితాన్ని
శ్మస్మితాన్ని.
నేను  శాంతి అశాంతుల వలయాన్ని
నేను వేదనావేదనల రూపాన్ని
నేనెవరికి చేరువకాని
హాయినిచ్చు పవనాన్ని
ఆనందమివ్వలేని హితాన్ని
వసంతాన్ని


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  58
10-1-2016
శీర్షిక.   జారిన క్షణాలు
కవిత
కలలాంటి వాస్తవాన్ని
కమ్మగా ఎదకు హత్తుకున్నాను
అలలా ఓ కల కదలిపోతే
అనుకన్నన్నాను
అది నీ అంతరంగ
ప్రతిబింబమని
నింగిలో ఒక చుక్క రాలిపోతే
నేననుకోలేదు
అది నా జడలోని
మల్లెపూవని
జారిన ప్రతి క్షణం. యౌవనంలా. జారిపోతూ
వాడిపోతోంది
మంచులా నీ ముగ్ధ మోహన. రూపం
ముదము గొలిపిననాడు
జారిన గతంలో
జీవన నగ్న సత్యాలు
జీర్ణించుకోలేదు
కలలాంటి వాస్తవాన్ని కమ్మగా ఎదకు హత్తుకున్నాను
గాలికి కదలాడే గరికపూవులా
బేలనై నిలిచా నిదోమూల
దారి ప్రక్క పూడ్చానని జాలిపడే వారేకాని
దేవుని  చరణాల కడకు
చేరనివ్వరు జనం నన్ను
వ్యాపించిన తావిని
తనవార. ఆఘ్రాణించి
వాడిపోయిన నన్ను ఈసడింపుగా చూస్తారు
అందుకే ---అన్నాను
నిన్ను చూచి
నా అంతరంగాన్ని మరిచిన నాడు-
ఈ బ్రతుకు విలువలు
నన్ను అర్థం చేసికోనివ్వలేదేం అని-
కదలాలన్నా కాళ్ళ లేని నేను
కాలం కబంధ హస్తాల
కరగిపోతాను
కరకు హృదయాలబడి
నలిగిపోతాను
భయం----భయం---
అందుకే---
-పూడిపోని. ఎదలోతుల
వాడిపోని.  ఆశలతో
కలలాంటి వాస్తవాన్ని
కమ్మగా ఎదకు హత్తుకున్నాను




ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  59
10-1-2016
శీర్షిక.  మహానదిలా
కవిత

ఎంత దీర్ఘంగా ఉంటుందో-
మిన్నాగులా-
ఎంత లోతుగా ఉంటుందో
అంతు. అందని మనిషి మదిలా-మహానది
తిండి లేని మనిషిలా-
నీరులేని. మహానది
జీవితం మహానదిలా మారితే-------
మలుపు మలుపనా
ఎన్ని. అడ్డంకులు----!
ఎన్ని. ఆవేదనలు----!
తనలోని ఇసుకను లాక్కు ని
తనకలంకారాలైన చేపల్ని
రొయ్యల్ని. లాక్కుని
మనిషి ఎంత అల్పత్వం
చూపినా
ఎంత దౌర్జన్యం చేసినా
నీరనే జీవాన్ని  దోచేసినా
నిశ్చలంగ. నిలచి చూస్తూనే
ఉంటుంది --మహానది
కొత్త నీరొస్తుందని-
జల పుష్పాలు. పూస్తాయని
కొత్త దారులు. కలుస్తాయని
అల వెనుక అల రాదా-
ఎందుకీ ఆరాటాలు
పోరాటాలు

మరి మనిషెందుకు
నేర్చుకోడా.  ఓపిక---?




ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  60
11-1-2016
శీర్షిక.    షో. కేసులో బొమ్మ
కవిత
నీ చిట్టి వేళ్ళతో నన్నెన్ని సార్లు తాకావో-
నీ చిన్ని చేతులతో  నన్నెన్ని సార్లు తిప్పి తిప్పి చూశాను-
నల్లని నా మేను తడి చేస్తూ-
ఇంకా ఇంకా తడి చేస్తూ
అర చేత్తో  నన్ను తుడుస్తూ-
నిగనిగలాడేలా. చేస్తూ
నన్నెంత శుభ్రంగా
ఉంచాలనుకున్నావో
కంటకాన్ని చేతబట్టి
 నామీద                                   కను విందుగా
ఎన్ని ఆకృతులుచిత్రించావో
నిత్యం-మధ్యాహ్నం
ఎక్కాలతో-పద్ధాలతో
నన్నెంతగా సింగారించావో
బొందులూడిన దాన్నైనా
నన్నెంతగా ప్రేమగా చూశావో
నే పగలకుండా
ఎంతగా. జాగ్రత్రపడ్డావో
రోజులు మారాయ్
నన్నవతల. పారేశావ్
రెపరెపలాడే
కాగితాల్ని కౌగలించుకున్నావ్
అనుదినం
నీ ఊసులు-ఆశలు
వానితోనే
కాలం చెల్లిందని
నా మనసెంతగా నలిగిందో
ఇప్పుడు నేను-
సామాన్ల గదిలో-  ఓమారుమూల
బూజుపట్టి-చిట్లిపోయి
నీ జ్ఞాపకాల్ని మోస్తూ-
ఇప్పుడెందుకో
నా జ్ఞాపకం నిను
కదిలించింది
నా బూజు దులిపావ్
శుభ్రంగా తుడిచావ్
అకర. మాలలు. నాకేస్తావనుకున్నా-
గోడకు తగిలింది శిలువవేశావ్
నేను
నీకందానన్న సంతోషం
నీలోలేదు
యురేఖా అన్న ఆనందం తప్ప
నా ఆనందం-ఆశ
హుష్ కాకై పోయాయ్
నేనిప్పుడు-
ప్రతి వాడికి వింతగా అన్పించే. వస్తువును
నీ చేతి స్పర్శే కాదు
నీ వేలి స్పర్య్శ అందని
దూరాన్ని
కాకపోతే----
--షో కేసులో  బొమ్మను




ఆయుత కవితా యజ్ఞం
 స.  క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   61
11-1-2016
శీర్సిక.      నవ్వు
కవిత
కనులు విప్పి
కొత్తగా లోకాన్ని చూస్తున్నా
కమ్మని కవితగా
కలగంటున్నా
తొలిపారి  మందస్మితం
చేశా యి నా పెదవులు
పెదవుల్లోని నవ్వుల
కాంతి
ఒళ్ళంతా  పాకి
విరిసిన యౌవనం  వింతగా
నవ్వింది
రోజులు గడిచాయ్
భావాలు పెరిగాయ్
నమ్మకాలు  పోయాయ్
తొలి ఉషస్సు
ఒళ్ళు విరుచుకున్నట్లున్న
నవ్వు---ఆనాడు
వెలుతురంతా భయంతో
చీకటిలో ముడుచుకున్నట్లున్న
నవ్వు----ఈనాడు
ఆ నవ్వుల తేడాలో
నా ఉనికిని మరచి
పొమ్మంటోంది--
ఆ ఘర్స్‌ణలో-
యుద్ధంలో
-బేలగా చూస్తోంది
నిర్ణయించలేని ----మనసు
స్మితం. మందస్మితం
చేసిుది
మనిషి నవ్వుల్లో ఎన్ని
తేడాలు------!
మనశ్శరీరాలకున్నంత తేడా----


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  60ృ
11-1-2016
శీర్షిక.    నేను

నీ చిట్టి వేళ్ళతో నన్నెన్ని సార్లు తాకావో-...
నీ చిన్ని చేతులతో  నన్నెన్ని సార్లు తిప్పి తిప్పి చూశావో
నల్లని నా మేను తడి చేస్తూ
ఇంకా ఇంకా తడి చేస్తూ
అర చేత్తో  నన్ను తుడుస్తూ
నిగనిగలాడేలా చేస్తూ
నన్నెంత శుభ్రంగా
ఉంచాలనుకున్నావో
కంటకాన్ని చేతబట్టి
 నామీద  కను విందుగా
ఎన్ని ఆకృతులుచిత్రించావో
నిత్యం-మధ్యాహ్నం
ఎక్కాలతో-పద్ధాలతో
నన్నెంతగా సింగారించావో
బొందులూడిన దాన్నైనా
నన్నెంతగా ప్రేమగా చూశావో
నే పగలకుండా
ఎంతగా. జాగ్రత్రపడ్డావో
రోజులు మారాయ్
నన్నవతల. పారేశావ్
రెపరెపలాడే
కాగితాల్ని కౌగలించుకున్నావ్
అనుదినం
నీ ఊసులు-ఆశలు
వానితోనే
కాలం చెల్లిందని
నా మనసెంతగా నలిగిందో
ఇప్పుడు నేను
సామాన్ల గదిలో-  ఓమారుమూల
బూజుపట్టి-చిట్లిపోయి
నీ జ్ఞాపకాల్ని మోస్తూ-
ఇప్పుడెందుకో
నా జ్ఞాపకం నిను
కదిలించింది
నా బూజు దులిపావ్
శుభ్రంగా తుడిచావ్
అక్షర. మాలలు. నాకేస్తావనుకున్నా-
గోడకు తగిలింది శిలువవేశావ్
నేను
నీకందానన్న సంతోషం
నీలోలేదు
యురేఖా అన్న ఆనందం తప్ప
నా ఆనందం-ఆశ
హుష్ కాకై పోయాయ్
నేనిప్పుఢు
ప్రతి వాడికి వింతగా అన్పించే. వస్తువును
నీ చేతి స్పర్శే కాదు
నీ వేలి స్పర్య్శ అందని
దూరాన్ని
కాకపోతే----
--షో కేసులో  బొమ్మను





ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  62
11-1-2016
శీర్షిక.     కళ్ళ
కవిత
కళ్ళ   కలల లోగిళ్ళే కాదు
విలయాల వాకిళ్ళు కూడా
కళ్ళ కను రెప్పల్తో స్నేహిస్తాయి-
ఎంతగా. ఓదారుస్తాయి
మనిషికి- మనసుకు లేని
ఆర్ద్రత కళ్ళకెక్కడిది--!
రెక్కల్లో పిల్లల్ని. పొదుముకునే కోడిలా
ఎన్ని జ్ఞాపకాల్ని
కనురెప్పల క్రింద దాచుకుంటాయి
దెబ్బ తగిలినా
మనసు నలిగినా
శరీరం నిస్సత్తువైనా
నిర్లక్ష్యం చేయబడినా
ఒంటరితనమూపేసినా
ఆశలు. నిరాశలైనా
నిర్లిప్తంగా నిలిచినా
కారుస్తాయి కన్నీళ్ళు. కళ్ళు
అహంకారాన విర్రవీగే. కళ్ళు
గాజు గోళాలై
జారి పోయిన కా లాన్ని-
ప్రేమని
మర్చిపోని.   మరువలేని
అనుభూతుల్ని
మననం చేసుకుంటాయి
కళ్ళు
నీవేంటో చెబుతాయి
నీఆలోచనల్ని. తెలుపుతాయి
తెలి వెన్నెల్ని తనలో దాచి
ప్రేమను వర్షిస్తాయి
తమ మత్తులో లోకాన్ని
ముంచేస్తాయి
ఆత్మీయంగా అల్లుకుంటాయి
ఆవేశమై పిడుగులు
కురిపిస్తాయి
జ్ఞాన వాటికలౌతాయి
ఎందర్నో ఆకర్ష్షిస్తాయి
ఎన్నటి చేతో
ఆకర్షింపబడతాయి
కనురెప్పల్ని తళతళలాడిస్తూ
ఇంద్రధనుస్సుల్ని
సృష్టిస్తాయి
భావ పరంపరలౌతాయి
నిన్ను నన్ను కలుపుతాయి
అందాన్నారాధిస్తాయి
అగ్నిని వర్షిస్తాయి
ఆక్స్‌ేపిస్తాయి
ఆశించంది అందకున్న
రగులుతాయి
ఇష్టమైన క్ల్షణాల్ని నెమరువేస్తాయి
గాజు గోళాలైన కళ్ళకి
తను చేసిన గాయాలు
తను పొందినగాయాలు
ప్రేక్షణ మాలికలౌతాయి







ఆయుత. కవితా యజ్ఞం
స క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  63
11-1-2016
శీర్షిక.  నిరంతరంగా
కవిత
ఎంత మంది నడవలేదు ఈ. దారిని----
మెలమెల్లగా----
అడుగులోఅడుగేస్తూ----
కొందరు
ఉరుకుల్తో  పరుగుల్తో
కొందరు
నేలతో. గాలితో కబుర్లతో
కొందకు
కాలక్షేపానికి కొందకు
పైట రెపరెపలకి. రంగులకి
కొందకు
బిచ్చగాడి పాత్రను లాక్కునేందుకు కొందకు
పూల కోసం కొందకు
అయ్య తాగుడికి కొందకు
పని వెతుక్కుంటూ కొందకు
పని లేక  కొందరు
దారి తెలియక కొందరు
ఏ దారి లేక కొందరు
పాడిన పాటే
మళ్ళీ మళ్ళీ పాడినట్టు
ఎంత మందినడవలేదు
 ఈ దారిని-
ఉత్తరాలిచ్చే.
తపాలా బంట్రోతు
ఉత్త మాటలు చెప్పే. బండోడు
కూరల రంగడు
చాకలి సుబ్బడు
షావుకారు రాజయ్య
కూలివాడు అప్పయ్య
అపుడే బడికెళ్ళే.
పిల్ల వాడు
భుజాన నాగల్నేసుకు వెళ్ళే
సాంబడు
ఎవరూలేని. బిచ్చగాడు
ఎంత మంది నడవలేదు ఈ. దార్ని----!
బండి చక్రంలాకాలం కదలుతుంటే-
తిరుగుతుంటే-
ఈ దారి ఎన్నిటిని చూళ్ళేదు---!
రచ్చబండ చర్చలు
రాజకీయాలు
పోకిరీ రాయుళ్ళ పోజులు
జాజులు
పసి పాదాలు
నిశి గీతాలు
మిణుగురులు
నేల-నింగి కాని కప్పలు
ఎగిరే పిట్టలు
ఆడే మబ్బులు
పూలను కవ్వించే పిల్లగాలులు
అయినా-----
ఈ దారి. అలసి పోలేదు
ఆగిపోలేదు
అడుగడుక్కి
ఓ కొత్త వాసనను. అందిస్తూ
ఓ కొత్త పాటను విన్పిస్తూ
నిరంతరంగా------


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క836
రాజావాసిరెడ్రి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 64
11-1-2016
శీర్షిక. జీవితం
కవిత
జీవితం-
ఓ గానుగెద్దా-----!
ఆగకుండా తిరుగుతూ----
ఓ ఎడారా-----
మబ్బు. మడి-తడి
లేకుండా---
ఓ పూలతోటా----
సుఖాలు వసంతమై నిలుస్తూ---
ఎంత నూనె తీసినా--
ఇంకా---ఇంకా---
అలవాటైనా---
అలసట అలలైనా
మృగతృష్ణల మెరుపుల్లో
దొరకని చెలమలా
వెక్కిళ్ళ మధ్య--
రాలు పూల మధ్య-
చీకటి చారల మధ్య-
జీవితం                                       నీ స్మృతి-----
ఓ మొగలి గుబురై
సంపంగి కుదురై
పాము పడగై

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 65
11-1-2016
శీర్షిక.    నీరాకఏరువకైనా----
కవిత
బాల్యం పొలిమేరలు దాటి
యౌవన బరిలో పాదం మోపితే-----
ఆరాటం-
ఆవేశం-
ఆవేదన
ఐతే------
ఆనందపు అర్ణవమేది?
పరుగులు
డబ్బు వెంట
బ్రతుకు వెంట
బాధ్యతల వెంట
కాని విలువేది---
మనసుల కలిగిన మమతలకు
బాంధవ్యాలకు----?
నక్షత్తాలను నింపుకున్న
అ నింగిదెంతఉత్సాహం
వ్యథాభరిత జీవితాలదెంత ఏకాకితనం---!
నీ వాక్కు వేదాల పలికైనా
నీరాకఏరువకైనా నీ చిట్టి వేళ్ళతో నన్నెన్ని సార్లు తాకావో-
నీ చిన్ని చేతులతో  నన్నెన్ని సార్లు తిప్పి తిప్పి చూశాను-
నల్లని నా మేను తడి చేస్తూ-
ఇంకా ఇంకా తడి చేస్తూ
అర చేత్తో  నన్ను తుడుస్తూ-
నిగనిగలాడేలా. చేస్తూ
నన్నెంత శుభ్రంగా
ఉంచాలనుకున్నావో
కంటకాన్ని చేతబట్టి
 నామీద                                   కను విందుగా
ఎన్ని ఆకృతులుచిత్రించావో
నిత్యం-మధ్యాహ్నం
ఎక్కాలతో-పద్ధాలతో
నన్నెంతగా సింగారించావో
బొందులూడిన దాన్నైనా
నన్నెంతగా ప్రేమగా చూశావో
నే పగలకుండా
ఎంతగా. జాగ్రత్రపడ్డావో
రోజులు మారాయ్
నన్నవతల. పారేశావ్
రెపరెపలాడే
కాగితాల్ని కౌగలించుకున్నావ్
అనుదినం
నీ ఊసులు-ఆశలు
వానితోనే
కాలం చెల్లిందని
నా మనసెంతగా నలిగిందో
ఇప్పుడు నేను-
సామాన్ల గదిలో-  ఓమారుమూల
బూజుపట్టి-చిట్లిపోయి
నీ జ్ఞాపకాల్ని మోస్తూ-
ఇప్పుడెందుకో
నా జ్ఞాపకం నిను
కదిలించింది
నా బూజు దులిపావ్
శుభ్రంగా తుడిచావ్
అకర. మాలలు. నాకేస్తావనుకున్నా-
గోడకు తగిలింది శిలువవేశావ్
నేను
నీకందానన్న సంతోషం
నీలోలేదు
యురేఖా అన్న ఆనందం తప్ప
నా ఆనందం-ఆశ
హుష్ కాకై పోయాయ్
నేనిప్పుడు-
ప్రతి వాడికి వింతగా అన్పించే. వస్తువును
నీ చేతి స్పర్శే కాదు
నీ వేలి స్పర్య్శ అందని
దూరాన్ని
కాకపోతే----
--షో కేసులో  బొమ్మను




ఆయుత కవితా యజ్ఞం  స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 65
శీర్షిక. నీ రాక ఏరువాకైనా
కవిత
బాల్యం పొలిమేరలు దాటి
యౌవన బరిలో పాదం మోపితే
ఆరాటం
ఆవేశం
ఆవేదన
పరుగులు
డబ్బు వెంట
బ్రతుకు  వెంట
బాధ్యతల వెంట
కాని విలువేది----?
మనసుల కలిగిన మమతలకు
బాంధవ్యాలకు----?
నక్షత్రాల నింపుకున్న
ఆ నింగి దెంత ఉత్సాహం
వ్యథాభరిత జీవితాలదెంత
ఏకాకితనం
నీ వాక్కు వేదాల పలుకైనా
నీ రాక ఏరువాకైనా
నా కలలకు లేదు మరో జన్మ

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సుఖం.  66
11-1-2016
శీర్షిక.  కూలిన కలల పొదరిల్లు
కవిత
నిశీథాన నా కళ్ళ చెమరింపులో
ప్రేమ లేని కఠిన శిలవైన నీవు-నీ స్మృతి
నా జీవన ప్రభాతాన
నా దు:ఖిత గమకిత      కంఠ నాదం
మంచు బిందువుల్లా
ప్రతి పువ్వునా.పరచుకుంది
లోకానికి సౌందర్యాన్నిస్తూ-
మిడిసిపడే మధ్యాహ్నపు.
వయసులో
మత్రెక్కించే మనసు సోమరి
ఊహలు
కడపటి సుధ్యలో
కాలం దరి చేరనంటోంది
అలసిన నా కనురెప్పల క్రింద
శిథిల స్వప్నాల పొదరిళ్ళు-
ఆశల పుప్పొడి రాలిన పూల గుత్తులు
సంవత్సరాల సముద్రాల మీద
నా జ్వలిత చైతన్య నావలు
మరలి రాని మజిలీలు చేస్తూ-
ఈ చంద్ర కాంతిలో
ఒంటరి ఏరులా నేను అలను ఊపే చిరుగాలిలా ఎక్కడ. నీవు?
ఏదీ ఆ ఆనందం---?
మెరిసే ఇసుక రేణువునీ కాదు
స్వచ్ఛమైన నీటి బిందువుని
కాదు
ఓ గృహం నిర్మించటానికి-
ఓ మనసుకు ఆతిథ్య మివ్వటానికి

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 67
12-1-2016
శీర్షిక.  చీకటి వెన్నెల
కవిత
రాని ఉషస్సుకై
ఎన్ని రాత్రులెదురు చూస్తేనేం--
స్పందన-అనుభూతి లేకుండా
సందడిగా పరుగెడుతోంది కాలం
ఆ కాలానికే రస స్పర్య్శ
లేదిపుడు
నా కళ్ళ నీలి నీడల్లో
నీ ప్రేమకు సాక్ష్యాలు
లేవంటే
ఆ నీడల అర్థం---?
?-----భాష్యం చెప్పను--!
కొండల నుండి రాలే మహా ఝరికి. శ్రావ్య సంగీతం
ఎలా వస్తుంది--_?
నీవు నా ముందున్నపుడు
వెన్నెలమ్మను నేనేనని నీకెలా. చెప్పను---!
నా పిలుపందని దూరాన నీవున్నపుడు
ప్రేమ జీవితాన్ని
రస ప్లావితమొనర్పదు
గాయాల కలుపు మొక్కల్ని
పెంచుతుంది
వెన్న్నెల్లో
నా నీలి కురులకు
నీ పెదవులు
ఏ గుసగుసలను
వినిపించాయో--
ఆ గానం నన్ను వీడదు
నా ప్రాణం నిలువనీదు
నన్ను నన్ను గా మననీదు




ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   68
12-1-2016
శీర్షిక.   గ్రహం
కవిత
గుండెలో-
కసి రగిలించే హోమాలు
ప్రజ్వరిల్లిన నాడు
రావు  అశ్రుజల ధారలు
మెదడులోని మరలన్నీ
మరల మరల గతులు మార్చి
కుళ్ళిన మనోదర్పణంలో
కంటికిుపుగ చూసుకునే
మనుష్యుల.  మనసుల
 చోద్యాల వాసమిది
మండే అణువణువు
మారాలి ఓఅగ్ని కణం
కళ్ళ గోళాలలో
కసి రేగిన కౌగిళ్ళలో
బిగిస్తిన  పిడికిళ్ళలో
భయం దాక్కుంది నిజం
దాగదని
బరువెక్కిన గుండెలలో
బాధలెగిసిన బ్రతుకులలో
బలిసిన.  పిరికితనం
ఒరిగిపోయింది చావు ఒడిలో
యముని గర్జన  ముందు
మంచితనం వంచితయైంది
దేవుని  గ్రహం మీద
పోయింది మనుజుని
అనుగ్రహం
మిగిలింది ఒక గ్రహం
అదే స్వార్థ గ్రహం
కులికింది ఒకే పదం
అదే -అదే ధనం
మురిసింది. ఒకే పదవి
అదే -అతివ పెదవి

అయితే కవితా యజ్ఞం
స క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   69
శీర్షిక.    వెన్నె
కవిత
పున్నమి వెన్నెల-
ఎంత. -ఎంత  అందం!
ఎంత భువనైక మోహనం!
అదే పనిగ చూస్తే--
ఏదో------భయం
భగ్నమౌతుందేమో
 ఆ. నిస్సవ్వడి----అందం-----
ఆకునాకు.  రాసుకున్న్న
చప్పుడు
ఎండుటాకులు రాలిన చప్పుడుప
పసిపాప నిదురలో
కెవ్వుమన్న క్వాణం
అవ్వ చలితో వణకుతున్న
దొని
ఆకలి పేగుల కేకల. ఘోషం.   నెత్తుట. తడిసిన. ప్రాణుల
రణితం
ఎంతగా.ఎంతటి
నిస్సద్దునాశించాను--!
అంతగా-------అంతటా
శబ్దమే--
ఆగలేనిది--
ఆపలేనిది---
ఆగిపోనిది---
వెన్నెల్లో పొగడపూల జల్లు
ఎంత ఆనందం---హాయి
ఆపూలనేరటం-
మాల లల్లటం
అప్పుడే----
గొంతునుండి. పొంగుకొస్తుందో. ఎంకి పాట
గుర్తొంస్తుంది---కంకి వేట
పలుకరిస్తుంది
 పూరి. గుడిసె  గుడ్డి దీపం
తరుముకొస్తుంది
ఇప్ప పూల వాసన
వెంటాడుతుంది
నెత్తుట ధార. వెంటాడుతుంది
ఆరని. ఆగని.
ఆశల సందడి
తుది లేని వెదుకులాటలో
ఎన్ని. ఎదురు చూపులో
ఎన్ని ఆశల.దహనాలో
ఎందరి  ఆశయాలో
విహంగాలై-----
తెలుపుదనంతో
వెలుగుదనంతో
రెక్కలు పరచుకున్న---
     
             ఈ.  వెన్నెల


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స.  క.   836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సుఖం.  70
12-1-2016
శీర్షిక.    బడి
కవిత
పేరు లేని బడి
పేరున్న బడి
పేరొందుతున్న బడి
పేరు కోసం  వెంపరలాడేబడి.
ఒద్దనుకున్న బడి
ఒదులుకన్న బడి
క్రమశిక్షణ లేని బడి. క్రమశిక్షణ రాని బడి
దండనలొద్దనే బడి
దండించే.  బడి
కాఠిన్యాల. . బడి
సౌమ్యాల.  బడి
సౌందర్యాల బడి
ప్రతి మనిషి నడిచే బడి
నాక్కావాలో పడకకుర్చీ -
అవసరంలేదని ఎవరికో ఇచ్చేశా-
అవసరం లేనివన్నీ
ఓ మూలకు విసిరేట్టైతే---
నేను మా ఆయనను విసిరేస్తా
మా అత్త మామల్ని
విసిరేస్తా
ప్రశ్నల మీద ప్రశ్న లడుగుతూ
నా స్వేచ్ఛకు అడ్డొచ్చే పిల్లల్ని
వదిలేస్తా
వివరం లేని పిచ్చి బళ్ళు
విశ్వాసం--ప్రేమలేని బళ్ళు
కంచెలోనే. కదా
అందం
అపురూపం
మందితోనే. కదాజీవితం
పెదాలపై ఉబికే ఫెమినిజం
పెనుగులాటలో
మరో చేయికై ఆరాటం
స్వరాలన్నీ కలసిపోయినట్టు
పదాల గారడి
తెలియని కూడికలు
తీసివేతలు
నిజానికి
మన స్థానమెక్కడ?
కన్నీటి. విలువ
కంచి నుండి వస్తే నే
మాట విలువ
మనసు నుండి వస్తే నే


ఆయుత కవితా యజ్ఞుం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత. సంఖ్య. 71
12-1-2016
శీర్సిక.
         విత్తునై మొలకెత్రాలని
కవిత

విత్తునై ----మొలకెత్తాలని
            పుష్పంచాలని
              ఫలించాలని
చెట్టునై---
శాఖోపశాఖలు గా
విస్తరించాలని-
ఎన్ని చేతులు నేలను
అదుముతున్నాయో
ఎన్ని కళ్ళు అగ్ని గోళాలై
జ్వలిస్తున్నాయో
ఎన్ని మనసులు కసిగా చూస్తున్నాయో
శపిస్తున్నాయో
భూగర్భాన్ని నను బంధించాలని
ఊపిరాడక
నే మరణించాలని
స్వార్థ స్వలాభాలు
వాటి కళ్ళు
మైదానం కాదు వాటి మనసులు
ముళ్ళు మొలిచిన బీళ్ళు
నీటి చుక్క రుచి ఎరుగని-
ఎప్పటికి-ఎన్నటికి
పంట పండని మొండి
నేలలు
విత్రునై నే మొలకెత్తక పోతే
గంగనై
నే ప్రవహించక పోతే
బోనమేది----?
పానమేది-----?
వెన్నెల స్వాగత హారతిస్తూ
గాలి  వీవనలౌతూ
వర్షం నన్నభిషేకిస్తూ
నా అవిర్భాన్ని
ఆవిష్కరిస్తాయి
నేనున్న చోటే మైదానమని
నేనే శాలివాహనుణ్ణని
నేనే తెల్ల గుర్రమెక్కి  వచ్చే
కల్కినని
ఎవరు మీకు చెబుతారు--?



ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క.   836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  72
12-1-2016
శీర్షిక.   ఆడది బానిసే
కవిత
వెలుగు రేఖల స్పర్శలు-
పావురాల కువకువలు-
చల్లగాలి పరామర్శలు-
 మళ్ళీ రోజు మొదలైంది
మనసుతో నిమిత్తం లేకుండా
చేతులు అలవాటైన పనుల్ని. చేస్తూ--
పరిసరాల్ని మనసు కళ్ళు
గుర్తించినా-లేకున్నా
అడుగుల్ని వడిగా వేస్తాయి
కాళ్ళ
అయినా----
పిలవటానికి
పిలుపువినటానికి--పిల్లలేరి?
జీవితాన్ని చేతబట్టుకుని
కలల సాకారానికై వెళ్ళారుగా
ఇంకా ఎవరున్నారుకనుక
పిలవటానికి ---
ఆసులో దారంలా
చేసిన పనినే. చేస్తూ--
సంవత్సరాలు గా-----
నాకు గడియారమా
గడియారానికి నేనా పోటి
తేలీదు
కరకు మనసుల్ని
కడుపున తన్నిన బిడ్డల్ని
ఎవరు మర్చిపోని
ఎప్పుడు  ఎదురు చూపే------
పూల పొట్లం తెచ్చే
నాన్న కోసం-
తాగి వచ్చే భర్త కోసం-
బళ్ళోకెళ్నిన.పిల్లల కోసం-
ఉడికే అన్నం కోసం-
వచ్చే పంపు కోసం-
అందరికి అన్నీ చేసి
ఆకలితో ఆఫీసుకెళ్ళే క్షణాలెన్నో---
అందించే డబ్బుతో -ఆప్యాయత-
తాగిన మత్తులో ప్రేమ-
కావాలా. అవి  అని
ఆలోచించే. క్షణాలెన్నో
ఇంకా ఆడది బానిసే
ఓదార్పులో.  అలుసే
మనసులేని.  మర బొమమేకం
లోకం దృష్టిలో
ఎన్ని సంకళ్ళు-
ఎన్ని లక్ష్మణ రేఖలు-


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 73
13-1-2016
శీర్షిక.      కాలం
కవిత
కలుస్తూ---విడిపోతూ
దూకుతూ--
ప్రవహిస్తూ--పరవళ్ళవుతూ
నీవో వింత జలపాతం
అడుగడుక్కి పోగేసుకున్న
అనుభూతుల ఆత్మగానం-నీవు
ఈరాత్రి--
నీవు. ఎప్పుడు కొత్తే
ఎలనవ్వుతో
కళ్ళలోకిి-
గుండెలోకి. దూకుతూ----
నీవు -
ఎన్నో జలపాతాల్ని
సృష్టిస్తావు-
కలల అలలపై
నురుగు నవ్వులా పూస్తావు
పట్రుకుందామంటే
ఎంతటి వాయుగుండమౌతావు
ఇప్పుడు -
నీ   నా. మధ్య కాలం
దారితప్పి------
ఎడారులలోకి విసిరేసినట్టు
కాలం ఎప్పుడు  అంతే-
తాను. జారిపోతూ
ఎందర్ని అనామకుల్ని
చేస్తుంది-
ఎందర్ని అందలమెక్రిస్తుంది-
ఈలపాటై ఎందర్ని
ఉత్సహిస్తుంది-
పొలికేకై ఎంతగా
ఉద్యమింపచేస్తుంది
పికిలిపిట్టలా ఎన్ని
అందాల్ని. విదుల్చుతుంది
ఏటి. పాయలా
ఎన్ని ఒంపుల్ని
చూపుతుంది
మోదుగపూలై
ఎంతగా రక్తాన్ని చిమ్ముతుంది
వెన్నెల జల్లై
ఎంత అమృతాన్ని ఒంచుతుంది









-నీ చిట్టి వేళ్ళతో నన్నెన్ని సార్లు తాకావో-
నీ చిన్ని చేతులతో  నన్నెన్ని సార్లు తిప్పి తిప్పి చూశాను-
నల్లని నా మేను తడి చేస్తూ-
ఇంకా ఇంకా తడి చేస్తూ
అర చేత్తో  నన్ను తుడుస్తూ-
నిగనిగలాడేలా. చేస్తూ
నన్నెంత శుభ్రంగా
ఉంచాలనుకున్నావో
కంటకాన్ని చేతబట్టి
 నామీద                                   కను విందుగా
ఎన్ని ఆకృతులుచిత్రించావో
నిత్యం-మధ్యాహ్నం
ఎక్కాలతో-పద్ధాలతో
నన్నెంతగా సింగారించావో
బొందులూడిన దాన్నైనా
నన్నెంతగా ప్రేమగా చూశావో
నే పగలకుండా
ఎంతగా. జాగ్రత్రపడ్డావో
రోజులు మారాయ్
నన్నవతల. పారేశావ్
రెపరెపలాడే
కాగితాల్ని కౌగలించుకున్నావ్
అనుదినం
నీ ఊసులు-ఆశలు
వానితోనే
కాలం చెల్లిందని
నా మనసెంతగా నలిగిందో
ఇప్పుడు నేను-
సామాన్ల గదిలో-  ఓమారుమూల
బూజుపట్టి-చిట్లిపోయి
నీ జ్ఞాపకాల్ని మోస్తూ-
ఇప్పుడెందుకో
నా జ్ఞాపకం నిను
కదిలించింది
నా బూజు దులిపావ్
శుభ్రంగా తుడిచావ్
అకర. మాలలు. నాకేస్తావనుకున్నా-
గోడకు తగిలింది శిలువవేశావ్
నేను
నీకందానన్న సంతోషం
నీలోలేదు
యురేఖా అన్న ఆనందం తప్ప
నా ఆనందం-ఆశ
హుష్ కాకై పోయాయ్
నేనిప్పుడు-
ప్రతి వాడికి వింతగా అన్పించే. వస్తువును
నీ చేతి స్పర్శే కాదు
నీ వేలి స్పర్య్శ అందని
దూరాన్ని
కాకపోతే----
--షో కేసులో  బొమ్మను
-


           
ఆయుత కవితా యజ్ఞ
స.    క.   836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత  సంఖ్య.  74
13-1-2016
శీర్షిక.   ప్రణయాలే మరి మరి
            ముద్దు
కవిత
చలి---------చలి---చలిలో
కాలజ్ఢాని. మేల్కొలుపుల్లో

వేకువలో
వాకిలిలో
చక్కని చుక్కలు
చుక్కల చెక్కిన వల్లుల్లో
రంగవల్లుల్లో
శ్రీకరమౌ--శుభప్రదమౌ
గోమయపు
ముద్దల సుద్దుల
విచ్ఛిన పచ్చని
చిత్ర పూలందాలలో
అగరు ధూప సుగంధాలలో
రమణులుుచు పసుపుకుంకాలలో
చేమంతి పూవంటి
చెల్లెల్నీయవే
తామరపూవంటి
తమ్ముణ్ణీయవే---అంటూ చేయు కరతాళ ధ్వనులలో
శ్రుతి శుభగమౌ
హరిదాసు కీర్తనలలో
సద్య సవుని
నులి వెచ్చని సూనలలో
ఆశల కోమల కోరకాలు
విచ్చుకున్న  కాంతి
             
   ఈ సంక్రాంతి
సిుగారమైన గంగెద్దాటలలో
సన్నాయి పాటలలో
మొక్కిన మొక్కులుతీరునని తెలిపే బుడబుక్కలవాని
దీవెనలలో
పిట్టలదొర  తమాషా మాటలలో
ఈ దోవోత్సవం మా జీవికయను కళాకారులలో
సంబరమంతా తమదనే
పిల్లల కేరింతలలో
బంతి పూ తోరాలలో
ఇంతుల చిద్విలాసాలలో
విరిసిన కాంతి
         ఈ సంక్రాంతి
రోకటి దంపుల  వరి పిండితో
రోజు రోజు అరిసెలు వండగ
అందరగూడి
కొత్త అల్లుళ్ళు
పొంగే ప్రేముడి గురుతులలో
పొంగుచు  తిందురు పొంగళ్ళు
పూల పుప్పొళ్ళ పుష్యరాగాలు
మణి మాణిక్యాల మందారాల
తెచ్చె  నన కాంతి-
నవ కాంతి
            ఈ. సంక్రాంతి
పంతాలు లేక మనుమా
అంటూ.      
ప్రణయాలే మరి మరి ముద్దంటూ
సంక్రాంతి నించు మించు
అుచనాలకందని
ఆనంద డోలికలు
ప్రతిఇంటా


ఆయుత కల్తీ యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   75
13-1-2016
శీర్షిక.  నీరవుతున్నా
కవిత
చిన్న తనాన.    
బడికెళ్ళేందుకు
వాగులు వంకలు దాటుతూ
శ్రమ  నైనా
కాలయాపనైనా.    బడికెళ్ళ్తూ
సంచెడు పుస్తకాలు మోసి
నడుము పోగొట్టుకున్నా
బడిలో రాసి రాసి
వేళ్ళరగదీసుకున్నా
రంగు రాళ్ళేరుతూ
వేళ్ళ పోగొట్టుకున్నాను
యంత్రమయ జీవికతో. కంప్యూటరనే చిత్ర విచిత్ర పెట్టెతో
కళ్ళు పోగొట్టుకున్నా
కొండల్ని పగులగొడుతూ
-----భుక్తి కోసం
కండల్ని  పోగొట్టుకున్నా
బండరాళ్ళనెత్తుతూ
మెడ పోగొట్టుకున్నా
వేసవి ఎండల. రోడ్డు వేస్తూ
ఊపిరి తిత్తులు పోగొట్టుకున్నా
రోగమొచ్చిందని ఆసుపత్రికి పోయి
మూత్రపిండాన్ని
పోగొట్టుకున్నా
నడుస్తున్న సమాజాన
అన్నిటా. దోచుకుంటున్న
సమాజాన
మానసిక సత్తువను పోగొట్టుకున్నా
కాసింత  గంజి తాగి
కాళ్ళ  చాపుకుంటే
అదేదో--కాలుష్యమంట
జవ జీవాల్ని
పోగొట్టుకున్నా
ఇంటిల్లి పాదికి
గుప్పెళ్ళు మెతుకులు తేలేక
చేతకాని వాడినై
నమ్మకాన్ని  పోగొట్టుకున్నా
మిగిలిన గుండెనెక్కడ
దాచుకోను----------?
గుండె బరువునెలా
దించుకోను--
సగటు మనిషి బ్రతికేదెలా
చాకిరి. వినా
చావు వినా
నాగరీకం నాకేం మిగిల్చింది
నిస్పృహనౌతున్నా
నీరవుతున్నా





ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   76
13-1-2016
శీర్షిక.  సుందర హారతులు
కవిత
పొద్దు మలపయి
పొద్దు పొడసూపింది
పుడమికేమో అందం
కడలికేమో.   ఆనందం
రెక్కల తట తటలాడించె పక్షి
కనురెప్పలు
 రెప రెపలాడించె  మనిషి
రేకు రెప్పలు విచ్చి చూచె
నలరులు
సువాసనలెగయజేసె
తోయజ మొగలు.  
కొలను నీట విరిసె శతపత్రములు.  
  గుడి గోపురా నచేసె పావురాలు. కువకువలు
బుజ బుజ పూయు మొగ్గలు
గజగజ వణకు చలికి లేత
బుగ్గలు
నిదుర కళ్ళను నేలనూడిచి
కుప్పెల జడలూపుకొనుచు
ఒప్పుల కుప్పలు వేసె
రంగవల్లులు
పంట కాల్వ మీద వాలి
పిట్టలానంద భ్రమణాల సోలె
పశువుల మెడలో గంటలు మెరసె
పూల పొంత
తేటులు మురిసె
బావి వీట. కడవల మోత
కావడి బిందెల నీటి మోత
నాకిటి ముందట హరిదాసు పాట
ఆనందమాయె
పసి దూడల  గెంతుతాట
తుర్రుమనే  తూనీగ వెంట పిల్లలు
సర్రున  మీల కోసం
జాలరి విసిరే వలలు
పశువుల వెంట సాగు
పాలేళ్ళు
అటుకుల కోసం మోగు రోళ్ళు
గుడి గంటల రావాలతో
భక్తులు . పలుపూలు. పళ్ళతో
జంట కవులై
పసుపు కుంకుమలు
పొగిడె ప్రకృతి శోభలు
ప్రతి పల్లెకందాలివి
ప్రతి పల్లెకు ప్రభాతాలివి
ప్రతి పల్లెకు
సుందర. హారతులివి








ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవితా. సంఖ్య    77
శీర్సిక.   మెదడులోనిా
             మనసులోనా
కవిత
మెదడులోనా--
మనసులోనా---
ఎక్కడ మొదలవుతుందో
తెలియదు
అక్కున చేర్చుకోవాల్సిన అమ్మ ఒడి నుండి తోసేసిన బాధ
అనుకోకుండా.చేరువైన
మనసు
అకస్మాత్తుగా దూరమైన బాధ
ఆప్యాయతాదరణలందని
బాధ
పక్షులు మరచాయని
చెట్టు పడే బాధ
నీరెండిన నది పడే బాధ
పంట సిరిలేని చేను పడే బాధ
వెన్నుపూసలా
స్థిరంగా. ఉుటుంది
రకరకాలుగా
లయలు     వయసుగా
అలలుగా---
అలా పెరుగుతూ--
అనుభవాలతో తడిసి. తడిసి----
ఎక్కడ మొదలవుతుందో
తెలియదు
నోటికి అందిన స్తనం నుండి. స్తన్యం అందని బాధ
భూమి బద్దలై.
హాహాకారాల్ని. తనలో
దాతుకున్నట్టు
హృదయం బరువెక్కిన
బాధ
పరిమళ స్పర్శ--
సుఖం లేని బాధ
పడవలపై వెళ్ళి
ఎగసిపడే కెరటాల
మాయమైన వారి కై.బాధ
చెట్టంట---
పుట్టంట.   కలసిపోయి
అస్తిత్వానికై
అసువులర్పంచే వారికై
బాధ
తెగని నెమరువేతే-----
మెదడులోనా---
మనసులోనా---
ఎక్కడ మొదలవుతుందో
తెలియదు ----బాధ






ఆయుత కవితా యజ్ఞుం
 సక 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 78
14-1-2016
శీర్షిక.  స్థితి
కవిత
మనసులో.  ఓ మూల--
లోలోపల.  సందేహం
ఈ ఆనుదం ఎన్నాళ్ళని
ఇది లా.   ఉండ పోతే
ఎంత బావుణ్ణనే.   ఆరాటం
కాలం కళ్ళ ముందే.
జారిపోతుంటే
దేన్ని
సంపూర్ణంగా
అచ్చంగా. ఖచ్చితంగా
నమ్మలేని. స్థితి
అనుభవించలేని.   స్థితి
నేను నీ సొంతం-----ఈ
మాటల్ని.  నమ్మేదెలా----?
నమ్మినట్టు నటిుచేదెలా---?
ఎవరిని     దేన్ని
పరిపూర్ణంగా. నమ్మలేని స్థితి
నీ కోసం. ఎంతో
శ్రమించామనే. తలిదండ్రులు-
నీ. కోసం ఎంతో. చేశామనే
స్నేహాలు-
శుష్కహాసాలు-
ముఖాలనిండా
మోడరన్. పెయింటింగ్
ఆకృతి. తెలియదు-
అర్థమూ. కాదు
ఒక్క. క్షణం -
నాకై నేనే నిర్మించుకున్న
నిశ్శబ్దం--
ఎంత బాగుంటుంది---!
అక్కడ
ఆంక్షలు-
ఆదేశాలు--
స్వార్థాలు.   లేవు
ఆవేశాలు-
ఆవేదనలు. లేవు
ఆనందం  అందమై
శాంతి రూపం దాల్చి
నీ. కోసం. -
నేనంటుమది
కన్నీరు తుడుస్తుంది
కాఠిన్యం మరపిస్తుంది
తోడేళ్ళ కళ్ళ ఆకళ్ళ నుండి
కాస్తుంది
ప్రశాంతతనిస్తుంది









ఆయుత కవితా యజ్ఞు
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య79
14-1-2016
శీర్షిక.   ప్రణమిల్లనివ్వు
కవిత
చిన్ని దివ్వెనై. వెలుగనివ్వు
వేల దివ్వెల్ని. వెలిగించటానికి
వాన చనుకునై రావనివ్వు
వృక్షమై -జీవమై-పరోపకారమై.  నిలవటానికి
చిన్న పాటనై.   వినదంచనివ్వు
జగతిని మేల్కొల్పటానికి
పిల్ల తెమ్మెరనై మసలనివ్వు
పది మంది సేద దీరటానికి
చిన్న పూవునై  పూయనివ్వు
స్నేహ పరిమళమై
వ్యాపిుచటానికి
నా ఈ చేతుల. ప్రణమిల్లనివ్వు
సాయమింత చేయు
శక్తి పొందటానికి

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
 స. క.  936
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్
య14-1-2016
శీర్షిక.                    అంతటా.నేనవ్వాలని
కవిత
నేనెప్పటినుంచో---
అనుకుంటున్నా-
అలల్ని. సింగారించాలని-
అస్తవ్యస్తంగా ఉన్న తారల్ని
అందంగా అమర్చాలని-
చేతి వేళ్ళన్నీ ఒకేలా
ఉంటే. చూడాలని-
కాగితప్పూలకి
సువాసననద్దాలని-
తీరికేది-------!
చెవి ప్రక్కన గుయ్ మంటూ
ఒక దోమ
ముఖం చుట్టూ తిరిగే
ఓ గబ్బిలం
నెత్తి మీద వాలాలని. చూసే
ఓ గ్రద్ద
ఇంటి ముందు అరుస్తూ
ఓ కుక్క
దారి వెంట నడుస్తుంటే
జవాబివ్వలేని
ఎన్నో.  ప్రశ్నల ముఖాలు
వీటినే
చూడనా--
విననా---
కాలమంత. వీటికే
ఖర్చవుతోంటే
ఎన్నని భరించను---?
ఏరు తోసుకొస్తోంటే-----
ఎలా ఆపగలను----?
ఓ గుడ్లగూబ పళ్ళికిలిస్తుంటే-
ఓ గాడిద సకిలిస్తుంటే
పూలు పూచే చెట్టునెలా
చూడను----!
పాడే పిట్టనెలా వినను-----!
ఏరు తోసుకొస్తుంటే
చిందే నెత్తుటి. చుక్కల్ని
లెక్కించనా
సవ్వడి చేయక రాలే
పూలను లెక్కించనా
ఆగక సాగే పాదాల్ని
లెక్కిుచనా
చెరిగిపోని చిరు నగవుల్ని
లెక్కిుచనా
మాటల రాయుళ్ళని లెక్కించనా-
నాణాలని. వెదజల్లే వారిని
చూడనా
ఏరు తోసుకొస్తోంటే
నేనెప్పటినుంచో
అనుకుంటున్నా---
ఆగి మధ్యాంతరాలలోనే కాదు----
అంతటా. నేనవ్వాలని

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   81
శీర్షిక.  చెప్పు
కవిత
నువ్వు. నామవాచకానివా -
క్రియవా-
ఏదైతేనేం----
మాకుంది. నీ అవసరం
తోలైనా--- రబ్బరైనా---
చెక్కైనా--- ప్లాస్టికైనా
దేవితో   చేయబడినా
మాకుంది. నీ అవసరం
కిర్రుకిర్రుమన్నా
తపతపమన్నా
పల్చనైనా
మందమైనా
మాకుంది నీ అవసరం
జలతారుతో---రాళ్ళతో
ఊలుతో---తాళ్ళతో
ఎంత సింగారించినా
లేకున్నా
మాకుంది నీ అవసరం
ఇంట్లో---తోటలో-----
బడిలో---బాటలో---ఎక్కడైనా---
ఎలాంటి చోటైనా
మాకుంది నీ అవసరం.
ఒకసారి-
మెత్తగా. హాయినిస్తూ
ఒకసారి-
కఠినంగా.  కరుస్తూ
ఒకసారి-
ఒద్ధనిపించేలా బిగుతుగా
ఏ సారి ఎలాఉన్నా
మాకుంది నీ అవసరం
కాలికి-   అలంకరణకి
              అందానికి
            ఆనందానికి
దేనికైనా
మాకుంది నీ అవసరం
            ఆడటానికి
            అదిలించటానికి
              బెదిరించటానికి
మాకుంది నీ అవసరం
పువ్వుల్ని  నులమటానికి
నవ్వుల్ని. చిదమటానికి
తేలును చంపటానికి
తేలులాంటి మనిషికి
బుద్ధి  చెప్పటానికి
ఎలాంటి వాడికైనా
ఉంది నీ అవసరం
అరిగిపోయిన
ఆదుకుంటావు
విరిగిపోయినా
ఊరుకుంటావు
చిరిగిపోయినా
చింతపడవు
ఊడిపోయినా
ఊతమౌతావు
ఎవరున్నా- లేకున్నా
నువ్వెప్పుడూ నాతోనే
ఇంటి ముందే నీ స్థానం
వాకిలే నీ ఆస్థానం
అయినా కాని-
నువ్వెంత కాచినా
బడిలో కి. వచ్చినా
గుడిలోకి రాలేవు
కాలి కిందే నువ్వు
అయితేనేం--
నీ విలువ-
అవసర.   అవ్యక్తం









ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య. 82
15-1-2016
శీర్షిక.    పుట్టక ముందే పాడటం నేర్చపకున్నా
కవిత
పుట్టక ముందే పాడటం నేర్చుకున్నా---
నను.  నేనే మీ కోసం పాటగా మార్చుకున్నా
శాంతి రెకక్షల్ని ఎగరేస్తూ---
వెలుగు చుక్కల్ని లెక్కిస్తూ-
మీ కోసం మరణం లేని దారుల్ని వెతుకుతూ-
అడవిలో ఎన్ని చెట్లు. -
లేవు-
వాటికి ఆశలు లేవూ-
పూలు పూయాలని
పక్షుల్ని. పిల్లవాలని
విందుల్ని చేయాలని
ఆధారమవ్వాలని
అయినా----
అవి కదలవు
కార్చిచ్చు కాటేసినా
అడవి. తమదే అంటాయి
అవి కదలవు
కదలిపోవు
కాలికి గజ్జె కట్టి
నేను పాట నైనానంటే----
వెన్నెల. రేఖల్ని
వేకువ అందాల్ని
జాజుల జాతరల్ని
పారే నదుల్ని
పడి లేచే కెరటాల్ని
పాడే పక్షుల్ని
సుడి గుండాల్ని
లావా ప్రవాహాల్ని
రగిలే అరణ్యాల్ని
ఆంతర్యాల్ని
ఎన్ని వినిపించను-----/!
ఎన్నెన్ని వినిపించను-----!
పుట్టక ముందే పాడటం నేర్చుకున్నా---


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   83
15-1-2016
శీర్షిక.  అడుగు
కవిత
నువ్వు-
అడుగులేస్తూ----
అలసిపోతూ---
నడవ  లే క నాకై చేతులు చాస్తే
నీ అడుగడుక్కి
ఎంత. ఆనందించాను---!
ఎంత సంబర పడ్డాను--!
తప్పటడుగుల్తో----
నీవు.  పడిపోతే--
జీవితంలో నీవు తప్పటడుగులు
వేయరాదని
అడుగు
నీ ప్రతి అడుగు
ముందుకు ముందుకు
వేయాలని
రవిచంద్రుల. గతులు
నీ గతులు  కావాలని
మోయ లేని  అడుగునైనా
నాకందాకా. నడవాలని
దీవించా
అడుగడుగునా----
సుగంధాల నినునాపే
పూవులుంటాయి
వేడి గాలుల్లా.  వేధించే
వ్యక్తులుంటారు
వెన్నెల్లా-తారల్లా
దారి చూపే నేస్తాలుంటారు
పంచామృతాన్ని
తాగిందో తోడేళ్ళ
రూపాలుంటాయి
సత్యమసత్యమయే
వధ్య స్థలాలుుటాయి
నీ పొలికేక.  వెర్రికేకైవ్యర్థమయే
సందర్భాలుంటాయి
నింగి. నెగిరే పక్షుల్నిచూస్తూ
ఆ నింగి యందాల కై చూస్తూ
అడుగులేస్తే.  
పడుతుంది. అగాధాన
నీ అడుగు
నీ తల కిందికి. వంచి
మును ముందుకు  అడుగెయ్
మొలకల్ని చూస్తూ---
ముద్దాడుతూ----
తెలుసుకో
అవి పెరిగి వటవృక్షాలౌతాయి








ఆయుత కవితా యజ్ఞం
  స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   84
15-1-2016
శీర్షిక.  వెలుగు
కవిత
ఒక్కదాన్నే. కూర్చున్నా
ఏమీ తోచక-
నా   అర. చేతుల వంక. చూసుకున్నా
చేతి వేళ్ళన్నీ. మూశా-
గట్టిగా---
గుప్పిట-
దేనికి గుర్తు---?
విప్లవానికా---
శక్తికా---
ఐకమత్యానికా----
గుద్దుతానని. బెదిరించటానికా----
అర చేతుల్లో
కనిపించే.  గీతలన్నీ గుప్పెట్లో---చీకట్లో---
కనబడవు
వెలుగులో
కన్పించే. గీతలన్నీ
మూసిన      గుప్పెట్లో---
చీీట్లో---బందీలు
చీకట్లోంచి. చూస్తుంటాయి--
గుడ్లగూబల్లా
భయపెడతాయి---
భవిష్యత్తు  మేమేనని---
అబద్దమూ అంతే
నిజమే. వెలుగై
వెలుగే. నిజమై
వెలుగులో బలముంది--
నిజముంది----
ధైర్యముంది--
బ్రతుకుంది---
వెలుగునాపటం. --
          ఎవరితరం----!






ఆయత కవితా.  యజ్ఞం
స.  క     836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి  
కవిత సంఖ్య.    85
శీర్షిక. అన్వేషణ
కవిత
అంతరాత్మ
 నీ.  దాకా. పయనించి
నీ మూసిన.  పిడికిట
బందీయైంది
ఊపిరాడక పొగరుగ
ఎదురు తిరుగుతోంది
పెంకిగా నిన్ను
గెలవాలంటోంది
హృదయ స్పందన  ప్రేమ
దాన్నేపీలుస్తుుది ఆత్మ
ఎద తలుపు తెరచి చూడు-
వేల జన్మాల
బంధాలున్నాయని-
ఉప్పొంగే ప్రేమ సంద్రాలున్నాయని-
శతాబ్దాల నుండి
ప్రేమే-మనసు  జీవమని
ఆవిష్కరిస్తావు
నా అసహనపు.  హద్దుల్ని
చెరిపెయ్
నా మనో దర్పణాన
నీ బొమ్మే. కనిపిస్తుంది
నా రాస్తాలో
ప్రేమే బలీయమైందని
తెలుసు
ప్రేమే
మూణ్ణాల ముచ్చట కాదు
పాశవిక ప్రదర్శన శాల కాదు
ఏ రోజు. నీ. స్మృతులు
నను. దర్శిస్తాయి
నీ జీవం
నా  ఊపిరి కానీయని
మనవి చేస్తాయి
నేను-
నీ. కోసం-
గాయాల కోసం
ప్రేమ తత్త్వాన్నన్వేషిస్తూ--
నేను-
నిను చూస్తూ
కలనై--కవితనై  కరగిపోతా
నేను-
లేని-కాని-రాని నాడు
ప్రేమకై-
నాకై. వెతుక్కుంటావు

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క836
రాజావాసిరెడ్డి.  మల్లీశ్వరి.
16-1-2016
కవిత. సంఖ్య. 86
కవిత
ఈ ప్రపంచాన్నుండి
ఆవల లోకాలకు
వెళ్ళిపోదామనుకున్నా---
నన్నెవరు.    గుర్తించ ని
ఆది.   ---మధ్యాంతాల
నిశాంతాలలో
ఒక వైపు-    
 కక్ష-- నిస్సహాయత
మానవత్వాన్ని. మండిస్తుంటే
మరో వైపు----
ప్రేమ-     ఆరాధనా
అనుబంధాన్నధికం
చేస్తున్నాయి
ఇప్పుడనిపిస్తోంది--
ఉమర్ఖయాం.
సాకీనెందుక్కాలేదని----
కృష్ణుడి రాధనెందుక్కాలేదని---
ప్రపంచాన్నుండి
విడివడిపోయి
ప్రచండంగా వెలిగే
ఆ జ్యోతి శిశిరాన్నెందుకు
కాలేదు---
తెల్ల ఉమ్మెత్తలు-
పత్తి మందారాల-
వెన్నెల కోరకాలు-
నిరాశా పరివృత మదిలో
నిలిచిన. నీహారికలు-
నిన్ను.   వదలి
సర్వం మరచి
నీలి నక్షత్ర పథాలలో
నీడలా వెళ్ళిపోవాలనుకున్నా
నీ పెదాలందించిన
బలాన్నుత. పుపజుకుని
గిలగిలా.  తన్నుకునే
ప్రేమ తత్వం నుండి
బయటపడి
ఆవలేముందో
చవి చూడాలనుకున్నా
నిరీక్షణలో-
గవేషణలో. మున్కలేస్తూ
పైకి లేచిన ప్రతిసారి
ఎదనిండ
శ్వాస  తీసుకొంటూ
కాలానికెదురీది. పోతూనేవున్నా
కావాలనుకున్నది చేరాలని
యత్నస్తూనేవున్నా





ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  87
16-1-2016
శీర్షిక.  మన భాష
కవిత.      
మల్లెల జల్లు
వెన్నెలజాలు
మరువపు తునక
మనభాష
మధుర సుధ
మంచి కథ
మమతకన్న మిన్న
మనభాష
పలుకు పలుకున
తీపి రాగాలొలికించు
వరవర్ణములన్ని
ఒయారమొలికించు
ఎదల భావాలనందగించు
ఎదటి వారికి
స్నేహ హస్తమునందించు
ముద్దు ముచ్చటల మూటగట్టు
ముత్యాలవ్రాయి కాటపట్టు
మరువలేని మాధుర్యాల
తేనెపట్టు
మనసులల్లుకునే
ఎలమావి చెట్టు
పాదు పాదున
ప్రేమ నీరములొలికించు
ఖండ ఖండాంతరాల
కంచుఢక్కల భేదించు
ఘంటారావమై
నలుదెసల నినదించు
పూ తావిలా
పుడమెల్ల వ్యాపించిన
అమ్మ అమ్మ. యనుచు
ఆప్యాయతను పంచు
ఆదరాభిమానాల
తానె మిన్నంచు
శంఖారావమై
గీతను వినిపించు
ఓంకారావమై
విశ్వమంత. వ్యాపిుచు
కవితామయమై
ఎడదలను స్పందించు
మురళీ గానమై
జగతి సమ్మోహించు
దేశ భాషలందు
తెలుగే లెస్సనిపించు
దేశమాత పెదవిని
ఎల నగవు పూయించు

ఆయత కవితా యజ్ఞుం
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   88
శీర్షిక.    చేపట్టు.   జై కొట్ట
కవిత
సప్త. వర్ణాల ఇంద్రచాపం
నింగిని.  వెలుగు
ఏబదియారు వర్ణాల. భాష
నేలను. వెలిగే.   మన.  తెలుగుభాష
తెలుగు. మాగాణిలో
మాకందాలెన్నో
గంటమెత్తి
కంఠమెత్తి
శ్రుతి శుభగమ్ముగా
తేట తెల్గు కవితా గానమొనరించిన
కవి కోకిలలెన్నో
అష్టాదశ వర్ణనలలో
అందమైన మధురోహలెన్నో--
తెలుగు మహానసంలో
వండి వార్చిన. వంటకాలెన్నో--
మానవ మనస్తత్వ మర్దన
జనిత నవనీతం.
మహాభారతం
జీవితం భోగ వైరాగ్యాల సమ్మిళితమన్న
కవికర్ణ రసాయనం
మనిషికి. కర్తవ్య బోధన సారం   గీత
ఆదర్శ జీవన యానానికి
అడుగుజాడ నేర్పిన
రామాయణం
మనిషికేంకావాలో తెలిపిన.  
పోతన. భాగవతం
షడ్రుచుల సమాహారం
బహు రసోపేతం
శతక సాహిత్యం
కవి పదాలెంతో. పదునన్న
చాటుపద్య సాహిత్యం
తాలింపులో. ఘుమఘుమలా
చిటపటలా.
లోక రీతిని తెలిపిన.  
వేమన పద్యం
నోటికి సువాసనను
అందాన్నిచ్చిన
క్రర్పూర.  తాంబూలం
కర్పూర వసంతరాయలు

ఏభాష వండి.  వడ్డించగలదింత
ఆత్మకింపైన బోనం
ఏనాటికొక్క తెలుగు భాష తప్ప
తెలుగన్నది.  అమ్మదనం
తెలుగన్నది. కమ్మదనం
తెలుగన్నది చింతనం
తెలుగన్నది తియ్యదనం
తెలియాలందరు
తెలపాలందరు
ఎగరాలి   దిక్కు దిక్కు.ల తెలుగు పటం
నినదించ్లాలి ఘంటారావమై
తెలుగు పదం
మారు మ్రోగాలి
పాంచజన్యమై
తెలుగు గళం
వినిపించాలి
మురళీ రవళిగ
తెలుగు గళం
చేపట్టు తెలుగు వ్యాప్తికి
జైకొట్టు తెలుగు కీర్తికి




సప్త కవితా యజ్ఞం
స. క836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   89
17-1-2016
శీర్షిక.   మనిషే-----
కవిత
నేల ఎన్నిటిని
సిుగారించుకుుటుుదని-----
ఎన్ని సుగంధాలను
పూసుకుంటుుదని---
ఒక సారి.
జొన్నకంకి. అందంతో
ఒకసారి
వరిమొక్కల చందంతో
మరోసారి.  కంది కాంతల.  ఒయ్యారాలతో
మరోసారి
పత్తి తెల్లని. కాంతులతో
మరోసారి.
పెసర.  ఆకుపచ్చదనంతో
మరోసారి
అరటి శీతోపచారాలతో
ఇంకాస్తారి
పొగాకు. పరిమళంతో.  
ఇంకోసారి
పసుపు గుభాళింపు తో
ఇంకోసారి
కుస్తుంభరి పరిమళంతో
వేరొకసారి
చిలకమొక్క పూల మురిపాలతో
వేరొకసారి
రాలిన పారిజాతాలతో
వేరొకసారి
పున్నాగ పూల పులకరింతలతో
వేరొకసారి తరుచ్ఛాయలతో
అందాల గుభాళింపునే. కాదు--
తనలో దాచుకుుటుుది
ఆర్తిని--ఆప్యాయతలనెంతో
ఏమీ రాక-
చేతకాక---
మనిషే---
సౌందర్యాన్నాస్వాదన
రాదు
అసలా. సౌందర్యాన్ని
గుర్తెరగటము.  రాదు
నేల-
ఎన్ని. రుచుల్ని.  వడ్డిస్తుంది---
ఎన్ని--వనరుల్ని
వసతుల్ని.  ఇస్తుంది
తృప్తి లేని మనిషి
తృప్తి.  లేకే
నేలను
ఇంకా. ఇంకా ఛిద్రం చేస్తూ--
ఇంకా ఇంకా బాద్‍స్తూ---
వేదిస్తూ---ికై
శోధిస్తూ---
దాన అన్యుల. వధిస్తూ---
వధింపబడుతూ---
అవివేకంగా----
అనామకంగా--












ఆయుత కవితా యజ్ఞుం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి.  మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   90
17-1-2016
కవితా శీర్షిక
               నీవక్కడే
ఎంత. గర్వ పడ్డానో---
అంతగా. గాయపడ్డా--
నీ కోసం
పొగిలే  హృది కన్నీరై
కసిని పెంచుకుంటే--
కోరికల జలతార్లతో
సింగారిుచుకున్న
 దేహం ఒలికించిన
పరమళాలు  నిస్సారమై--
నీకై----
చీకటి రాత్రిని వెలిగించముటే--
కలల దివ్వెలు
దివిటీలవ్వాలుటే-
కమల ముందు
వెలిసిన. సౌందర్యమై--నీవు
హిం దోళాలు-
మేఘమల్హారాలైన   కాలం
ఇప్పుడు--
మౌనమై-
నిర్నిద్ర నిశీథి. నింగి--
నేల--
నేను--
కఠినతనే ఇల్లుగా
కౌగిలిగా.
చేసుకున్న.  నీవు--
నాతి చరామి అర్థాన్ని
ప్రేమ రస సిద్ధిని
అందుకోవు
అందలేవు
సన్నిహితత్వాన్ని
నేర్చుకోవు
సుతారంగా
సున్నితంగా
ఎదకు హత్తుకోవు
ప్రేమ రాహిత్యాన
ఉక్కరిబిక్కరౌతూ--
నేను---
శూన్యంలా
అక్షరాల్లేని. పుస్తకంలా
నీ.  నిర్లక్ష్యం-- అహం
నీ కృత్రిమత్వం.
నను.  కదిలించదు
నీ.  ఆర్భాటాలు-- ఆుక్షలు
దాటి
పూవులా--
ఎగిరే. పిట్టలా
స్వేచ్ఛనౌదామంటే
నా మానసికానందాన్ని
బలాన్ని. హరించి
నా ఆశల పొదరిల్లును
చిన్నాభిన్నం చేసి
నన్నబలను చేయాలనుకుుటావు
అపుడే---
గుండె లోతుల్లోంచి
ఓ పొలికేక.
మేలుకో. అంటూ
స్తబ్దత నొదిలిుచుకుని
సమీరురులా సాగిపోతా
వాంఛల. ఆనవాళ్ళను
వెతుకుతూ---
ఆధిపత్యాన్ని ప్రదర్శిస్తూ--
నీవక్కడే
ఊరుంది కాదని
మరో పూసజ్జకై.   వెతుకుతూ--------





ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క.   836
రాజావాసిరెడ్రి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  91
శీర్షిక.  దానికేం.  తెలుసు
17-1-2016
కవిత
జీవితం ఎప్పుడు ఒకేలా ఉండదు
ద్రవమై--   మెత్తబడి
ఘనీభవించి---- కఠినమై
దానికేం తెలుసు---!
అడుగడుగునా.
కొత్త పూల వాసన.
స్వాగతిస్తుంచని----
వరదల.  మునిగి
గాలుల. వడలి
ఆక్రందనలు. హడలి
మర్రి ఊడల్లాంటి
దుర్మార్గాలకి బలవ్వాలని
ఈ. నేల
     నీరు
     నింగి
      గాలుల మీద
సర్వ. హక్కుల్ని
కోల్పోవాలని
ప్రవాహమై.  --తీయనై
జీవితాన్ని. కలిపే- నిలిపే
ప్రేమ  ఉప్పు నీరవుతుందని
ఆర్భాటాలు-
ప్రగల్భాల  నడుమ
ఇప్ప పూవై. మిగుల్తుందని
పాదాల్ని. తడిపే. అలలు
పాదాల క్రింద నిలిచే అలలు
పాదాల్ని  నీటిలోకి
లాగేస్తాయని
ఎంతగా తీపిని
తినాలనుకుంటే
అంత గా.  చేదు క్రుమ్మరిస్తుందని
జీవితం వడ్డించిన
విస్తరనుకునేలోపే.  బయటపడతాయి
అన్యాయాలు
ప్రలోభాలు
అధికారాలు
అభిజాత్యాల. చిల్లులు



ఆయుత కవితా యజ్ఞుం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  92
17-1-2016
శీర్సిక    ఇంకెన్నాళ్ళు
కవిత
ఇంకెన్నాళ్ళు
అవమానపు క్షణాలు
అనాథ జననాలు
కర్ణుల జన్మాలు
ఇంకెన్నాళ్ళు
కరగని ఆత్మల కరకుదనాలు
నక్షత్రాలు  శకలాలై
అనామకంగా రాలిపోవటాలు
ఇంకెన్నాళ్ళు
కొవ్వొత్తిలా త్యాగమై
నిలవటాలు-- వెలగటాలు
ఆడంబరాలకు.  మేళాలు- తాళాలు
మనసు లేకుండా
మనసుకు తెలియకుండా
శరీరాల్ని. అమ్ముకోటాలు
ఇంకెన్నాళ్ళు
దేవుణ్ణంటూ అవతారాలెత్తటాలు
అన్యాయమైపోటాలు
హతమవ్వటాలు
ఇంకెన్నాళ్ళు
విరిగిన పడవకు మేకు లేదు
కాలే కడుపుకు. గంజి లేదు
ఉపాథే కరువై. ఆశలే. ఉరై
ఏమీ ఎరుగనట్టుుడే
జీవితం
ఇంకెన్నాళ్ళు
అలలపై రాలిన పూవులా
నిశ్శబ్దంగా---
రాలిన పూలకు విలువేంటి
చుట్టేసే.చేతులు. తాచుల్లా
ఇల్లు. చీకటి కొలువులా
ఉపాధి బ్రతుకు చీకటేగా ఇంకెన్నాళ్ళు
మాటలు-
మంత్రోచ్చారణలు నిజమా
నీ పాలిటవి ఖాళీ.పాత్రలు
ఇంకెన్నాళ్ళు
తల దించి చూడు
నీ పాదాలే
నడచి. నడచి. అలసిపోయి
తలెత్తి చూడు నేస్తం!
ఉంది-  వెలుగునిచ్చే నింగి
నీ అలసటని పోగొటటానికి
నీకు త్రోవ చూపటానికి
నీ చేయి చాపు నేస్తం
చూడు
ఎన్ని చేతులు కలుస్తాయో

   
ఆయుత కవితా యజ్ఞుం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   93
శీర్షిక.  హ్రస్వమై
18-1-2016
కవిత
వేసవి ఎండను
వీగిపోయే  వారిలా
ఎడద. ఎడదలో
ఆ లోచనాలలోను
ఆలోచనలలోను
ఆను.  క్షణం--
హ్రస్వ దృష్టే
నాగరికతని---
మానవతని
ఎంత. గొప్పగా చెప్పుకున్నా--
నను నీవు ఓర్వలేవు
నా. ప్రశాంత.  వదనంలో
ఆరోగ్యమైన నా. మనసులో
వక్ర రేకల్ని
విషపాతాన్ని
చూడాలనుకుంటావు
నదిలా---
ప్రవహిుచాల్సిన.  మనసు
షడ్రుచుల
ఇసుక తిన్నెల్ని
ప్రదర్శిస్తుంటే ---
హ్రస్వదృష్టి.
ఇంకా. ఇంకా హ్రస్వమై---
కల్ప. వృక్షాల్ని---
కామధేనువుల్ని
రవిచుద్రుల   ప్రభావాల్ని
మెచ్చవు
ఒడ్డున తన్నుకునే
చేప పిల్లని----
గట్లను ఒరుసుకంటూ వెళే
నదిని---
ముడుచుకుపోతున్న
నేలతల్లని---
తరగి పోతున్న.
సన్న. బ్రతుకుల్ని----
చూస్తూ----
వికటాట్టహాసమౌతావు
అరాచకమై. విజృంభిస్తూ--
ఆది మానవుణ్ణి. తలుస్తూ
-------



ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   94
18-1-2016
శీర్షిక.   లోకు తీరే అంత
నిను. తాకి
నీ. తావిని మోసుకొచ్చిన
గాలులేవీ----
ఇప్పుడు----
ఎన్నాళ్ళనుండి.  ---
చూస్తున్నా.   నిన్ను
గాలితో ---
ఆడుతూ-
పాడు తూ
ఎంత స్వేచ్ఛననుభవిస్తావు --నువ్వు
వానలోతడుస్తూ---
ఎండలో.  ఎండుతూ--
నిరాదరణకు  గురౌతూ--
అయినా---
నవ్వుతూనే. ఉంటావు
-------/అమాయకంగా
గడుసు పూల లోతు
తెలియదు
భ్రమరాలాట. తెలియదు
ఎంత సుతారాల.   బేలవు--!
ఎన్ని  రెమ్మలు లేవు----
తోటలో---
అయినా-----
నే.  నిన్నే.  చూస్తుంటా
నీ అలరులెంత
మృదువు---
నీ.   మనసు --
అర్థం కాదు
అవసరము లేదు----లోకానికి
హిమ కణాలు  నిన్నెుతగా
అలరిస్తాయి---/
అలంకరిస్తాయి---
నీతో---
ఎంత. స్నేహిస్తాయి---
ఆపాటి.  జ్ఞానం
మనిషి‌కేదీ----!
అప్పుడప్పుడే
విచ్చుకునే. విరులతో
సిరి. కళ్ల్ళతో
లోకానికఎంత.   వింతగా
గోచరమౌతావు---
అంతా.చూస్తూ.  --
అయోమయం
అమరిక కనబడదు
అవగతమూ. కాదు
నీవు.
నిండుగా
పూల. ముసినవ్వుల
సింగారమై.    సయ్యాటలాడుతూ---
ఆనందాల.  ఊగుతూ --
అందాన్ని హర్షిుచదు లోకం
చిదిమేయాలని--
చూస్తుంది
చిదిమి.  ఆనందిస్తుుది
చిుతల్లోకి. తోసేస్తుంది
చిం తల లోకం
పొంతన చూడదు
చింతల. లోకం దాటితే--
ముందుకు  పోతే---
నిన్ను ఆపగలదా---లోకం
లోకం తీరే అంత







ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత. సంఖ్య.  95
18-1-2016
శీర్షిక.   మనసున్న తీరాలకు
కవిత
నేస్తం!
మన మస్తిష్కాలలో
పరిభ్రమించే
స్థిరాస్థిరాల. తత్వాలు
మనకొద్దు
జాతి విభేదాలు
కులమతాలు
కాలమై-- జాలమై
వేధిస్తాయి
మనం పోదాం  నేస్తం--
చింతల్లేని. లోకాలకు---
మానవత ఉబికే స్థలాలకు---
మంచితనపు. నివాసాలకు---
మమతలు.
మనసున. నింపుకునేందుకు
అనురాగం. పాడుకునేందుకు
నీ పిల్లగాలుల్తో
నా పరిమళాలతో
విరబూసి. తావిని వెదజల్లే
మల్లిని
నీ రెక్కలలో పొదిమి
పట్టుకుని
ఆవలి. లోకాలకు
తీసుకెళ్ళు.  నేస్తం
ఈ మానవులు
ఒక రేయి.
ఆనందానికి. బలిచేస్తారు
నీ నవ్వున విరబూసి
నీకై రాలిపోవాలని---
అందుకే ----
రా.  నేస్తం.  రా--
స్వార్థం  లేని.  దూరాలకు
మనసున్న తీరాలకు


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స.  క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య96
18-12016
శీర్షిక.      తప్ప----
మనిషి మీటే. తంత్రులెన్నో---
ఒక్క హృదయ తంత్రిని
తప్ప
పలికే పలుకులఎన్నో----చేసే
ప్రేమ నిుడిన పలుకు
తప్ప
తీసే.  రాగాలఎన్నో----
తీయని.  అనురాగం
తప్ప
చూసే. లోతులఎన్నో---
ఎద లోతు చూడటం
తప్ప
సంపాదించే సుపదఎంతో
మమమనే భావ సంపద
తప్ప
ఆశించే వివిధ రుచులఎన్నో
ఆకొన్న వాడికి అన్నమివ్వటం.
తప్ప
సంద్రపు నీరులా ఎందరో
మన చుట్టూ
దాహార్తి  తీర్చేనీటి.  చుక్కలా  తప్ప

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి. మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   97
18-1-2016
శీర్సిక.     లోచీకటిలో
కవిత
చీకటి---చీకటి---అంతా చీకటి
చీకటిలో---మనం
మనలో---చీకటి
మన్లలోపల  చీకటి
దారుల్లేని గమ్యాన్ని
వెతుకుతూ---
దొరలు విసిరే వలల్ని
దాటుతూ---
దేనికో. తెలియక
మోరలెత్తి. చూస్తూ
పోతున్నాం చీకటిలో మనం
ఆశలు చావని. బ్రతుకుల్లో
మోజులు తీరని వయసుల్లో
కరడు  గట్టిన  రాతి
గుండెల్లో
దేని కోసమో. వెతుక్కుంటూ
పోతున్నాం మన. లో. చీకటిలో
రాజులు కట్టిన కట్టడాలలో
రాకెట్లు ఎగసే స్థలాలలో
రాళ్ళలో-రవికిరణాలలో
దేని కోసమో  వెతుక్కుంటూ
చీకటిలో పోతున్నాం
సాంప్రదాయాల సరిహద్దుల్లో
ఆచారాల మత్రుపానీయాల్లో
తూలుతొంటూ-
తోసుకొంటూ
పోతున్నాం చీకటిలో
అధరాన వెలిగే నవ్వునో
ఆశలు వెలిగించే దివ్వెనో
ఆవేదన రగిలించే  పగనో
ఆనందం కలిగించే ఎదనో
వెతుక్కుంటూ  పోతున్నాం
చీకటిలో
మన్లలోపల  చీకటిలో
పోతున్నాం


ఆయుత కవితా యజ్ఞుం
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  98
19-1-2016
శీర్షిక.  రెప్ప చాటు ఉప్పెన
కవిత
తెలియని-
అందని--
మనసు. పిలుపున
బాధే మౌనమైన. వేళ
రెప్పల మాటున ఉబికే నీరు
 నిదుర. రానివ్వదు---
పోనివ్వదు
అంతులేని--
పంచుకోలేని   విషాదాన
కనులు కల్లోల జలధులే
మౌనాల మనసు
ఓదార్పులేని అనాథ
తోడు-నీడ
ఆట-పాటా. లేని.  బికారి
చీకటి. వెలుగుల. చెలగాటాన--
ముద్దూ. మురిపెంలేని జీవితాన
ముళ్ళ మాటల జడివాన మనసుకు తెలుసు
దాని మనసేమిటో----
మొగలి పూలైనా
మోదుగ పూలైనా
మల్లెల జల్లైనా
మధుమాలతుల ఇల్లైనా
పిలిచే మనసుకు తెలుసు
స్పందనా-ప్రతి స్పందనా
ప్రేరణ--
కంపనా-- అనుకంపనా
బదులున్నా- లేకున్నా
పిలువక. మానను
పిలుపందినా. లేకున్నా
పిలుపునాపను
పిలవటం. మానను
నీ మనసు. తరిగే దాకా--



😝ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  99
19-1-2016
శీర్షిక.  పూలకు.  మాత్రమే
కవిత
ప్రపంచ యుద్ధాలు. దేనికో
పగలు.  పట్టుదలలు దేనికో
నే పెంచిన. మొక్క
ఒక్క పూవు పూసిందుటే---
ఎంత.  ఆనందం ----!
పూచిన పూవు వర్ణం-
వాసనా. ఏదైనా---
పువ్వు. పువ్వే.  కదా
పూవును చూచి
ఆనందించే మనసు
పూలనెందుకు.  నిరసిుచటం
మొగ్గలోనే తుంచేయటం
తోటలో పనికిరావంటూ
తరిమేయటం
ఆంక్షలు.   విధించటం
చీకట్లో--

చేస్తున్నామనుకుంటూ
                          నిర్దాక్షిణ్యంగా.పూలను. తొక్కేయటం
ఎన్ని పూలు.
కంపు శరీరాలకు. సెంటులా
ఎన్ని పూలు
మెత్తదనపు సెజ్జలా
ఎన్ని పూలలంకారంగా
చరిత్రలో-----
రాలిన పూ కుప్పలెన్నో
పూలు-----
వాజ్ లో---
కూజాలో--
చెత్త బుట్రలో--
ఎక్కడైనా----
ఇమిడే పూలు
ఎవరినైనా----
మురిపించే పూలు
ఎవరికైనా---
నచ్చే పూలు
పూలకు మాత్రమే. తెలుసు---
ముళ్ళున్నా--
మృదుత్వం కోల్పోకుండటం
గడుసు పూల కడ
      పూల దొంగల. కడ
మిన్నకుుడటం
ప్రపంచానికి  వింత వాసన
నలమటం
కను విందు.చేయటం
ఆనందాన్నందిుచటం
తరాల నెలవవ్వటం



ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స.  క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య---100
19-1-2016
శీర్షిక. ఎప్పటికి. నేనెవ
         కాను
కవిత
ఎన్ని బరువుల్ని. మోశాను---
ఎన్ని పాద ముద్రల్ని
చిత్రించుకున్నాను
నింగి-
నేల.  కలిసే చోట
గర్వాన్ని సొంతం చేసుకోవాలని
ఎంత. ---
పయనించాను----
ఎంత. ప్రయత్నించాను----
ఎన్ని.---
అలల దెబ్బల్ని-
ఎన్ని నీటి ఒరవళ్ళని-
ఎన్ని తుఫానుల్ని
అనుభవిుచాను-
ప్రాణ భీతినున్న జలపుష్పాల్ని.  
వాటిని తిన మరిగిన.  శునకాల్ని
మీలను బుధించే వలల్ని
ఎన్నేళ్ళుగా. చూస్తున్నా---
ఒంటరి.  ఆకసాన్ని
 చూస్తూ---
నేనే నీకు. తోడు. సుమా
నీ ఉరుముల్ని.  మెరుపుల్ని
సహించే.ది. నేనే సుమా
అంటూ
ఎన్నేళ్ళుగాచెప్తున్నా---
ఎగసిపడే
సంద్రమెంత. భయపెట్టినా
కడలి కెరటాలెుత
ఉయ్యాల లూపినా
నురుగు నవ్వులెంతగా
కవ్వించినా
వెన్నెల నన్నెంతగా
అందగించినా
తామరాకులా
నిర్లిప్తమౌతూనే. ఉన్నా
విషధి.
విజృంభించి. ముంచేస్తే
ప్రారబ్దమనుకుని.
సరిపెట్టుకోలేకున్నా
ఎన్ని శిశు సుమాలు
నా ఒడిలో. ఆనందిస్తాయి
హాయిననుభవిస్తాయి రెక్కల్లో పొదిమి పట్టుకుని
ఎంత మందిని
నిర్భీతిగా
నిజాయితీగా
నిర్మొహమాటంగా
నిస్సందేహంగా
గమ్యం.  చేరుస్తా
మీ నమ్మకాన్నెంతగా
పొందుతాను
అయినా---
నేనెవరికి. కాను
ఎప్పటికి---
ఎవరూ
నన్నుతన దాన్ననరు









ఆయుత కవితా యజ్ఞం
 స.  క836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.   101
20-1-2016
శీర్షిక. కలవరింతే
కవిత
వాన చినుకునై
హిమ కణమునై
తృణమునై
నీకై.   మొలకెత్తాలనుకున్నా--
పండుగాపూల చేనై
విరిసిన పూవై
నీకై పూయాలనుకున్నా--
ప్రతిన వెన్నెలై
పరవశించే పరిమళమై
నీకై పాటనవ్వాలనుకున్నా--
ముందుగా తెలిసుంటే---
కాలానికింత. అసూయ అని---
శీతల నిశీథై
నిను మాయ చేస్తుందని--
గోరింటలా
నీ ఇంట పండుతాననుకున్నా--
గొబ్బినై
నీ ముంగిట
అందగిస్తానని
అందమిస్తాననుకున్నా--
ఏం తెలుసు
కాలం అదృశ్య  హస్తమై
నిను లాక్కెళుతుందని---
ప్రమిదనై
నీ ఇంట  వెలగాలని
తొలి సందె వెలుగై
కొలువుంటానని.      చంద్రకాంతమై
నీ గడపను నిలవాలని
ఎంత.  సంబరపడ్డా-----!
నీ విచ్చిన మల్లెల్ని
మాలకట్టి
సింగారమౌదామనుకున్నా---
ఏం తెలుసు
కాలం నను శిశిరం
చేస్తుందని-----
తరతరాల. ఆరాటం
ప్రేమై.
నీకై. చేతులు చాస్తే---
కాలం
నిన్నొక.  లిప్తను చేస్తుందని--
అనంతానంత
ఏకాంత పరిష్వంగణ వినా
పరిపక్వత.  ఏదీ----?
పరిపూర్ణత. ఏదీ-----?
కాలానికెంత.  కసి----!
నిను కలవనివ్వదు
నను కలుసుకోనివ్వదు
మీలో కలసిపోనివ్వదు
కలవరింతే----నీకై
కలలాగైనా.  వరించేదెపుడు----?
నీవు.
ఏనాటికీ ------కనుమరుగే------!
ఏమని.  అందు---
మీ.   అభినందనల
        అభి వందనం
         విందు
అహో------
         వీనుల.  విందు
       మనసుకు. పసందు
ఆహా----మనస్వి.
        కళాచందు
నాయుడుగారిచ్చె--
నందనవనాల.  ముందు
ఈశ్వరులు. మెచ్చె--
నను.  మున్ముందు
అందించే --
గాన కళా  చిందు
సుకృతం --
మీ.  అభిమానాల.  పొందు
మీ. ఆశీస్సులందు--
నా జన్మ. ధన్యమైనదందు
తనియంగా   నేనందు
మానస మానుదాశ్రువులనొందు
నే.  చేసెద మీ ఎల్లర. ముందు
మనసా- వాచా.  అభివాదం
కవితా రస పాన మత్త చిత్తుల. ముందు
కవితా ప్రభల్వెలిగించు
వారల. ముందు
కవితా సేవకుల. ముందు
అర్పించెద నా ప్రణిపాతం

రాజావాసిరెడ్డి. మల్లీశ్వరి
తేది-----20-1-2016

ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి.
కవిత సంఖ్య 101
శీర్షిక.    ఎవరు
కవిత
నీకిష్టం లేనిది
నీవు.  చేస్తావా---??
ఇది. మావాడి. ప్రశ్న
నిజమే---
లోకమే.  అంత
తన ఇష్టాన్ని
ఇతరులపై.  రుద్దాలని
చూస్తుంది
నిజమే---
లోకమే. అంత
ఎవరికిష్టమైంది.
వారు. చేస్తారు
కరుణశ్రీ.   చెప్పలేదా
పూలకోరికేంటో
శివారెడ్డి.  చెప్పలేదా
అతడేమిటో
అమ్మ చెప్పలేదా
పేగు బుధమేంటో---
          ప్రేమేంటో
నిజమే---
ఎవరికిష్టమైంది
వారు చేస్తారు
చెట్లను
మొదలంట నరకటం

పక్షి గూళ్ళను
కూల్చేయటం
పారే నదుల్ని
ఆపేయటం
అధికారాల-
విప్లవాల-
తూటాల-
పచ్చని మైదానాల్ని
బీళ్ళు చేయటం
నిజమే--
ఎవరికిష్టమైంది
వాళ్ళు చేస్తారు
మరి--
మొండి    చేతన్
మొలిపించేదెవరు ?
శిశిరంలో
పూలు  పూయించేదెవరు?
పక్షిగూళ్ళు కట్టేదెవరు?
శ్రావ్య సుగీతాన్ని
వినిపిుచేదెవరు?
బీళ్ళను
దున్నేదెసరు?
అమృతాని
అుదించేదెవరు?


ఆయుత కవితా యజ్ఞం
స క 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య 102
21-1-2016
శీర్షిక.    పుస్తకం
కవిత
అంటారు-
దైంతో సమానమని---పుస్తకం
కొన్నేళ్ళదే పుస్తక. జననం
అయినా---
దాని.   ఐక్యు.   అనంతం
చిన్నా- పెద్ధా
ఆడా-  మగా
అందరికి.   ఆప్తమైంది
పుస్తకం
మనసుకు
ఊసుల ఊయలేయటు
కథలతో.  ఊరించటం
కవితతో.  మనసును
మరిపిుచటం.  
విజ్ఞానం--విడ్రూరం
ప్రేమ---భక్తి---
నీతి-వైరాగ్యం
అుదించటం
వేస్తమై. నిలవటం
పుస్తకం.  ఆంతర్యం
కాలాల నడిమి---
అుతరంగాల్ని
అనుభవాల్ని
అవసరాల్ని
అభివ్యక్తిని
సేతుకమై. వినూత్నంగా
తెలిపే ది--పుస్తకం
నేను లేందే---
మీకు పొద్దు పోదంటూ
నిద్దుర.  రాదంటూ
రెపరెపలాడే
పేజీలనే.  కళ్ళతో
రంగుల. అట్టల.  చీరలతో
పేరనే.  బొట్టుతో
సింగారమై
ప్రతి చోటా
అందుగా. నిలిచే ది
మనలను పిలిచే ది
కొనండుటూ. కవ్విిచేది
పుస్తకం
మనసుపడే-----
ఆరడికి
ఆలోచనలకి
అద్దమౌతూ.  
మంచి.      చెడుల.  ప్రభావాన్ని
మనపై.చూపుతూ. ---తరతరాల.  వారసత్వంగా
జీవనదిగా.  నిలిచే.దే.  పుస్తకం
నిజానికి--
హస్తభూషణమే. కాదు-
మన జీవితాలకో
మార్గదర్శి.   పుస్తకం
హిత ప్రదాయిని
పుస్తకం






ఆయుత కవితా యజ్ఞుం
స.    క.  836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
22-1-2016
కవిత సంఖ్య.  103
శీర్షిక.   మౌనం
కవిత
మౌనం--
మౌనంగా
మరి అందుగా
మరి మరి కావాలనిపిుచేలా
మౌనం--
ప్రశాుతతకి.  చిహ్నం
గంభీరతకు.   సంకేతం
ఘర్షణలకు. దూరం
శక్తికి    నిలయం
ఇష్టాయిష్టాలు
పోరాటాలు
మనోగతాలు
ఎన్ని---ఎన్ని---ఎన్ని
మౌనం
తెలుపదు---
మౌనం
మనోబల సిద్ధి దాయిని
మౌన ముద్రతో
మునుపు
మునులెన్ని ఘనకార్యాలు
సాధించలేదు.
మౌన రాగాల
మౌన పోరాటాల
స్వతంత్ర జెండా
గాంధీ.   ఎగరేయలేదు--
నెల్సన్. మండేలా
జాతికి స్వేచ్ఛ తేలేదు--
మౌనంగా. ఉండే సనుద్రం
ప్రళయాన్ని సృష్టించదు--
ఆశ్చర్యాన్నందంచదు-
ఆనుదాన్ని. కలిగించదు--
మౌనంగా  ఉండే. ఆకాశం
ఎన్ని ఉరుములు  ఉపనదు-
ఎంత ఆహ్లాదాన్నందించదు
ఎంచ. వింతగా. తోచదు-
ఎంత వడ్డూరమనిపిుచదు-
మౌనాల సాగే గాలి
జోలపాడదూ
హాయినివ్వదూ
మౌనం. తెలుపలేనివేవీ లేవ్
ఏదీ లేదు
మౌనం. బంగారం
సైలెన్స్ ఈజ్. హోల్డ్
ఆయుత కవితా యజ్ఞం
  స. క. 836
రాజావాసిరెడ్డి మల్లీశ్వరి
కవిత సంఖ్య.  104
23-1-2016
శీర్షిక.  శరణమయ్యాను
కవిత
ఎదురుగా. సాగే. ప్రవాహం
ఎన్ని. ఒడిదుడుకులున్నా---
దానికో గమ్యముంది
మరి
ఈ అనంత జనవాహినికి----
ఎన్ని. గమ్యాలు---
         వైషమ్యాల
ఎన్ని.  యుద్ధాలు
         వైరుధ్యాలు
ఎదగ లేని.  ఆరాటంలో
ఉన్మాదమై----
కన్నీటి చుక్క తళతళల్లో
ఒంటరి గుండె.
ఊసుల్ని. విప్పాలని---
ఆకలి. బొజ్రనిమిరి
బువ్వపెట్రే అమ్మకోసం-------
అట్టలు కట్టిన జుట్టును
మునివేళ్ళతో. దువ్వే
అమ్మకోసం-----
నిబిడాంధకార
నిశిలో
నీకు నేనున్నాననే
అమ్మకోసం-----
ముల్లు గుచ్చి న.పాదాన్ని
ఒడిలో పెట్టుకుని
ముల్లుతీసే   అమ్మకోసం---
పసిగి. పాపం --
అనదు లోకం
ఆడది. అని. ఆశగా చూస్తుంది
అనాథ. మనసు అగ్నిగుుడమై---
విప్లవమై---
ఆరని కార్చిచ్చైతే--
ఆదరణ చూపదు లోకం
తన గమ్యం. తనకే
తెలియని       ----లోకం
  ఆలోచించాను
ఆవేశమ య్యాను
అవగాహనయ్యాను
అనంత విశ్వాన. జీవమిచ్ఛే
సూరీడొక్కడే
చందన. జ్యోత్స్నలనిచ్చే
చంద్రుడొక్కడే
అమావాస్య నిశిని
నేనొక్కతినే ---
గమ్యం లేని లోకానికి
గమ్యం చూపటానికి
బుద్ధతత్వమయ్యాను--
శరణమయ్యాను